Αρχική Τέλη εγγραφής πράξεων από τα υποθηκοφυλακεία.Άρθρο 06: Αμοιβή αμίσθων υποθηκοφυλάκωνΣχόλιο του χρήστη Ε.Π. | 4 Οκτωβρίου 2014, 07:55
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ε.Π.' | 4 Οκτωβρίου 2014, 07:55

    Με τις προτεινόμενες διατάξεις θίγεται η θεσμική ιδιότητα του Υποθηκοφύλακα και Προϊσταμένου Κτηματολογικού Γραφείου και ουσιαστικά καταλύεται το άμισθο καθεστώς αφού οι συναλλασσόμενοι θα καταβάλλουν τέλος υπέρ του Δημοσίου και ο υποθηκοφύλακας θα αμοίβεται πλέον από το Δημόσιο και όχι από τον συναλλασσόμενο. Μετατρέπεται σε ένα sui generis δημόσιο υπάλληλο (!), που διατηρεί μεν όλες τις υποχρεώσεις του ελεύθερου επαγγελματία-εργοδότη, αλλά την αμοιβή του την καταβάλλει το Δημόσιο (!) μετά από αίτησή του, καθώς και τον αναλογούντα ΦΠΑ, προκειμένου να τον επανακαταθέσει ο Υποθηκοφύλακας στο Δημόσιο! Τί θα συμβεί εάν το Δημόσιο απεργεί ή καθυστερεί, την στιγμή που ο Υποθηκοφύλακας απασχολεί πολυάριθμους υπαλλήλους με ιδιωτική σχέση εργασίας και έχει υποχρεώσεις απέναντί τους και προς το ΙΚΑ αλλά και προς το ίδιο το Δημόσιο ως το τέλος εκάστου μηνός με απειλή μάλιστα ποινικών κυρώσεων, και τη στιγμή που ο Υποθηκοφύλακας αναλαμβάνει προσωπικά τα υψηλά έξοδα στέγασης, εξοπλισμού και λειτουργίας του Υποθηκοφυλακείου ή Κτηματολογικού Γραφείου;Με τις προτεινόμενες διατάξεις καταργείται η ιδιότητα του Αμίσθου Υποθηκοφύλακα και Προϊσταμένου Κτηματολογικού Γραφείου ως ελεύθερου επαγγελματία αφού με τις προτεινόμενες διατάξεις καταργείται το βασικότερο δικαίωμα του, που έγκειται στην λήψη της νόμιμα προσδιορισμένης αμοιβής για την υπηρεσία που παρέχει, κατά τον χρόνο που παρέχεται και από τον λήπτη της υπηρεσίας αυτής. Πώς νομιμοποιείται το Δημόσιο να εισπράττει την αμοιβή του αμίσθου υποθηκοφύλακα για τις υπηρεσίες που παρέχει απευθείας στους συναλλασσομένους. Ο υποθηκοφύλακας δεν είναι «τρίτος» ως προς τη μεταγραφή, αλλά ο διενεργών αυτή. Εξ ου και η ευθύνη του έναντι του συναλλασσομένου τρίτου και η απαλλαγή του Δημοσίου από κάθε ευθύνη. Αντίθετα οι προτεινόμενες διατάξεις θεωρούν τον Υποθηκοφύλακα και Προϊστάμενο του Κτηματολογικού Γραφείου, κατά παρέκκλιση της παγιωμένης μέχρι σήμερα άποψης της νομολογίας, «τρίτο» ως προς την διενεργούμενη από τον ίδιο πράξη μεταγραφής αφού καταργούν την νόμιμη αμοιβή που δικαιούται να εισπράξει από τον συναλλασσόμενο με τον ίδιο και αναγάγουν αυτή στην έννοια του «τέλους» ενώ ταυτόχρονα διατηρούν ακέραιη και προσωπική την ευθύνη του άμισθου υποθηκοφύλακα έναντι του τρίτου, αφού δεν προτείνεται η τροποποίηση του άρθρου 1344 του Α.Κ., ούτε άλλωστε και αυτή του άρθρου 1345 Α.Κ., που ορίζει ότι το Δημόσιο δεν έχει καμία ευθύνη, καθώς και ακέραιες όλες τις υποχρεώσεις του (φόρος εισοδήματος ελευθέρων επαγγελματιών, τέλος επιτηδεύματος, ΦΠΑ, παρακράτηση φόρου, εργοδοτικές εισφορές, φόρος μισθωτών υπηρεσιών κλπ.). Κατά συνέπεια και με βάση τις προτεινόμενες διατάξεις ο άμισθος υποθηκοφύλακας, θα αμείβεται από το Δημόσιο, όπως άλλωστε και ο έμμισθος, μόνο που ο τελευταίος ουδεμία ευθύνη φέρει έναντι των συναλλασσομένων για πράξεις ή παραλείψεις του και καμία ευθύνη για την κάλυψη των δαπανών λειτουργίας του γραφείου, συμπεριλαμβανομένης και της μισθοδοσίας των υπαλλήλων. Με βάση τα παραπάνω, η αναφορά στο προσχέδιο αιτιολογικής (σελ. 7) ότι «δε θίγεται η θεσμική κατάσταση των αμίσθων υποθηκοφυλάκων», καθώς και ότι «η καταβολή της αμοιβής τους από το Δημόσιο δεν τους μετατρέπει σε εμμίσθους, αφού η αμοιβή τους συνεχίζει να προσδιορίζεται αναλογικά…» είναι παντελώς λανθασμένη. Βασικό εννοιολογικό στοιχείο του αμίσθου καθεστώτος, το οποίο κατοχυρώνεται και συνταγματικά (άρθρο 92 παρ. 4 Σ.), είναι η μη ύπαρξη «μισθού», αδιάφορα αν αυτός είναι πάγιος ή υπολογίζεται αναλογικά. Υπό την ίδια έννοια θεωρούνται άμισθοι δημόσιοι λειτουργοί οι συμβολαιογράφοι και οι δικηγόροι. Το παρόν προσχέδιο, λοιπόν, θίγει άμεσα και ευθέως τη θεσμική κατάσταση των αμίσθων υποθηκοφυλάκων, κατά τρόπο αντισυνταγματικό και μονόπλευρο, θίγοντας μόνο τη πλευρά του τρόπου πληρωμής, αλλά διατηρώντας ακέραιη αυτή της ευθύνης.