• Σχόλιο του χρήστη 'σταυρουλα' | 12 Νοεμβρίου 2019, 13:48

    Σχετικά με την αύξηση από 50% σε 60% του κριτηρίου σχετικά με τα κράτη με προνομιακό φορολογικό καθεστώς (Άρθρο 23 του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου), η αύξηση αυτή σε μια χώρα με υψηλούς φορολογικούς συντελεστές σε σύγκριση με άλλα κράτη μέλη, το 60% φαντάζει παράλογο. Θα πρέπει δε να αποσαφηνιστεί εάν θα λαμβάνεται υπόψιν ο γενικός φορολογικός συντελεστής (24%) ή αν θα λαμβάνεται υπόψιν και ο συντελεστής των τυχών εξαιρέσεων (πχ οι Τράπεζες θα συνεχίσουν να έχουν 29%). Η εν λόγω αύξηση από 50% σε 60%, πρακτικά σε μια Τράπεζα θα οδηγεί σε ακρότητες, αφού θα θεωρεί τον συντελεστή φορολόγησης 17.4% ως προνομιακό και συνεπώς θα δημιουργεί θέματα ως προς τις συναλλαγές με όλα τα Βαλκάνια αλλά και διάφορες άλλες (ακόμη και Ευρωπαϊκές) χώρες, δεδομένου ότι υπάρχει τάση μείωσης φορολογικών συντελεστών (στο Ηνωμένο Βασίλειο, κατά τον προϋπολογισμό του 2016, είχε προβλεφθεί μείωση στο 17% για το έτος που ξεκινά στις 1/4/2020). Αλλά ακόμη και το 60% του (νέου) γενικού συντελεστή 24%, που καταλήγει σε κριτήριο προνομιακού καθεστώτος 14.4% είναι υπερβολικό. Υπάρχει διαφορά μεταξύ «προνομιακού φορολογικού καθεστώτος» και της επιλογής μιας χώρας να προσφέρει ένα ανταγωνιστικό φορολογικό σύστημα ώστε να προσελκύσει υγιείς επενδύσεις, και γενικά μια χώρα που ορίζει φορολογικό συντελεστή κοντά στο 15% για εταιρείες με ουσιαστική οικονομική δραστηριότητα δεν θεωρείται στη βιβλιογραφία ότι έχει «προνομιακό φορολογικό καθεστώς». Δεν γίνεται λοιπόν κατανοητή η παράλογη αύξηση του κριτηρίου από 50% σε 60% από μια χώρα που έχει ήδη πολύ υψηλό φορολογικό συντελεστή σε σχέση με το περιβάλλον της.