• Σχόλιο του χρήστη 'ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΧΡΥΣΑΝΘΑΚΗΣ' | 27 Ιανουαρίου 2011, 17:53

    Στο αδίκημα της μη απόδοσης ΦΠΑ και παρακρατούμενων φόρων, όπου ουσιαστικά πρόκειται για υπεξαίρεση χρήματος που τρίτος έχει καταβάλλει για να δοθούν στο Δημόσιο, όποιος συλλαμβάνεται να μην έχει αποδώσει ΦΠΑ πάνω από κάποιο ύψος κρατείται και παραπέμπεται σε δίκη. Οταν αποδεδειγμενα (εξοδικο, ασφαλιστικα μετρα , αγωγη κλπ ) ο τριτος στο ονομα του οποιου εκδοθηκε το τιμολογιο η το ΔΠΥ δεν εχει καταβαλει το ΦΠΑ , δεν ειναι ορθον ο επαγγελματιας ο οποιος εκανε σωστα ολες τις διαδικασιες να κατηγορειται για κακουργημα. Ο επαγγελματιας εξεδοσε παραστατικο ,εκανε την περιοδικη του δηλωση , ομως δεν εισεπρξε απο τον πελατη το ΦΠΑ και δεν εχει να αποδοσει εξ ιδιων χρηματων . Σημερα αυτο που συμβαινει εναι οτι οποιος εχει εκδοσει παραστατικο καρδιοχτυπα αν θα του δωσει ο πελατης του το ΦΠΑ για να μπορεσει να το αποδοσει. Διεκδικει απο τον πελατη ,τσακωνεται βριζεται τρεχει στους δικηγορους για να εισπραξει και να αποδοσει στο δημοσιο , οχι για να το οικιοποιηθει δηλαδη λειτουργει σαν ενδιαμεσος εισπρακτορας για το δημοσιο . Ε λοιπον ειναι αδικο αυτος να χαρακτηριζεται σαν κακουργος και και ο πελατης που δεν πληρωσε το ΦΠΑ ,δεν εξοφλισε το τιμολογιο ,αυτος να μην εχει καμια συνεπεια.