• Σχόλιο του χρήστη 'Γιώργος' | 30 Ιανουαρίου 2013, 12:13

    Προτείνω την τροποποίηση των σχετικών διατάξεων του σχετικού (δ) Ν.3865/2010 όπως παρακάτω: Κατάργηση της παρ. 4 του άρθρου 22 και την αντικατάσταση της παρ. 2 του άρθρου 20, ως ακολούθως: «… αυξάνονται, σταδιακά, από 01-1-2011 τα έτη συνολικής συντάξιμης υπηρεσίας που απαιτούνται για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος των στρατιωτικών, γενικά (νέοι και παλαιοί ασφαλισμένοι), οι οποίοι συμπληρώνουν, από 01-1-2011 και μετά, 24 1/2 έτη συντάξιμης υπηρεσίας, ως εξής: Για τη θεμελίωση δικαιώματος σύνταξης των στρατιωτικών, που συμπληρώνουν 24 1/2 έτη συντάξιμης υπηρεσίας – το έτος 2011, απαιτούνται πλέον 26 έτη πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας – το έτος 2012, απαιτούνται 27 έτη – το έτος 2013, απαιτούνται 28 έτη – το έτος 2014, απαιτούνται 29 έτη – το έτος 2015, απαιτούνται 30 έτη – το έτος 2016, απαιτούνται 31 έτη – το έτος 2017, απαιτούνται 32 έτη. Για όσους θεμελιώσουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα μέχρι και το έτος 2017 (συμπλήρωση 24 1/2 ετών πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας), ο τρόπος υπολογισμού της σύνταξής τους δεν επηρεάζεται από τις μεταβολές που επέρχονται με τις λοιπές διατάξεις του νόμου αυτού. Όσοι θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα από 01-1-2018 και μετά, θα συνταξιοδοτούνται με τη συμπλήρωση είτε του 60ού έτους της ηλικίας τους είτε 40 ετών συντάξιμης υπηρεσίας, εξαιρουμένων όσων έχουν καταταγεί από 01-1-1993 μέχρι 31-12-1995, των οποίων ο πραγματικός συντάξιμος χρόνος προσαυξάνεται κατά 3 έτη, με την καταβολή της προβλεπόμενης από τις διατάξεις του άρθρου 59 του π.δ 169/2007 εισφοράς για τη συμπλήρωση 40 ετών υπηρεσίας». Παρακαλώ, όπως λάβετε σοβαρά υπόψη σας τα παραπάνω, καθώς κανείς εκ των νομοθετών ως τώρα δεν έχει λάβει υπόψη του τις συνθήκες εργασίας-υπηρεσίας του εκάστοτε στρατιωτικού και τον οποίο σήμερα η Πολιτεία αντιμετωπίζει ως έναν απλό δημόσιο υπάλληλο χωρίς να λαμβάνει υπόψη τις συνθήκες εργασίας, τις ώρες εργασίας (υπηρεσίες-ασκήσεις), αλλά και τις πολλαπλές μετακινήσεις (λόγω μεταθέσεων) του ιδίου και της οικογένειάς του...!!! Η Πολιτεία απέναντι στην ιδιαίτερη ομάδα των στρατιωτικών θα έπρεπε να συμπεριλάβει εξ' αρχής όλα τα παραπάνω καθώς και να αναγνωρίσει την εργασία-υπηρεσία των στρατιωτικών προς την Πατρίδα όπως πραγματικά είναι και όχι επειδή η συγκεκριμένη ομάδα στερείται ''δημόσιου λόγου'' να μην της αναγνωρίζεται ή να μην συμπεριλαμβάνεται σε ειδική κατηγορία λόγω της πραγματικής προσφοράς-εργασίας-υπηρεσίας προς την Πατρίδα, το Κράτος αλλά και το Δημόσιο συμφέρον...!!! Επιπλέον να λαμβάνουν όλοι οι στρατιωτικοί (παλαιοί και νέοι ασφαλισμένοι) με την συμπλήρωση των εικοσιπέντε (25) πραγματικών ετών υπηρεσίας επιπλέον και πέντε (5) πλασματικά (αλλά στην ουσία πραγματικά και δουλεμένα) χρόνια ως συντάξιμα καθώς οι εβδομαδιαίες ώρες εργασίας τους ανέρχονται από 48 έως και 64 ώρες (λόγο τουλάχιστον 3-7 24ωρων εκτελούμενων υπηρεσιών ανά μήνα και από 7 έως 10 ήμερων ασκήσεων επί 4 φορές ανά έτος) αντί των προβλεπομένων 40 ωρών εργασίας σε όλο τον Δημόσιο αλλά και Ιδιωτικό Τομέα! Αυτό καθιστά τους στρατιωτικούς ως το μοναδικό κλάδο-κοινωνική ομάδα που εργάζονται 1,5 εβδομάδα ανά μήνα περίπου και περίπου 3 μήνες επιπλέον κάθε χρόνο σε εργασία πέραν της υποχρεωτικής (8ώρες/ημέραΧ5ημέρες=40 ώρες/εβδομάδα) περισσότερο από κάθε άλλο Δημόσιο ή Ιδιωτικό Υπάλληλο!!! Βλέποντας την παραπάνω πραγματικότητα νομίζω ότι ο νομοθέτης μπορεί να κρίνει και μόνος του ότι ο κλάδος των Ενόπλων Δυνάμεων αποτελεί τουλάχιστον εργασιακά και συνταξιοδοτικά έναν ιδιαίτερο κλάδο...!!!