• Σχόλιο του χρήστη 'G M' | 2 Ιουνίου 2015, 08:26

    Eίμαι διπλωματούχος μηχανικός σε Διεύθυνση Τεχνικών Έργων Περιφέρειας (Αιρετής) και μεταξύ των πολλών καθηκόντων που μου έχουν ανατεθεί (συνηθισμένο φαινόμενο για τους μηχανικούς του Δημοσίου λόγω ελλείψεως εξειδικευμένου προσωπικού αλλά και λόγω μη κάλυψης των προκυπτουσών κενών από συνταξιοδοτήσεις συναδέλφων), είναι η επίβλεψη έργων ΕΣΠΑ(επιβλέπων μηχανικός, αλλά και επιτροπές αφανών εργασιών), οπότε ανάλογα με την πρόοδο των εργασιών καλούμαι να βρίσκομαι στα έργα προκειμένου να ελέγξω τις εργασίες και να εγκρίνω τις αιτούμενες δαπάνες. Στο 90% των περιπτώσεων χρησιμοποιώ το αυτοκίνητό μου, γιατί τα κρατικά αυτοκίνητα-οδηγοί δεν επαρκούν στο ελάχιστο, για τις ανάγκες της Περιφέρειας και γιατί οι εργασίες π.χ. σκυροδετήσεις, δεν περιμένουν την αιτούμενη από μέρες έγκριση πραγματοποίησης δρομολογίου σε συγκεκριμένη μέρα και την επιβεβαίωση στη συνέχεια την επίμαχη μέρα(αυθημερόν), της πραγματοποίησης ή μη (λόγω κολλημάτων) του δρομολογίου. Αυτό επιβάλλει την μηνιαία (μεγάλη) επιβάρυνση για εμένα, προκειμένου να κάνω τη δουλειά μου σωστά. Το κράτος θεσμοθέτησε με νόμο, οι εκτός έδρας μετακινήσεις των δημοσίων υπαλλήλων να είναι 60 ανά έτος οριζόντια (από 120 πριν), μη αναγνωρίζοντας τη φύση και τις ιδιαιτερότητες κάποιων κλάδων στο δημόσιο καθώς και τις συνθήκες όπως έχουν διαμορφωθεί. Ουσιαστικά δηλ. το κράτος θεωρεί πως μόνο 5 φορές τον μήνα (60 ημέρες/12 μήνες), μπορεί ο υπάλληλος να ασκήσει τα ελεγκτικά του καθήκοντα και να προασπίσει τα συμφέροντα του δημοσίου, ο υπάλληλος που μπορεί να είναι μηχανικός, γεωπόνος, κτηνίατρος, εφοριακός, υπάλληλος που ασκεί καθήκοντα ελέγχου σε θέματα περιβάλλοντος, υγειονομικούς ελέγχους και αρκετά άλλα. Τα παραπάνω τα αναφέρω για να μη θεωρηθεί πως προσεγγίζω το θέμα κλαδικά. Μια ιδιαιτερότητα βέβαια του επαγγέλματος του μηχανικού είναι οι δια βίου ευθύνες από την τέλεση των καθηκόντων του (έργα) και η ιδιαίτερης βαρύτητας και συνεπειών ενέργειές του. Πως λοιπόν ο συνάδελφος θα κάνει τη δουλειά του σωστά (προασπίζοντας τα συμφέροντα του Δημοσίου)και συγχρόνως θα προστατευτεί και ο ίδιος; Εδώ θα πρέπει να αναλογιστούμε τη Δημόσιο θέλουμε. Θέλουμε ο Δημόσιος Τομέας να έχει το ρόλο του και να γίνεται ΕΛΕΓΧΟΣ; ουσιαστικός; ή θέλουμε οι Υπηρεσίες να υπολειτουργούν; Αν απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα, τότε σίγουρα θα σχεδιάσουμε και θα πάρουμε αποφάσεις στη σωστή κατεύθυνση, σε σχέση με το στόχο που θέσαμε! όποιος και να είναι αυτός!