• Σχόλιο του χρήστη 'Γιώργος Ριζεάκος' | 31 Ιανουαρίου 2011, 22:21

    ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ – ΑΠΟΨΕΙΣ Ότι μέσα από τα πρακτορεία της ΟΠΑΠ Α.Ε. - σε μια αγορά που λειτουργεί βάσει συγκεκριμένου Κανονισμού και με γραμμένο τον Κώδικα Δεοντολογίας - μπορεί να διεξαχθεί ελεγχόμενος τζόγος είναι κάτι αδιαμφισβήτητο. Το πρακτορείο είναι χώρος που ο πολίτης θα μπει για να παίξει κάποιο τυχερό παιχνίδι με χρήματα. Εν γνώσει του. Κι εδώ αρχίζουν τα παράδοξα… Οι έρευνες «λένε» ότι το 42% των Ελλήνων παίζουν τυχερά παιχνίδια. Ανάλογα, 42% είναι οι καπνιστές. Όμως, το κάπνισμα πλέον διώκεται στα μαγαζιά, ενώ για τον τζόγο φτιάχνονται νέα μαγαζιά. Δεν είναι το μόνο παράδοξο μα… ελληνικό. ΕΕΕΠ, Κανονισμό παιγνίων και Κώδικα Δεοντολογίας (ακόμα) δεν έχουμε, αλλά, θα έχουμε νόμο που θα ρυθμίζει την «αγορά παιγνίων». Ακόμα ένα παράδοξο: Μπαίνουν μέσα στα «ξερά» του τζόγου και 700 «χλωρά» των internet café. Βάλλονται από ένα σχέδιο νόμου που θέλει 3 τ.μ. για κάθε παιχνιδομηχανή και έως 30 παιχνιδομηχανές ανά κατάστημα, όταν υπάρχουν πολλές επιχειρήσεις του είδους που έχουν 50 ή και 100 υπολογιστές. Η κραυγή αγωνίας των ιδιοκτητών τους μοιάζει κάτι παραπάνω από δίκαιη. Ανάλογα δίκαιη και αυτή για τα παιδικά παιχνίδια του εδάφους. Πόσο δύσκολο είναι άραγε να μπει ακόμα ένα άρθρο στο νόμο που να αφορά ΑΜΙΓΩΣ τις συγκεκριμένες επιχειρήσεις? Οι άδειες τους να πληρούν συγκεκριμένες προδιαγραφές. Και να ελεγχθούν για να πάρουν έγκριση μέσα σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα? Και τα τεχνικά παιχνίδια, αλλά και το ίδιο το διαδίκτυο, έχουν αρκετά κοινά προβλήματα με τα τυχερά παιχνίδια (εθισμός, ψυχαναγκαστικές συμπεριφορές, ανήλικοι) αλλά είναι και τελείως διαφορετικοί «κόσμοι». Μοιάζει λάθος να αντιμετωπίζεται σε ένα νόμο. Γενικά, το όλο θέμα των «παιχνιδιών» ΔΕΝ αντιμετωπίζεται με έναν ενιαίο νόμο. Οι ασάφειες είναι λιγότερες από την πρώτη προσπάθεια, αλλά τα κενά που υπάρχουν είναι αρκετά και σημαντικά. Τα internet café δεν έχουν κάποια θέση σε ένα νόμο που εμπλέκονται τα τυχερά παιχνίδια, ενώ, παρά τη «μαζικότητα» του νόμου πουθενά δεν αναφέρεται, πχ, το ασύρματο internet, το Wi-Fi, των καταστημάτων, ή το κινητό τηλέφωνο, του οποίου η χρήση αρχίζει ακόμα και πριν την εφηβεία!! Είναι σα να προσπαθείς να αντιμετωπίσεις το κάπνισμα και τα ναρκωτικά με τον ίδιο νόμο. Οι κανόνες για τα internet café, μπιλιαρδάδικα, παιδικά παιχνίδια εδάφους κ.λπ. θα μπορούσαν να μπουν πολύ πριν ξεκινήσει η ρύθμιση της αγοράς, όπως αυτή προβλέπεται από τον συγκεκριμένο νόμο. Να ελεγχθούν, να πάρουν άδειες, σήματα κ.