• Σχόλιο του χρήστη 'Κωνσταντίνα' | 28 Ιανουαρίου 2011, 01:45

    Αγαπητοί φίλοι Για άλλη μια φορά επιβεβαιώνεται το ότι όταν δεν πάνε καλά τα έσοδα του κράτους φταίνε οι υπάλληλοι, οι οποίοι γίνονται αντικείμενα απαξίωσης και χλευασμού θα έλεγα. Σκεφτείτε, τόσα χρόνια, πόσοι άνθρωποι αγωνίζονται στα γκισέ των εφοριών για να υλοποιηθούν οι προυπολογιμοί του ελληνικού κράτους,ερφαμόζοντας νόμους και διαδιακασίες που ψήφισαν οι εκάστοτε κυβερνήσεις. Γιατί οι κυβερνήσεις είναι αυτές που φέρουν την ευθύνη, κατά πόσο ένα φορολογικό σύστημα είναι απλό, δίκαιο, κατανοητό, αποτελεσματικό και εάν αφήνει παράθυρα ανοικτά για παρανομίες των φορολογουμένων πολιτών και των υπηρετούντων υπαλλήλων. Αυτό που κοινώς ονομάζουμε "κυβερνητική βούληση", φέρει την ευθύνη της εύρυθμης λειτουργίας ενός δίκαιου φορολικού συστήματος και κατ΄επέκταση της ύπαρξης μιας δίκαιης κοινωνίας. Χρόνια τώρα αγωνίζονται οι εφοριακοί να εφαρμοστεί ένα δίκαιο και αποτελεσματικό φορολογικό σύστημα, που θα έχει ισχύ σε βάθος σεβαστού χρόνου, ώστε να είναι σε θέση και οι μισθωτοί και οι επιχειρηματίες να προγραμματίζουν τις ενέργειές τους. Χρόνια τώρα προσπαθούν επίσης να αποδείξουν οι εφοριακοί, ότι στον κλάδο τους οι πιο πολλοί εργαζόμενοι ενδιαφέρονται μόνο για το έντιμο μεροκάμματο. Δεν είναι σωστό λοιπόν να ισοπεδώνουμε την εργασία και την προσωπικότητα χιλιάδων ανθρώπων, που καθημερινά μοχθούν για την είσπραξη των φόρων, κάτω από ένα τεράστιο όγκο υπεύθυνης δουλειάς και με τα φορολογικά νομοσχέδια να αλλάζουν κάθε χρόνο. Δεν είναι σωστό να απαξιώνεται ένας έτοιμος φοροεισπρακτικός μηχανισμός, ο οποίος με έναν αποτελεσματικότερο τρόπο δουλειάς, με ένα πιο σύγχρονα οργανωμένο μηχανογραφικό σύστημα, με μία πιο αξιοκρατική και αποτελεσματικότερη αξιοποίηση και αξιολόγηση του ήδη υπηρετούντος προσωπικού και την ενίσχυσή του με νέους υπαλήλους, θα μπορούσε να προσφέρει πολλά περισσότερα στην ελληνική οικονομία και κοινωνία. Γιατί η πλειοψηφία των υπαλλήλων προέρχεται από διαγωνισμούς που διενήργησε το ελληνικό κράτος και έχουν κριθεί για την κατάρτισή τους. Επίσης, η καθημερινή τριβή με χιλιάδες προβλήματα που απαιτούν χειρισμό και ερμηνεία μια πολύπλοκης νομοθεσίας, τους αναγκάζει να διευρύνουν το πεδίο των γνώσεών τους. Συμβαίνει λοιπόν αυτό που λέει ο λαός "το αγώγι ξυπνάει τον αγωγιάτη". Δεν χρειάζεται λοιπόν το Υπουργείο Οικονομικών, για να στελεχώσει τις ελεγκτικές του υπηρεσίες, υπαλλήλους από άλλες υπηρεσίες. Διαθέτει σημαντικές δυνάμεις στους κόλπους του, είτε αυτές λέγονται υπάλληλοι κατηγορίας ΔΕ, είτε κατηγορίαςΤΕ, είτε κατηγορίας ΠΕ και θα πρέπει να αξιοποιήσει τις γνώσεις και την εμπειρία τους. Σε ποιές ασφαλιστικές δικλίδες θα πρέπει να επικεντρώσει: α. Γραπτό διαγωνισμό για την επιλογή των ελεγκτών. β. Πλήρης μηχανογράφηση του ελέγχου και προγραμματισμός εφικτών στόχων. γ. Διαρκής ενημέρωση των υπαλλήλων, αφού το φορολογικό περιβάλλον μεταβάλλεται διαρκώς. δ. Δήλωση πόθεν έσχες. ε. Επανέλεχγοι των υποθέσεων, δειγματοληπτικά από άλλους ελεγκτές. στ. Καλλιέργεια αμοιβαίας εμπιστοσύνης και αμοιβαίου σεβασμού ανάμεσα στον υπάλληλο και στην διοίκηση του υπουργείου, καθώς και ανάμεσα στον πολίτη που ελέγχεται και στον υπάλληλο. ζ.Τόνωση του ζήλου για εργασία. η. Άμεση απομάκρυνση του υπαλλήλου από την εργασία σε αποδεδειγμένο χρηματισμό. Βεβαίως, δεν θα πρέπει να λησμονούμε ότι διανύουμε εποχή οικονομικής κρίσης, η οποία δεν αφορά μόνο την χώρα μας αλλά τον κόσμο ολόκληρο και μέσα στα πλαίσια αυτά θα πρέπει να πορευτούμε,εξετάζοντας πάντα την φοροδοτική ικανότητα των πολιτών, ώστε να μην οδηγηθούν σε αδιέξοδα και διχασμό ούτε η κοινωνία αλλά ούτε και οι εργαζόμενοι.