• Σχόλιο του χρήστη 'MAROUDA D.' | 9 Σεπτεμβρίου 2020, 11:20

    Ο φορέας ΔΕΝ θα πρέπει να επιδιώκει το κέρδος αλλά να αμβλύνει το μεγάλο πρόβλημα που ακολουθεί την ατομική πτώχευση. Για την ένταξη στο Πρόγραμμα θα πρέπει να εφαρμοστούν τα εισοδηματικά κριτήρια του ν.Κατσέλη που ίσχυαν το 2018 και συγκεκριμένα Να γίνονται δεκτά τα νοικοκυριά με Α’ κατοικία αντικειμενικής αξίας έως 200.000 ευρώ και μηνιαίο εισόδημα τις εύλογες δαπάνες διαβίωσης συν 70%. Για τους ευάλωτους δε να είναι ακόμα υψηλότερα. Πιστεύω πως το σχήμα / πρόγραμμα θα πρέπει από την αρχή να ακολουθεί τη φιλοσοφία του Sale & Lease Back to Buy δηλαδή, με την κατάθεση της πτώχευσης να κατατίθεται παράλληλο αίτημα στο φορέα (Ελ. Δημόσιο) και να καταρτίζεται πολυετές πλάνο που να μπορεί να φτάνει και τα 35 έτη (420 δόσεις). Αυτό θα επιτρέπει τον επιμερισμό της δαπάνης σε μεγάλο βάθος χρόνου, επίσης, θα περιορίσει σημαντικά τη συμμετοχή του Δημοσίου στην εκάστοτε δόση. Επανεξέταση των εισοδηματικών κριτηρίων ως προς το ποσοστό συμμετοχής του Ελ. Δημοσίου στην εκάστοτε δόση θα πρέπει να πραγματοποιείται κάθε δύο ημερολογιακά έτη (το βρίσκω πιο πρακτικό). Συντάσσομαι με την πρόταση πιο κάτω που αναφέρει πως μετά από τα πρώτα 5 έτη δε θα πρέπει να υπάρχει κανένα απολύτως penalty για την επαναγορά του ακινήτου ακόμα και μέσω έτερης πηγής δανειοδότησης (με τη χορήγηση λ.χ. νέου στεγαστικού δανείου). Ασφαλώς, η άσκηση αυτού του δικαιώματος θα πρέπει να συνοδεύεται από οικονομικά στοιχεία που θα τεκμαίρουν την εξεύρεση των σχετικών πόρων. Τέλος, θέλω να υπογραμμίσω και πάλι την ανάγκη του κοινωνικού χαρακτήρα που πρέπει εξ αρχής να φέρει ένα τέτοιο μέτρο. Συνεπώς, δε θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με τεχνο-οικονομικά, ιδιαιτέρως αυστηρά, κριτήρια και ο φορέας δε θα πρέπει να επιδιώκει το κέρδος, ή τουλάχιστον το υπερκέρδος. Σας ευχαριστώ για το βήμα που μας δίνετε.