Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Theodosis' | 8 Μαΐου 2014, 09:50

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Με τα νομοσχέδια που έχουν κατατεθεί από την Γενική Γραμματεία Δημόσιας Περιουσίας λύνονται κατά την γνώμη μου με ικανοποιητικό τρόπο, χρόνια ζητήματα είτε καταλήψεων είτε διεκδικήσεων ακινήτων του Ελληνικού Δημοσίου, χωρίς να απεμπολούνται τα συμφέροντα του Δημοσίου. Πράγματι η βάση των προτεινόμενων τακτοποιήσεων είναι οι ισχύουσες σήμερα αντικειμενικές τιμές, οι οποίες στις περισσότερες περιπτώσεις είναι πλέον ανώτερες των εμπορικών (της αγοράς). Ενώ όμως αυτά τα θετικά προβλέπονται στα υπό ψήφιση νομοσχέδια, δεν γίνεται καμιά πρόβλεψη για τις εκατοντάδες περιπτώσεις που προέκυψαν στην Δωδεκάνησο όπου υφίσταται το Κτηματολόγιο και ο Κτηματολογικός Κανονισμός από την εποχή της Ιταλοκρατίας και έγινε νόμος του Ελληνικού κράτους ( Ν. 510/1947). Και ενώ το νομοσχέδιο του αιγιαλού λαμβάνει υπόψη το Κτηματολόγιο της Δωδεκανήσου, καμιά πρόβλεψη δεν γίνεται για τα ακίνητα τα οποία μεταγράφηκαν σε ονόματα τρίτων λόγω εξαγοράς από το Δημόσιο στα επίσημα κτηματολογικά βιβλία προ δεκαετίας και πλέον, και εκ των υστέρων αγοράσθηκαν από τρίτους και τέταρτους ιδιοκτήτες, ανεγέρθηκαν σπίτια, είτε επιχειρήσεις ή ακόμα και ξενοδοχεία με όλες τις νόμιμες διαδικασίες και άδειες από όλες τις υπηρεσίες και μετά από τις μεταβιβάσεις, ανεγέρσεις και δανειοδοτήσεις ήλθε πρόσφατα (προ 2-3 ετών περίπου) το Δημόσιο και διεκδικεί δικαστικά με αγωγές τα ακίνητα αυτά, διότι οι Υπηρεσίες του έκαναν «λάθος» , και μετέγραψαν στους πρώτους εξαγοράσαντες μεγαλύτερες εκτάσεις από αυτές που είχαν εγκρίνει αρχικά. Αυτό όμως έγινε με ευθύνη και υπαιτιότητα του κράτους δεν έγινε από εμάς. Είναι εντελώς άδικο το Δημόσιο για δικές του παραλήψεις ή λάθη να επιρρίπτει τις ευθύνες στους καλόπιστους πολίτες. Αυτό βέβαια ευτυχώς προβλέπεται από τους νόμους του Κτηματολογίου, αλλά γιατί να περιέλθουμε εμείς σε αυτή την περιπέτεια, να εγγράφονται αγωγές στην μερίδα μας από το Δημόσιο, να μην μπορούμε να μεταβιβάσουμε στα παιδιά μας, οι τράπεζες να ζητάνε νέες υποθήκες και οι δικαστικές υποθέσεις αυτές να τραβήξουν χρόνια ακόμα και αν «χάσει» πρωτόδικα το Δημόσιο σύμφωνα με την νομολογία που υπάρχει. Εμείς όπως σωστά αναφέρουν και άλλοι στην διαβούλευση δεν είμαστε καταπατητές. Είμαστε καλόπιστοι νοικοκυραίοι. Προτείνω να γίνει ειδική πρόβλεψη στο νομοσχέδιο (όπως γίνεται στο νόμο για τον αιγιαλό) για τις περιπτώσεις αυτές να λήγουν οι διεκδικητικές υποθέσεις αυτές από το Δημόσιο: «εάν τα ακίνητα που διεκδικούνται από το Δημόσιο κατέχονται απρόσκοπτα επί δεκαετία και πλέον -μετά από την μεταγραφή τους στο Κτηματολόγιο-, να είναι δυνατή η εξαγορά με το 50% της αντικειμενικής αξίας, χωρίς την αξία των κτισμάτων που ανεγέρθησαν από τους φερόμενους στο κτηματολόγιο ως ιδιοκτήτες».