• Σχόλιο του χρήστη 'Φίλιππος Μαζαράκης-Αινιάν' | 30 Οκτωβρίου 2013, 09:20

    Χρειάζεται να ληφθεί ιδιαίτερη μέριμνα που να συσχετίζει το ύψος του φόρου όχι μόνο με την παλαιότητα ενός κτηρίου αλλά και με άλλες παραμέτρους: - χρόνος και τρόπος απόκτησης του ακινήτου. Διαφορετικά πρέπει να αντιμετωπίζεται αυτός που έχει κληρονομήσει ή αγοράσει από δεκαετίες, από αυτόν που έχει επενδύσει σε πρόσφατο χρόνο. Αυτό θα ήταν και ένας έμμεσος τρόπος συσχετισμού της φορολογικής επιβάρυνσης με την φοροδοτική ικανότητα του υπόχρεου. - Ειδικών συνθηκών: Τα διατηρητέα κτήρια, επι των οποίων τα δικαιώματα χρήσης και εκμετάλευσης είναι σοβαρά περιορισμένα, δε νοείται να φορολογούνται με τον ίδιο τρόπο όπως ένα οποιοδήποτε ακίνητο 26 ετών. Ο υπολογισμός της παλαιότητας πρέπει κατ'αρχήν να περιέχει μεγαλύτερη προοδευτικότητα, για μεγαλύτερο βάθος χρόνου. Τα διατηρητέα εξάλλου, εμπεριέχουν και σοβαρότατους περιορισμούς αφ'εαυτών: συχνά έχουν μεγάλο εμβαδόν χωρίς να εξυπηρετούν τις βέλτιστες ανάγκες σύγχρονης διαβίωσης, μεγάλα κόστη θέρμανσης και συντήρησης κ.ο.κ. Τέλος πολλά από αυτά είναι κληρονομημένα και ανήκουν σε πολίτες που δεν είναι κατ'ανάγκην εύποροι. Πασχίζουν όμως να διατηρούν το κτήριο προς όφελος όλης της κοινωνίας και του περιβάλλοντος. - Χρειάζεται μία κάποια συσχέτιση της φορολογικής επιβάρυνσης με την φοροδοτική ικανότητα, όπως αυτή προκύπτει απ'το εισόδημα και τα λοιπά περιουσιακά στοιχεία του φορολογούμενου. Γενικώς λείπει μία αίσθηση κοινωνικής δικαιοσύνης, σε έναν φόρο που κατά γενική ομολογία είναι βαρύτατος και προκρούστειος.