Αρχική Κώδικας Διευθέτησης Οφειλών και Παροχής Δεύτερης ΕυκαιρίαςΆρθρο 05 – Αίτηση πτώχευσης – ΔικαιολογητικάΣχόλιο του χρήστη Κωνσταντίνος Καρλής | 4 Σεπτεμβρίου 2020, 20:47
  • Σχόλιο του χρήστη 'Κωνσταντίνος Καρλής' | 4 Σεπτεμβρίου 2020, 20:47

    Σύμφωνα με το άρθρο 5 του ν. 3588/2007 η πτώχευση κηρύσσεται μετά από αίτηση πιστωτή που έχει έννομο συμφέρον. Η παρ. 1 του άρθρου 5 του σχεδίου νόμου επαναλαμβάνει ουσιαστικά την ίδια ρύθμιση « Η πτώχευση κηρύσσεται μετά από αίτηση ενός ή περισσοτέρων πιστωτών με έννομο συμφέρον». Όμως κατά την παρ. 2 του άρθρου 3 του σχεδίου νόμου «Τεκμαίρεται ότι ο οφειλέτης βρίσκεται σε παύση πληρωμών όταν δεν καταβάλλει ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις του προς το Δημόσιο, τους φορείς κοινωνικής ασφάλισης ή πιστωτικά ή χρηματοδοτικά ιδρύματα ……… κλπ. ……………». Το στοιχείο αυτό δεν είναι σε θέση να γνωρίζουν οι λοιποί πιστωτές. Μία πιθανή ερμηνεία είναι ότι οι λοιποί πιστωτές δεν δικαιούνται να υποβάλουν αίτηση πτώχευσης, ερμηνεία που οδηγεί στην θέσπιση αδικαιολόγητου προνομίου υπέρ ορισμένων πιστωτών. Μία άλλη ερμηνεία είναι ότι στην περίπτωση των συγκεκριμένων πιστωτών της παρ.2 του άρθρου 3 του σχεδίου νόμου εισάγει τεκμήριο υπέρ των πιστωτών που κατονομάζονται στην διάταξη (τεκμήριο μαχητό σε κάθε περίπτωση) υπέρ των πιστωτών που κατονομάζονται στην διάταξη, ενώ οι λοιποί πιστωτές, εάν υποβάλουν αίτηση πτώχευσης, έχουν υποχρέωση να αποδείξουν την παύση πληρωμών. Και οι δεύτερη αυτή ερμηνεία δημιουργεί διάκριση μεταξύ των πιστωτών του οφειλέτη, η οποία δεν δικαιολογείται.