• Σχόλιο του χρήστη 'GL' | 23 Δεκεμβρίου 2009, 23:48

    Το καθεστώς φορολόγησης θα πρέπει να είναι τέτοιο που να ευνοεί τις επενδύσεις. Οι γείτονες έχουν ελάχιστη φορολόγηση, ειδικά στη Βόρειο Ελλάδα το βιώνουν οι χιλιάδες άνεργοι. Γενικά να έχοθμε στο μυαλό μας ότι όταν υπάρχει arbitrage στις αγορές υπάρχει σίγουρο κέρδος. Απλό παράδειγμα. Έστω ότι έχω εταιρία η οποία εισάγω μια πρώτη ύλη την οποία την επεξεργάζομαι για να παράγω το προϊόν μου. Έστω ότι το κόστος της εισαγώμενης πρώτης ύλης είναι 80.000 και οι πωλήσεις μου είναι 130.000 ευρώ. Άρα κέρδος 50.000 ευρώ το οποίο το φορολογούμαι με 25%, άρα πληρώνω φόρο 12.500 ευρώ. Εναλλακτικά μπορώ να κάνω το εξής. Δημιουργώ μια εταιρία στην Κύπρο η οποία εισάγει την πρώτη ύλη που χρειάζομαι. η εταιρία πληρώνει 80.000 ευρώ για το εμπόρευμα και το πουλάει στην εταιρία μου στην Ελλάδα 130.000 ευρώ. Συνεπώς η κυπριακή εταιρία έχει κέρδη 50.000 τα οποία φορολογείται με 10% δηλ. 5.000 φόρο. Η ελληνική εταιρία εισαγει με κόστος 130.000 και πουλάει με 130.000 άρα μηδενικά κέρδη, άρα μηδέν φόρος. Όλα αυτά λόγω της διαφοράς στην φορολόγηση μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου. Γιατί να μην το κάνει λοιπόν ο επιχειρηματίας? Ποιο το όφελος για το κράτος? Αυτά θα πρέπει να συνυπολογιστούν ώστε να καταλήξετε σε ένα αναπτυξιακό μοντέλο φορολόγησης των νομικών προσώπων. Και βασική προϋπόθεση να είναι δεσμευτικά σταθερό για πολλά χρόνια, δείχνοντας ότι η Ελλάδα αποτελεί ένα σοβαρό επενδυτικό περιβάλλον. Σημαντικότερη είναι η δέσμευση για ένα φορολογικό περιβάλλον σταθερό για τουλάχιστο 15 χρόνια ώστε να γνωρίζουν οι επιχειρηματίες τους κανόνες του παιχνισιού. Διαφορετικά γιατί κάποιος να ρισκάρει όταν δενξέρει τι θα του ξημερώσει? φιλικά, Γιώργος