λπ, χωρίς βέβαια κόστος. Και, βεβαίως, να απαγορεύεται στον ίδιο χώρο (ανεξάρτητα από το πως θα διαμορφωθεί) να υπάρχουν και τυχερά και τεχνικά παιχνίδια. Η λογική θέλει να στελεχώσετε την ΕΕΕΠ, να γραφεί ο Κανονισμός και ο Κώδικας δεοντολογίας των τυχερών παιχνιδιών και ακολούθως να βγάλετε ένα νομοσχέδιο για τα τυχερά παιχνίδια και μετά να βγάλετε ένα άλλο σχέδιο νόμου για το internet και ένα για τα τεχνικά και ψυχαγωγικά παιχνίδια. Πιο σωστό θα ήταν να ακολουθείται η σειρά: Δημιουργία ΕΕΕΠ Κανονισμός παιγνίων Κώδικας δεοντολογίας και όλα αυτά να μετατρέπονται σε νόμο, παρά το αντίστροφο. θα βοηθούσε σημαντικά στην επίλυση μελλοντικών (νομικών) προβλημάτων αν έβγαινε ένας νόμος για τα παιχνίδια εδάφους (τεχνικά και τυχερά) και ένας νόμος για τα παιχνίδια του διαδικτύου. Τεχνικά και τυχερά. Σκεφτείτε πόσο ανάγκη έχει γενικά το διαδίκτυο από νομοθετική παρέμβαση. Δείτε την έννοια παιχνίδι ως την άκρη του Μίτου της Αριάδνης στον αχανή λαβύρινθο του διαδικτύου. Το θέμα «τυχερά παιχνίδια» είναι τόσο εξαιρετικά πολύπλοκο από μόνο του, που δεν έχει περιθώρια να εμπλέκονται κι άλλοι κλάδοι. Τόσα χρόνια ο τζόγος στη Ελλάδα ήταν άναρχος. «Νόμιμος» και «παράνομος». Δεν είχε θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας. Αδιαφορούσε για τον πολίτη και επικεντρωνόταν στα έσοδα. Και πάλι τα έσοδα είναι ο στόχος… Αυτή είναι η αλήθεια. Τα καζίνο, (όσο παράδοξο κι αν ακούγεται) ήταν οι μόνες επιχειρήσεις τζόγου που λειτουργούσαν κάτω από υπαρκτούς, εφαρμόσιμους και σκληρούς κανόνες λειτουργίας. Και μόνο το +23 όριο ετών για να μπορέσει ένας νέος να διαβεί το κατώφλι τους είναι σημαντικότατο. Και αυτό ίσχυε και στην πράξη. Με επιβεβαίωση ταυτότητας. Εδιναν δυνατότητα αυτοαποκλεισμού παικτών και δημιούργησαν ιδιωτικές δομές στήριξης εθισμένων πελατών. Η γραμμή βοηθείας προβληματικών παικτών που ΘΑ φτιάξει η πολιτεία είναι κάτι που έχουν υλοποιήσει εδώ και χρόνια τα καζίνο. Επίσης, εδώ και χρόνια αναγράφεται πίσω από το εισιτήριό τους το νούμερο της γραμμής βοηθείας πολιτών που έχουν πρόβλημα με τα τυχερά παιχνίδια. Τώρα πλέον, αυτό που σίγουρα επιδιώκεται με τον παρόντα νόμο (όποιος κι αν είναι ο τελικός, όποτε κι αν ολοκληρωθούν οι προσθήκες του…) είναι να αποκτήσει η ελληνική κοινωνία κάποιες βασικές λειτουργικές δομές για να διεξάγει τυχερά παιχνίδια με κοινωνική προστασία. Με γραπτούς κανόνες. Τώρα βέβαια, με τον απόλυτο έλεγχο του παιχνιδιού, υπάρχει ο κίνδυνος της μεγαλύτερης περιθωριοποίησης του τζογαδόρου. Δεν θα υπάρχει πιο ευάλωτος κι ελεγχόμενος πολίτης στα προσωπικά δεδομένα του από αυτόν που αρέσκεται να συμμετέχει σε τυχερά παιχνίδια… Συνεχίστε πάντως την καλή δουλειά που έχετε κάνει, διευρύνετε τις γνώσεις σας συλλέγοντας απόψεις και τεχνογνωσία και κάντε και