• Σχόλιο του χρήστη 'Γ.Π.' | 27 Ιανουαρίου 2011, 13:16

    Είναι σαφές ότι το άρθρο 3 του παρόντος έχει συνταχθεί είτε από ανθρώπους που δεν έχουν σχέση με τη νομική επιστήμη είτε από ανθρώπους που τα νομικά τα διάβαζαν σε προθαλάμους κομμωτηρίων. Συγκεκριμένα: Είναι παράνομη η κράτηση για μη απόδοση ΦΠΑ, εφόσον δεν πληρούνται οι διατάξεις του 375 ΠΚ,καθώς ο ίδιος ο νομοθέτης χαρακτηρίζει την μη απόδοση ΦΠΑ ως υπεξαίρεση, και 275 ΚΠΔ. Η δε υπαξαίρεση δεν είναι διαρκές έγκλημα, καθώς αποτελεί τυπικό παράδειγμα στιγμιαίου εγκλήματος. Σημείωνεται δε ότι ότι δεν καθίσταται ένα έγκλημα στιγμιαίο, επειδή "έτσι το θέλει" ο όποιος Νομοθέτης αλλά καθίσταται τέτοιο από τη φύση του (υπάρχει σχετική βιβλιογραφία και άφθονες δικαστικές αποφάσεις περί τούτου). Ομοίως ισχύει και για το αδίκημα μη απόδοσης ληξιπροθέσμων χρεών προς το Δημόσιο, ποιο είναι άραγε αυτό;,ιδιαίτερα δε που συνδέεται - εντελώς αυθαίρετα - με χρονικό διάστημα ανοχής! Όσον αφορά δε να μην επιτρέπται η αναστολή εκτέλεσης της ποινής στα εγκλήματα σημαντικής φοροδιαφυγής αν προηγουμένως δεν καταβληθούν οι φόροι του Κράτους, να μν επιτρέπεται η μετατροπή της ποινής στα εγκλήματα σημαντικής φοροδιαφυγής εάν δεν καταβληθούν προηγουμένως οι οφειλόμενοι φόροι και ότι η έφεση κατά της πρωτόδικης απόφασης δεν αναστέλλει την έκτιση της ποινής, αν προηγουμένως δεν καταβληθούν οι φόροι που οφείλονται, όλα τα παραπάνω προσκρούουν σε συνταγματικές και άλλες διατάξεις, οι αναλύσεις των οποίων δεν έχουν σημασία, καθώς όσοι συντάσσουν τους παραπάνω νόμους δεν τα κατανοούν... Οι περισσότερες δε από αυτές τις διατάξεις είναι αμφίβολο αν μπορούν να διασωθούν του δικαστικού ελέγχου. Είναι απλώς λυπηρό για το νομικό μας πολιτισμό και λυπηρό γιά όλους μας...