• Σχόλιο του χρήστη 'Κωνσταντίνος Καρλής' | 4 Σεπτεμβρίου 2020, 21:48

    Σύμφωνα με την παρ.2 ανήκει στην πτωχευτική περιουσία το μέρος του ετησίου εισοδήματός του που υπερβαίνει τις εύλογες δαπάνες διαβίωσης. Αυτό σημαίνει ότι μέρος των εισοδημάτων μετά την πτώχευση περιλαμβάνεται στην πτωχευτική περιουσία, χωρίς να προσδιορίζεται η χρήση τους. Δεν υπάρχει όμως αναφορά σχετικά με το πως προσδιορίζονται οι εύλογες δαπάνες διαβίωσης, οι οποίες είναι διαφορετικές πχ στην περίπτωση που τέκνα του οφειλέτη σπουδάζουν σε άλλη πόλη. Επίσης δεν διευκρινίζεται αν το ποσό αυτό είναι προ φόρων και ασφαλιστικών εισφορών ή μετά. Η διαφορά μετά φόρους κλπ. μπορεί να είναι έως και 50% του ονομαστικού εισοδήματος. Επίσης δεν ορίζεται ο τρόπος καταβολής πχ σε ειδικό λογαριασμό που θα ανοίξει ο σύνδικος ή άλλος; Αν ο οφειλέτης δεν εκπληρώνει την υποχρέωση αυτή θα μπορεί ο σύνδικος να στραφεί εναντίον του; Οι αποφάσεις του εισηγητή κατά το άρθρο 18 δεν φαίνεται να υπόκεινται σε ένδικα βοηθήματα και μέσα και μάλλον δημιουργείται ζήτημα συμβατότητας με την ΕΣΔΑ γιατί ο εισηγητής αν και δικαστής μάλλον ενεργεί ως όργανο της διαδικασίας και όχι ως δικαστήριο κατά το άρθρο 6 της ΕΣΔΑ.