• Σχόλιο του χρήστη 'ΙΙΑΤ' | 27 Οκτωβρίου 2013, 10:03

    Δεν λαμβάνεται ΚΑΘΟΛΟΥ υπόψη η πραγματική φοροδοτική ικανότητα του φορολογουμένου. ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ: Αν κάποιος όταν εργαζόταν έκτισε ένα ακίνητο (όχι πολυκατοικία!), εντός σχεδίου σε ένα μέσο αστικό προάστιο της Αθήνας (πληρόνοντας από φορολογηθέντα έσοδα τον ΦΠΑ, ΙΚΑ, υλικά, ημερομίσθια, άδειες κλπ., δηλαδή ενισχύοντας την οικονομία) σε ένα οικόπεδο (που π.χ. κληρονόμησε από τους γονείς του και πλήρωσε φόρο κληρονομιάς) για να το έχει όταν βγεί στη σύνταξη (και να μην πληρώνει ενοίκιο) τώρα με τον ΕΝΦΑ που φορολογεί το οικόπεδο και το κτίσμα τόσο υψηλά (που αν τον διαιρέσει κανείς με τους 12 μήνες ΥΠΕΡΒΑΙΝΕΙ τα μηνιαία έσοδα του φορολογούμενου π.χ. την σύνταξή του!) δεν μπορεί να ανταποκριθεί. Το σύνταγμα λέει ότι - ο καθένας συνεισφέρει ανάλογα με την φοροδοτική του ικανότητα και - προστατεύει την ιδιοκτησία ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Με το να μην λαμβάνεται υπόψη η αποδεδειγμένη πραγματική φοροδοτική ικανότητα του φορολογουμένου κατά τη γνώμη μου παραβιάζονται βασικές αρχές του συντάγματός μας.