μια τρίτη προσπάθεια συγγραφής του νόμου, που θα είναι σίγουρα πιο πλήρης από τη δεύτερη. Ο Υφυπουργός Παιδείας, πρόσφατα, σε επιτροπή της Βουλής, ανέφερε με συγκίνηση την προθυμία κορυφαίων Ελλήνων επιστημόνων του εξωτερικού να εργαστούν αφιλοκερδώς σε θέματα έρευνας και τεχνολογίας για το καλό της χώρας. Αρνούμενοι μάλιστα τη διόλου ευκαταφρόνητη αμοιβή που ΗΔΗ ΕΙΧΕ ΕΓΚΡΙΝΕΙ το Υπουργείο Παιδείας! Κάτι ανάλογο θα ήταν πολύτιμο να γίνει και στο θέμα των παιγνίων. Όμως, για να βαδίζετε στο «σωστό» μονοπάτι πρέπει να έχετε στο μυαλό σας και την «επόμενη νομοθετική κίνησή σας». Πρέπει να ξέρετε πώς θα είναι ολοκληρωμένη η Ελληνική Αγορά Τυχερών Παιχνιδιών. Πχ, τα Τυχερά και Τεχνικά παιχνίδια των τουριστικών περιοχών της χώρας μας δεν έχουν ιδιαιτερότητες που πρέπει να λάβει υπόψη του ο σοφός νομοθέτης? Άλλο το Μακάο, άλλο το Πεκίνο. Άλλο η Ατλάντα, άλλο το Λας Βέγκας… Συγκεκριμένες παρατηρήσεις: Στα 37 άρθρα των 10.000 λέξεων δεν υπάρχουν πλέον ούτε σαν λέξεις τα: «πόκερ», «ανταλλακτήρια στοιχημάτων», «ηλεκτρονικά καζίνο» που υπήρχαν στην πρώτη νομοθετική προσπάθεια. Αν είχαμε τα… Α-Β-Γ θα υπήρχαν? Το πόκερ κάνει θραύση στη νεολαία και θα έχει σίγουρα τη θέση του, ενώ τα ανταλλακτήρια στοιχημάτων μοιάζουν να αποκλείονται με τον φόρο 6% επί του τζίρου, καθώς η προμήθειά τους είναι έως 5% επί των κερδών του παίκτη! Γιατί το trading στις μετοχές επιτρέπεται, ενώ η αντίστοιχη πράξη στα Αθλητικά Στοιχήματα απαγορεύεται από τους… αριθμούς? Την άποψή μου για το θέμα ανταλλακτήριο θα τη βρείτε στο σχόλιο στο αντίστοιχο άρθρο της προηγούμενης διαβούλευσης. Επίσης, ο νόμος βγήκε μετά την απόφαση του ΣτΕ και του προδικαστικού ερωτήματος που έστειλε στο ΔΕΚ, οπότε είναι βέβαιο ότι υπάρχει μία ακόμα (σοβαρότατη) εκκρεμότητα στο θέμα «ρύθμιση αγοράς παιγνίων» που αφορά στο επίγειο παιχνίδι. Τα 5.000 πρακτορεία της ΟΠΑΠ Α.Ε. είναι υπέρ αρκετά για μια χώρα με την έκταση της Ελλάδας. Οι πράκτορες του ΟΠΑΠ είναι ελεύθεροι επαγγελματίες και καμία εταιρία από αυτές που θα διεκδικούν θέσεις στο έδαφος δεν θα έλεγε εύκολα όχι σε λειτουργία έτοιμου δικτύου χωρίς πρόσθετα έξοδα. Πρακτορεία super market τζόγου? Γιατί όχι? Η απόλυτη ελεύθερη λειτουργία ανταγωνιστικής αγοράς! Εκεί και θα μπορούσε να διασφαλιστεί ελεγχόμενο παιχνίδι, αλλά και να προστατευτούν σωστά οι συγκεκριμένοι επαγγελματίες που τους σφάζουν σαν τα κοτόπουλα για λίγα ευρώ. Η ΟΠΑΠ Α.Ε., σε μια ελεύθερη αγορά θα μπορούσε να λειτουργεί ως υπερεργολάβος και να παραχωρεί θέσεις στο δίκτυό της, όπως άλλωστε έκανε και ο ΟΤΕ στο θέμα της τηλεφωνίας. Επιπλέον, η ΟΠΑΠ Α.