• Σχόλιο του χρήστη 'ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ' | 13 Ιουλίου 2020, 22:54

    Τα άρθρα 121 και 123 του Τελωνειακού Κώδικα, αποτελούν διαχρονικό μνημείο ερασιτεχνισμού, προχειρότητας και αντικρουόμενων αποτελεσμάτων. Είναι το αποτέλεσμα της βούλησης για φορολόγηση της απόκτησης αυτοκινήτου, με ένα περιβαλλοντικό μανδύα (Euro, CO2), ώστε να επιβιώνουν οι ισχυρισμοί του "περιβαλλοντικού" τέλους και όχι ενός δεύτερου φόρου, επιπλέον του ΦΠΑ, που θα ήταν ανεπίτρεπτο από την ευρωπαϊκή νομοθεσία για τα μεταχειρισμένα οχήματα, που εισάγονται, ανοήτως, σε ποσοστό περίπου 50% του συνόλου των εισαγομένων. Έτσι, στα εν λόγω άρθρα, μεταξύ άλλων: 1. Υπάρχει η φορολογητέα αξία (και τα ποσοστά φόρου επ' αυτής), που δε σχετίζεται με την περιβαλλοντική επιβάρυνση που θα επιφέρει η κυκλοφορία του οχήματος, αντίθετα μάλιστα, επιφέρει ελάχιστο φορολογικό αποτέλεσμα σε παλιά αυτοκίνητα, ελάχιστης φορολογητέας αξίας. 2. Υπάρχει η... εκθετική επιβάρυνση λόγω της παλαιότητας της αντιρρυπαντικής τεχνολογίας (Euro), που σφαγιάζει, απλώς, τα ελαφρώς μεταχειρισμένα οχήματα, με όριο τα 7-8 έτη, ενώ, από κει και μετά, "χαϊδεύει" τα παλιότερα, αφού, η επιβάρυνση λόγω Euro σταματά, ενώ η φορολογητέα αξία εξακολουθεί να μειώνεται (σα να λέμε: "Ο ρυπαίνων πληρώνεται κιόλας"). 3. Υπάρχει το CO2, η μοντέρνα αυτή μεταβλητή, που, δεν έφτανε η... υποδειγματική (και κατ' αποκλειστικότητα από 1-11-2010) εφαρμογή του στα τέλη κυκλοφορίας, ούτε η, κατ' ουσίαν εφαρμογή του και στην φορολόγηση καυσίμων, καθώς σχετίζεται άμεσα με την κατανάλωση καυσίμων, με το τόσο μεγάλο ποσοστό φόρων της τιμής αυτών, αλλά μπήκε και εδώ, για να πληρωθεί 3η φορά... 4. Δεν υπάρχει ο παράγοντας καύσιμο, για να επιβαρύνει το ρυπογόνο πετρέλαιο κίνησης, σχετιζόμενο με τόσα σκάνδαλα και περιβαλλοντικά όργια στην Ευρώπη, πετρέλαιο κίνησης, που, μάλιστα, "επιδοτείται" και στην αντλία, για να κλειδώνει καλύτερα την προοπτική εξέλιξης της Αθήνας και των μεγάλων πόλεων σε πόλεις "περιβαλλοντικά πρότυπα", όπως, Παρίσι, ή και... Πεκίνο. 5. Δεν υπάρχει δυναμικός τρόπος ενσωμάτωσης, της τεχνικής εξέλιξης του τομέα του αυτοκινήτου, για να μη χρειάζεται, συνεχώς και συνεχώς, η τροποποίηση (απαλότερα: επικαιροποίηση) αυτού του "νομικού κατασκευάσματος", με τις όποιες διοικητικές επιπτώσεις και τις αναταραχές στην αγορά... Οι φοροαπαλλαγές των ηλεκτρικών και των υβριδικών ηλεκτρικών οχημάτων, ίσως αποτελούν, μια, κάποια μικροαπόκλιση ως προς το βέβαιο συμπέρασμα του ότι, η εν λόγω τροποποίηση, είναι, άλλη μια ΧΑΜΕΝΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ, δημιουργίας ενός συστήματος φορολόγησης, που, θα εισπράττει μεν, θα ΥΠΗΡΕΤΕΙ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ δε, καλλιεργώντας περιβαλλοντική συνείδηση και κριτήριο στην αγορά αυτοκινήτου και όχι μια ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΗ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ με σκοπό τη ΒΕΛΤΙΣΤΗ ΑΠΟΦΥΓΗ ΦΟΡΩΝ και ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΤΕΡΗΣ, ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΑ, ΧΡΗΣΗΣ και τίποτ' άλλο... Εύχομαι, τα κατάλληλα στελέχη των Υπ. Περιβάλλοντος, Μεταφορών & Οικονομικών/ΑΑΔΕ, να αποκτήσουν, κάποτε, τη δυνατότητα, σε συνδυασμό με μια ξεκάθαρα περιβαλλοντική (χωρίς παραμέληση και του προϋπολογισθέντος εισπρακτικού στόχου), να συμβάλουν στη δημιουργία ενός ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΎ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟΥ ΤΕΛΟΥΣ ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗΣ, που θα ΥΠΗΡΕΤΕΙ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ και ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΓΕΙΑ.