• Σχόλιο του χρήστη 'Νικ Παν' | 29 Ιανουαρίου 2011, 13:27

    Οι προτεινόμενες στο άρθρο 3 ρυθμίσεις, όπως διατυπώνονται στο σχέδιο νόμου, θα δημιουργήσουν πληθώρα νομικών, κοινωνικών αλλά και δημοσιονομικών προβλημάτων και αδικιών. Έχουν εκφρασθεί από έγκριτους νομικούς και δικαστικούς λειτουργούς οι αντιρρήσεις σχετικά με την συνταγματικότητα του χαρακτηρισμού του αδικήματος της μη απόδοσης ΦΠΑ σε διαρκές έγκλημα. Πέραν όμως των στενά νομικών ζητηματων, σε επίπεδο πρακτικής εφαρμογής, οι προτεινόμενες διατάξεις σε ελάχιστες περιπτώσεις θα έχουν δίκαια αποτελέσματα. Ειδικότερα: Ως προς το θέμα της μη χορήγησης αναστολής, μετατροπής της ποινής και αναστέλλουσας δύναμης στην έφεση, αυτή θα πρέπει να είναι δυνητική, άφού εξετασθούν από το δικαστήριο οι εν γένει περιστάσεις και η προσωπικότητα του παραβάτη. Σε άλλο σχόλιο της παρούσας διαβούλευσης, γίνεται εκτενής αναφορά στο σύστημα λειτουργίας της αγοράς, με παροχή πίστωσης. Ο ΦΠΑ στην περίπτωση αυτή είναι αποδοτέος κατά τον χρόνο της τιμολόγησης, ενώ το τίμημα συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ μπορεί να πιστωθεί για πολλούς μήνες. Είναι δε στην παρούσα οικονομική συγκυρία πολύ συχνό το φαινόμενο μη έγκαιρης ή και καθόλου αποπληρωμής του τιμήματος συναλλαγών. Υπάρχουν για παράδειγμα επιχειρήσεις του τεχνικού - κατασκευαστικού χώρου, που τον τελευταίο χρόνο, λόγω της οικονομικής κρίσης, έχουν διακόψει τη λειτουργία τους ή πτωχεύσει αφήνοντας ανοίγματα προς προμηθευτές τους πολλών εκατομμυρίων ευρώ. Με την απόλυτη και ανένδοτη διατύπωση της διάταξης του άρθρου 3, ένας επιχειρηματίας ο οποίος έχει λαμβάνειν 250.000 ευρώ από πελάτη που πτώχευσε (χρήματα για τα οποία είναι αποδοτέος ο ΦΠΑ ύψους 50.000 ευρώ περίπου) και δεν μπορεί να αποδώσει τον ΦΠΑ, θα οδηγείται στη φυλακή, έως ότου πληρώσει. Με τον εγκλεισμό θα μπορέσει να βρει τα χρήματα, όταν δεν τα έχει εισπράξει; Και πως μιλάμε στην περίπτωση αυτή για υπεξαίρεση χρημάτων του Δημοσίου, όταν τα χρήματα αυτά δεν έχουν εισπραχθεί από τον επιτηδευματία για να αποδοθούν; Την ίδια βέβαια μεταχείριση δεν μπορεί να έχει ο λήπτης εικονικών τιμολογίων ύψους 250.000 ευρώ, ο οποίος ορθώς θα πρέπει να οδηγείται στην φυλακή, έως ότου πληρώσει, καθότι με δόλο ζημίωσε το Δημόσιο, συμψηφίζοντας παρανόμως και κατ' αυτό τον τρόπο υπεξαιρώντας τον αναλογούντα ΦΠΑ. Προς άρση και αποφυγή των ανωτέρω αδικιών θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα το δικαστήριο, κατά περίπτωση, να χορηγεί αναστολή ή να μεταρέπει την ποινή ή ακόμη να έχει τη δυνατότητα να μετατρέπει την ποινή ή να αναστέλλει την εκτέλεσή της υπό τον όρο άμεσης καταβολής μικρού ποσοστού του φόρου και ρύθμισης του υπολοίπου, με τήρηση της σχετικής ρύθμισης, άλλως να ανακαλεί την αναστολή, κατόπιν αιτήσεως του αρμοδίου Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Επιπλέον σε δημοσιονομικό επίπεδο η ρύθμιση του άρθρου 3 μεσομακροπρόθεσμα θα έχει αντίθετα από τα επιθυμητά αποτελέσματα και θα οδηγήσει σε συρρίκνωση της αγοράς και κατ' επέκταση των φορολογικών εσόδων, καθώς το σύστημα συναλλαγών επί πιστώσει θα καταρρεύσει, υπό τον φόβο ότι μπορεί να βρεθείς φυλακή εάν δεν είσαι σε θέση να καταβάλλεις τον φόρο του πισωθέντος τιμήματος σε περίπτωση που αυτό δεν καταβληθεί από τον αντισυμβαλλόμενό σου. Τέλος εάν δεν τροποποιηθεί η σχετική ρύθμιση, θα πρέπει να ληφθεί άμεση μέριμνα για την κατασκευή νέων ειδικών σωφρωνιστικών καταστημάτων, καθώς τα υπάρχοντα δεν θα μπορέσουν να ανταποκριθούν στις ανάγκες κράτησης των καταδικασθέντων, οι οποίοι θα είναι αναρίθμητοι και θα οδηγούνται σε φυλακές μαζί με εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου (δολοφόνους, εκβιαστές, ληστές, βιαστές, εμπόρους ναρκωτικών κλπ), απλά και μόνο διότι περιστασιακά δεν μπόρεσαν - χωρίς δόλο - να καταβάλλουν κάποιες οφειλές τους προς το δημόσιο.