• Σχόλιο του χρήστη 'Λυκούσης Βασίλης' | 1 Μαΐου 2014, 20:04

    «Αιγιαλός» είναι η ζώνη της ξηράς, η οποία βρέχεται από τις μέγιστες αναβάσεις των κυμάτων της θάλασσας σε βάθος τουλάχιστον 50 ετών. Οι αποδεδειγμένες επιστημονικά "υπερδεκαετείς" κλιματικές διακυμάνσεις και κατα συνέπεια διακυμάνσεις του κυματικού δυναμικού επιβάλουν την επισήμανση αυτή στον ορισμό του αιγιαλού. Ο ορισμός του "Παλαιού Αιγιαλού" ειναι απλοικός αν οχι λανθασμένος σημειώνοντας οτι τοσο ο ορισμός οσο και ο καθωρισμός ειναι ιδιαίτερα περίπλοκος και απαιτεί εξειδικευμένους επιστήμονες. «Παλαιός αιγιαλός» είναι η έκταση ξηράς, η οποία προκύπτει από τη μετατόπιση της γραμμής του αιγιαλού που οφείλεται σε φυσικές (αποκλειστικά) διεργασίες. Η μετακίνηση ειναι δυνατόν να ειναι η προς τη θάλασσα η ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΞΗΡΑ. Και τουτο διότι ιδιαίτερα στον Ελλαδικό χώρο παράκτιες ζώνες χαρακτηρίζονται από συνεχείς ανοδικές η καθοδικές τεκτονικές κινήσεις, απο παράκτιες καθιζήσεις-κατολισθήσεις. Ειναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα των Β. ακτών της Πελοποννήσου, οπου σε ωρισμένα σημεία παραλιακός δρόμος του 1972 ειναι υπό την θάλασσα. θα συμφωνήσω δε και με τις παρατηρήσεις των Νίκου Βίττη, Κώστα Πεχλιβάνογλου, της ΕΛΛΗΝΙΚHΣ ΕΤΑIΡΕΙΑΣ Περιβάλλοντος και Πολιτισμού και της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ. Δρ. Β.Λυκούσης Διευθυντής Ινστιτούτου Ωκεανογραφίας Αντιπρόεδρος του Ελληνικού Κεντρου Θαλάσσιων Ερευνών