Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Γεώργιος Μάτσος' | 3 Οκτωβρίου 2014, 06:16

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Έχει καταλάβει κανείς τι εννοούν οι διατάξεις αυτού εδώ του άρθρου; Πιστεύει κανείς ότι θα καταβάλλονται "μέσα στο πρώτο δεκαήμερο" οι αποδοχές των Υποθηκοφυλάκων; Τι εννοεί η τελευταία παράγραφος για τις αποδοχές των εργαζομένων; Ότι θα καταβάλλονται χωριστά οι αποδοχές από τις αμοιβές των υποθηκοφυλάκων; Δηλαδή όλους θα τους πληρώνει τελικά το δημόσιο; Μα τότε γιατί δεν τα κάνουν όλα έμμισθα να τελειώνουμε; Για να έχουμε καλό ερώτημα: Ποιος θα κάνει όλους αυτούς τους υπολογισμούς; Όταν εγώ θα πηγαίνω στην τράπεζα για να πληρώσω για μια μεταγραφή, ένα πιστοποιητικό (και για το πιστοποιητικό στην τράπεζα θα πηγαίνω, έτσι δεν είναι;), πώς θα γίνονται όλοι αυτοί οι υπολογισμοί που λέει αυτό εδώ το άρθρο; Αν υποθέσουμε βέβαια ότι καταλάβουμε ποτέ τι εννοεί αυτό εδώ το άρθρο. Διότι στην τράπεζα αποκλείεται να γίνονται, στην τράπεζα θα εισπράττει απλώς "το Δημόσιο". Άρα, θα πρέπει όλα αυτά που θα εισπράττονται μέσω Τραπεζών, να εκκαθαρίζονται με κάποιο τρόπο. Να καθήσει ένας δημόσιος υπάλληλος πάνω από έναν υπολογιστή και να κάνει την εκκαθάριση. Να υπάρχει το αντίστοιχο λογισμικό. Να ενημερωθεί (βλ. σχόλιό μου στο αντίστοιχο άρθρο) το Υποθηκοφυλακείο ότι έχω πληρώσει και έχω πληρώσει σωστά για να προχωρήσει η δουλειά μου. Αυτά όλα ΠΟΙΟΣ θα τα κάνει; Υπάλληλος των Δ.Ο.Υ.; Εδώ μιλούσαμε για συγχωνεύσεις Δ.Ο.Υ και για εξοικονόμηση προσωπικού, την ίδια στιγμή που το μόνο Υπουργείο που κάνει προσλήψεις είναι το Υπουργείο Οικονομικών. Τώρα θέλουμε να βάλουμε τις Δ.Ο.Υ. να κάνουν και εκκαθάριση; Και δεν θα πρέπει να περνούν όλα αυτά από Επίτροπο Ελεγκτικού Συνεδρίου πριν αποδοθούν; Δεν θα πρέπει να υπάρχει ενταλματοποίηση; Δεν θα πρέπει αυτό να γίνεται για ΚΑΘΕ Υποθηκοφυλακείο; ΠΟΙΟΣ θα τα κάνει όλα αυτά, επαναλαμβάνω. Θα πρέπει όχι μόνον να βρεθούν οι Δημόσιοι Υπάλληλοι που θα τα κάνουν, αλλά και θα πρέπει να εκπαιδευθούν σε ένα αντικείμενο που τους είναι παντελώς άγνωστο, αυτό της λειτουργίας ενός Υποθηκοφυλακείου, που έχει χίλιες δυο μύριες ιδιαιτερότητες, νομικές αλλά και λογιστικές. Ούτε σε 15 χρόνια δεν θα παίρνουν τις αμοιβές τους οι Υποθηκοφύλακες. Οι εργαζόμενοι ίσως να τις πάρουν και νωρίτερα, καθότι στην ψευτοσοσιαλιστική κοινωνία που ζούμε ο μισθός του εργαζόμενου είναι "ιερός", ενώ του Υποθηκοφύλακα η αμοιβή όχι. Άρα, ο εργαζόμενος μπορεί να ελπίζει σε 6 με 12 μήνες, ενώ ο Υποθηκοφύλακας ίσως να πληρωθεί μαζί με τη σύνταξη. Που δεν θα έχει βέβαια, διότι ποιος ξέρει πότε θα αποδοθούν οι εισφορές του στο Ταμείο Νομικών. Και αν για ορισμένους από αυτούς σίγουρα πολλοί δικηγόροι θα ευχαριστηθούν για το πάθημά τους, ωστόσο αν δούμε μαζικές εγκαταλείψεις Υποθηκοφυλακείων από τους σημερινούς Υποθηκοφύλακες, ποιος θα βρεθεί αύριο να αναλάβει μια δουλειά στην οποία περίπου εγγυημένα (αν αντιλαμβάνομαι σωστά το πώς θα λειτουργεί το νομοσχέδιο) ο Υποθηκοφύλακας θα κάνει πολλά χρόνια να λειτουργεί; Ξεχνούμε ότι το να είναι (σε φυσιολογικούς καιρούς, τουλάχιστον) το επάγγελμα του άμισθου Υποθηκοφύλακα ένα αξιοζήλευτο, οικονομικώς, επάγγελμα, είναι βασικό στοιχείο της καλής λειτουργίας. Η ευθύνη του Υποθηκοφύλακα είναι τόσο μεγάλη, που αντίστοιχα μεγάλη πρέπει να είναι και η προσδοκία οικονομικής απολαβής, ώστε κανένας ποτέ να μην ρισκάρει ανοησίες. Ας αναρωτηθούμε, ποιος Υποθηκοφύλακας σήμερα θα είχε ανάγκη να δωροδοκηθεί; Κανένας. Ακόμη και στον καιρό της κρίσης, η προσδοκία πλουτισμού για τον καιρό μετά την κρίση είναι τόσο ισχυρή, που κανένας δεν θα σκεφθεί ανοησίες. Αν όμως ξαφνικά οι αποδοχές τους (που ακόμη αναρωτιέμαι αν έχει καταλάβει κανείς από αυτό το άρθρο πόσες θα είναι) γίνουν έρμαιο του δημόσιου λογιστικού, ποιος ο λόγος να μην σκεφθούν ο,τιδήοπτε για να ζήσουν; Αυτοί οι αναπληρωτές τους, καθότι αυτοί μάλλον θα προτιμήσουν να μεταναστεύσουν στη Βραζιλία, παρά να συνεχίσουν ένα επάγγελμα που θα τους οδηγεί με μαθηματική βεβαιότητα στην οικονομική καταστροφή. Ας σκεφθούμε μόνον ότι εμείς οι δικηγόροι πληρωνόμαστε τους αυτεπάγγελτους διορισμούς σε ποινικά ακροατήρια χρόνια και χρόνια μετά την παράσταση. Πώς είναι δυνατόν να θεωρήσουμε ότι ειδικά στους Υποθηκοφύλακες θα είναι διαφορετικά; Τι λειτουργεί με ταχύτητα στις σχέσεις του δημοσίου με τον ιδιωτικό τομέα, ώστε να λειτουργήσει ειδικά αυτό; Πόσο μάλλον όταν σήμερα δεν υπάρχει η παραμικρή υποδομή και η παραμικρή τεχνογνωσία στις τάξεις του ελληνικού Δημοσίου για να διαχειριστούν τις περίπλοκες (για τα δεδομένα του υπαλλήλου της Δ.Ο.Υ.) συναλλαγές που διενεργούνται στα Υποθηκοφυλακεία.