• Σχόλιο του χρήστη 'MEDASSET ΕΛΛΑΣ' | 11 Μαΐου 2014, 19:04

    Με βάση την ισχύουσα νομοθεσία (Ν2791/2001)η Επιτροπή μπορεί να κρίνει για την αναγκαιότητα χάραξης της ζώνης παραλίας σε περίπτωση έκδοσης άδειας για την ανοικοδόμηση σε ακίνητα που απέχουν 100 μέτρα από την οριογραμμή του αιγιαλού. Το προτεινόμενο σχέδιο νόμου μειώνει την απόσταση στα 50 μέτρα. Επιπλέον η υποχρέωση αυτή δεν ισχύει σε περιπτωση κατασκευής υπόγειων αγωγών με αποτέλεσμα έργα τα οποία είχαν κριθεί ότι βλάπτουν την παράκτια ζώνη και άρα ότι πρέπει να σταματήσουν ή να μεταφερθούν τώρα κρίνονται νόμιμα. Για βιομηχανικά και τουριστικά δε έργα τεκαμίρεται η ύπαρξη ζώνης παραλίας στα 10 μέτρα πράγμα το οποίο σημαίνει ότι για ιδιωτικά έργα αυτό θα θεωρείται και το πλάτος της ζώνης παραλίας. Η προσθεσμία 2 μήνων καθορισμού της ζώνης παραλίας από τη στιμγή που κατατίθεται η αίτηση είναι πάρα πολύ μικρή. Η παραγραφος 3 του παρόντος άρθρου περιγράφει ότι σε περίπτωση που τμήμα του ακινητου που πρέπει να περιέλθει σε κοινή χρήση τότε ο ιδιοκτήτης έχει τη δυνατότητα να το παραχωρησεί με συμβολαιογραφική πράξη. Αυτό σημαίνει ότι για τμήματα της ζώνης παραλίας τα οποια ενδεχομενως να εχουν καταπατηθεί από ιδιοκτήτες ακινήτων θα πρέπει να το κράτος να έχει τη σύμφωνη γνώμη των ιδιοκτητών προκειμένου να παραχωρηθούν για κοινή χρήση κάτι το οποίο είναι εντελώς παράλογο. Όπως αναφέραμε και στο άρθρο 5 η πρόβλεψη του παρόντος νομοσχεδίου του καθορισμού της ζώνης παραλίας από τον καθορισμό της ζώνης αιγιαλού ώς 2 ξεχωριστές διαδικασίες θα μπορεί να δίνει τη δυνατότητα σε ιδιοκτήτες γης να προχώρούν σε έργα δόμησης επί της ζώνης παραλίας και έτσι ο καθορισμός της θα είναι ουσιαστικά ανέφικτος εξαιτίας του υψηλού κόστους των αναγκαίων απαλλοτριώσεων.