• Σχόλιο του χρήστη 'Κατερίνα Γιαννακούλη' | 4 Ιουλίου 2013, 11:01

    Από ό,τι κατάλαβα επιβάλλεται φόρος υπεραξίας 20% σε κάθε μεταβίβαση ακινήτου, οποτεδήποτε και αν αποκτήθηκε αυτό (και όχι από 1-1-2013 και μετά, που προέβλεπε η προηγούμενη διάταξη - άρθρο 33 Ν. 2238/1994, όπως ισχύει), με οποιαδήποτε αιτία και αν γίνεται η μεταβίβαση και όχι μόνο από επαχθή αιτία (όπως προέβλεπε η προηγούμενη διάταξη), αλλά ακόμα και με κληρονομιά, δωρεά ή γονική παροχή, όπως αναφέρεται στην παρ. 8 του άρθρου αυτού, πράγμα που σημαίνει ότι αν κάποιος θέλει να κάνει γονική παροχή στο παιδί του ή αν πεθάνει, πρέπει κατά το χρόνο της γονικής παροχής ή του θανάτου, να υπολογιστεί πρώτα φόρος υπεραξίας 20%, ανεξάρτητα από το ότι δεν εισπράττει τίμημα!!! Βέβαια στην παρ. 2 του ίδιου άρθρου αναφέρεται ότι "ως υπεραξία νοείται η διαφορά μεταξύ της τιμής κτήσης που κατέβαλε ο φορολογούμενος και της τιμής πώλησης που καταβάλλεται σε αυτόν" !!! Δηλαδή η διάταξη αυτή αναφέρεται μόνο στην πώληση. Πόσο περισσότερο στο πόδι μπορεί να γραφεί ένας νόμος που "κυοφορείται" περισσότερο από ένα χρόνο? Επί πλέον αν εντρυφήσει κανείς στις λοιπές λεπτομέρειες του άρθρου 41, όπως π.χ. αποπληθωρισμένη αξία, αφαίρεση δαπανών, μεταφορά ζημίας επ' αόριστον σε περίπτωση αρνητικής υπεραξίας, συμψηφισμός με μελλοντικά κέρδη υπεραξίας κ.λ.π. πρέπει να του πέσουν όλα τα μαλλιά. Δηλαδή κάθε φορολογούμενος που έχει ένα ακίνητο πρέπει να τηρεί διπλογραφικά βιβλία (Γ' Κατηγορίας) !!! για να μπορεί να βγεί άκρη. Επίσης το κτίσμα που περιέρχεται στην κατοχή τρίτου (εκμισθωτή), παρά το ότι αυτός φορολογήθηκε στη διάρκεια της μίσθωσης για την αξία του, σαν να εισέπραττε μίσθωμα, θα ξαναφορολογηθεί με ποσοστό 20% και μάλιστα με βάση τεκμαρτή (υπερτιμημένη) αξία του κτίσματος.