• Σχόλιο του χρήστη 'Δημήτρης Μάραντος' | 14 Ιουλίου 2020, 00:44

    Διαβάζοντας κανείς την εισηγητική έκθεση του σχεδίου νόμου για το άρθρο 4 θα πίστευε κάθε καλοπροαίρετος αναγνώστης ότι πρόθεση της κυβέρνησης είναι πράγματι ή τόνωση της χειμαζόμενης αγοράς αυτοκινήτου. Αντί αυτού όμως βλέπουμε μια δειλή προσπάθεια εξορθολογισμού των ποσοστών που φυσικά δεν πρόκειται να επιφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Οι συντάκτες του σχεδίου νόμου δεν αντιλαμβάνονται ότι η πραγματική αύξηση των εσόδων θα έρθει μόνο μέσω της αύξησης των πωλήσεων; Ότι η μικρή απώλεια από το τέλος ταξινόμησης θα υπερκαλυφθεί από την αύξηση του τζίρου και του ΦΠΑ. Ας πάρουν λοιπόν ένα κομπιουτεράκι και ας υπολογίσουν το παρακάτω παράδειγμα:έστω ότι σήμερα με το παράλογο σύστημα φορολόγησης πωλούνται στην Ελλάδα 10000 αυτοκίνητα το χρόνο. Μετά την εκλογίκευση του συστήματος φορολόγησης τον επόμενο χρόνο θα πουληθούν 50000 αυτοκίνητα και φυσικά όχι στη βασική τους έκδοση όπως τώρα αλλά με όλα τα συστήματα ασφάλειας και εξοπλισμού. Ας υπολογίσουν τα έσοδα από το τέλος ταξινόμησης και τον ΦΠΑ πριν και μετά για να δουν τι είναι πιο συμφέρον. Προτείνω λοιπόν τα ποσοστά του τέλους ταξινόμησης για τα καινούρια αυτοκίνητα να είναι τα παρακάτω 0 - 14000 4% 14001 - 17000 10% 17001 - 20000 18% 20001 - 25000 24% 25001 - 30000 30% 30001 - 35000 36% 35001 - 40000 45% 40001 - > 50% Επίσης θεωρώ ότι σημαντικό για την τόνωση της αγοράς και των πωλήσεων είναι η επαναφορά του μπόνους απόσυρσης των παλιών ρυπογόνων αυτοκινήτων πχ για κάθε παλιό σαράβαλο που αποσύρεται από την κυκλοφορία να υπάρχει ένα μπόνους 1000 ευρώ ίσως και 1500 ευρώ αν πρόκειται να αγοραστεί υβριδικό ή ηλεκτρικό.