Ε. και οι ελληνικές επιχειρήσεις τυχερών παιχνιδιών πρέπει να προτραπούν από την Κυβέρνηση να παίξουν δυνατά στην Ευρωπαϊκή αλλά και στην Παγκόσμια Αγορά. Σωστά αναφέρονται στο νόμο η διαδραστική τηλεόραση και τα smart phones, αλλά, έχετε προβλέψει τα ενδεχόμενα κενά που δημιουργούνται με παράλληλη εφαρμογή του νόμου παιγνίων με την ελευθερία των επικοινωνιών και τον σχετικό εγχώριο Νόμο? Μπορεί να ακουστεί ελαφρώς «εθνικιστικό», μεγαλοιδεΐστικο αλλά, μια πρωθυπουργική εντολή «θέλω σε δύο χρόνια να κυριαρχούμε σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες και στις μισές του πλανήτη στον τομέα των τυχερών παιχνιδιών» θα ήταν και προς τη σωστή κατεύθυνση και θα μπορούσε να επιτευχθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό. Οι ελληνικές επιχειρήσεις έχουν αντιστρόφως ανάλογη ισχύ στα τυχερά παιχνίδια με αυτή που έχει η ελληνική οικονομία. Αλλωστε, το χρήμα πλέον δεν είναι «εντός» αλλά «εκτός» των ελληνικών τειχών και η «βαριά βιομηχανία του τζόγου» (ακουγόταν ανέκδοτο το 2003) πλέον έχει αποδείξει τη συνεχή δυναμική της και μοιάζει μια από τις λίγες ευκαιρίες που έχει για κέρδη η πολύπαθη χώρα μας. Αν θέλετε να αμβλύνετε σημαντικά τις (δίκαιες) αντιδράσεις του 58% της Ελληνικής κοινωνίας που είναι αντίθετη με κάθε λογική τζόγου, έχετε τον τρόπο. Βάλτε το όριο «ενηλικίωσης» για τυχερά παιχνίδια στα 21 χρόνια και βγείτε και βροντοφωνάξτε «έτσι προστατεύουμε τη νεολαία». Ποιος θα μπορεί να μη συμφωνήσει? Δεσμευτείτε για αξιοποίηση σημαντικού μέρους των χρημάτων που προέρχονται από τυχερά παιχνίδια με επιστροφή τους στην κοινωνία (και δη σε παιδεία, πρόνοια και πολιτισμό) και βάλτε το όριο ηλικίας. Κάπου 400.000 πολίτες είναι το 18-21. Ούτε δικά τους χρήματα βγάζουν ακόμα, ούτε χρόνο για χάσιμο έχουν σε αυτή την κρίσιμη ηλικία. Αυτόν το χρόνο που θα καταναλώσουν, είτε παίζοντας, αλλά είτε σκεπτόμενοι γύρω από θέματα πιθανοτήτων και… επικών νικών, που τόσο συναρπάζουν τη φλογερή ιδιοσυγκρασία ενός νέου!! Ενισχύστε τον τζόγο γύρω από τον τουρισμό και αποκτήστε όραμα για εισροής κεφαλαίων από άλλα, πιο εύπορα από εμάς, κράτη. Μετά το όραμα μπαίνουν οι στόχοι και εσείς πάτε ακόμα «ψάχνοντας». Το «μαγικό» internet προσφέρει την ευκαιρία, σε βάθος χρόνου, ακόμα και να δημιουργήσουμε πελατειακή βάση ελληνικών επιχειρήσεων από τους τουρίστες που μας επισκέπτονται… Καταλάβετε τις δυνάμεις μας ως χώρα στο συγκεκριμένο χώρο και αντιληφθείτε τη φάση που περνούν οι περισσότερες αγορές τυχερών παιχνιδιών του κόσμου. Φέτος είναι η χρονιά που μέχρι το καλοκαίρι θα έχουν ξεκαθαρίσει πολλά πράγματα στα τυχερά παιχνίδια παγκοσμίως και η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να συμμετέχει δυναμικά, έως και ηγετικά, στην επόμενη μέρα της Ευρωπαϊκής αλλά και της Παγκόσμιας Αγοράς.