• Σχόλιο του χρήστη 'ΤΣΙΚΡΙΤΣΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ' | 11 Ιανουαρίου 2022, 14:20

    Ως πρόεδρος του Συλλόγου Αμβυκούχων και Αμπελοκαλλιεργητών Τυρνάβου, ενημερώνω στο πλαίσιο της διαβούλευσης ότι οι θέσεις μας είναι οι εξής: 1) Περί ονομασίας Η λέξη ΤΣΙΠΟΥΡΟ περιγράφει εκείνο το προϊόν, που γεννήθηκε από την καθημερινότητα του Έλληνα αμπελουργού και πήρε πανελλήνια αναγνώριση από τον ίδιο, διότι κατάφερε να συγκεράσει την παραδοσιακή μέθοδο της απόσταξης με την χρήση άριστης πρώτης ύλης (στέμφυλα) που ο ίδιος μοχθεί για να παράξει όλο το χρόνο, κάνοντας το ποιοτικά ανώτερο από πολλά βιομηχανοποιημένα εμφιαλωμένα τσίπουρα. Συνεπώς, στο πλαίσιο που ορίζει ο ευρωπαϊκός κανονισμός ΕΚ 787/2019 και λαμβάνοντας υπόψη τις σκέψεις (1), (2), (3), (4) για τις παραδοσιακές πρακτικές παραγωγής των αλκοολούχων ποτών, όσο και τις απαιτήσεις για προστασία και ενημέρωση των καταναλωτών, γίνεται σαφές πως το απόσταγμα στεμφύλων των διήμερων μικρών αποσταγματοποιών δεν μπορεί να είναι οτιδήποτε άλλο πέρα από ΤΣΙΠΟΥΡΟ, αφού η ίδια η λέξη περικλείει αυτομάτως την αυθεντικότητα της παραδοσιακής τεχνικής της απόσταξης, το μοναδικό χαρακτήρα των φρέσκων στεμφύλων και την άμεση διασύνδεση με τον παραγωγό/αμπελοκαλλιεργητή. Επιπλέον, στη σκέψη (6) του ίδιου κανονισμού γίνεται σαφής αναφορά στην γεωργική προέλευση της πρώτης ύλης, κάτι το οποίο είναι αυταπόδεικτο πως οι διήμεροι αποσταγματοποιοί έχουν τα αδιάσειστα στοιχεία για την προέλευση της. Η ίδια η λέξη ΤΣΙΠΟΥΡΟ δηλαδή ήταν διαχρονικά και εξακολουθεί να είναι η πραγματική και συνήθης ονομασία του προϊόντος μας και δεν είναι στο χέρι της ελληνικής πολιτείας να μας την αφαιρέσει υποχρεώνοντάς μας σε άλλη. Επιπλέον, δεν συντρέχει και κανένας σοβαρός δικαιολογητικός λόγος για να το κάνει, ακόμα και υπό την επίκληση του μειωμένου Ε.Φ.Κ.. Βάσει των κριτηρίων για μειωμένο ΕΦΚ κατά 85%, όπως αποτυπώθηκαν στην Οδηγία, πουθενά δεν προβλέπεται η απαγόρευση χρήσης του ονόματος Τσίπουρο/Τσικουδιά. Ξεκάθαρα, ο μειωμένος συντελεστής εφαρμόζεται στους παραγωγούς που χρησιμοποιούν φρούτα δικής τους παραγωγής, άρα και στέμφυλα, εφόσον αποστάζουν σε παραδοσιακό άμβυκα για οκτώ 24ωρα ο καθένας και παράγουν κατά μέγιστο 500 lt άνυδρη αλκοόλη κατ’ έτος. Λαμβάνοντας υπόψη και την καταδικαστική απόφαση της Ελλάδος περί άνισης φορολόγησης, τονίζουμε ότι και η ίδια η απόφαση ονοματίζει το προϊόν των διημέρων ως ΤΣΙΠΟΥΡΟ/ΤΣΙΚΟΥΔΙΑ, διότι ανέκαθεν το παραδοσιακό χύμα τσίπουρο ήταν απόσταγμα στεμφύλων και ουδεμία αμφιβολία ετέθη έως τότε – ούτε τίθεται τώρα. Ζητάμε να αφαιρεθούν από το σχέδιο του άρθρου 82 Ν.2960/2001 όλες οι υπόλοιπες περιφραστικές ονομασίες και περιγραφές και να επανέλθει το αρχικό λεκτικό «τσίπουρο και τσικουδιά που παράγονται από διήμερους αποσταγματοποιούς». 2) Περί διάθεσης του προϊόντος Στην τηλεδιάσκεψη, έγινε σαφής αναφορά στα προβλήματα εμπορίας του παραδοσιακού τσίπουρου που αντίκεινται στους κανόνες την ελεύθερης οικονομίας και ανάπτυξης της εθνικής οικονομίας και φάνηκε πως αυτά θα προσπεραστούν στο νέο Σχέδιο Νόμου. Προς έκπληξίν μας, δεν γίνεται ουδεμία τροποποίηση. Εμείς, οι διήμεροι αποσταγματοποιοί αιτούμαστε ξεκάθαρα την κατάργηση της τροποποίησης περί διάθεσης του παραδοσιακού αποστάγματος των διημέρων αποκλειστικά από τους ίδιους, περ. γ’ της υποπαραγράφου 8 της παρ. Ε’ του αρθρ. 7 του Ν2969/2001 (τροποποίηση αρθρ. 69 Ν4583/2018) και απελευθέρωση της εμπορίας του, όπως στο παρελθόν είτε από τους ίδιους τους παραγωγούς, είτε από τους αγοραστές με τα φορολογικά στοιχεία που προβλέπονται από των Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων. Η διάθεση του προϊόντος εμπορικά επίσης δεν γίνεται να αποκλείει τους αγρότες ειδικού καθεστώτος ενώ προϋποθέτει, λόγω του ότι είναι τρόφιμο που καταναλώνεται από ανθρώπους, να τηρηθούν και υποχρεώσεις ενημέρωσης του καταναλωτή με κατάλληλη σήμανση στην ετικέτα/συσκευασία του προϊόντος. Ζητάμε να προστεθούν στο σχέδιο νόμου τροποποιήσεις στο Ν.2969/2001 που να καταργούν τις προηγούμενες δυσανάλογες δεσμεύσεις και απαγορεύσεις στην εμπορεία και διάθεση του ΤΣΙΠΟΥΡΟΥ των διήμερων αποσταγματοποιών και να βελτιωθεί συνολικά και σε συμφωνία με τους Ευρωπαϊκούς Κανονισμούς το νομικό πλαίσιο που διέπει την παραδοσιακή απόσταξη. Η Ελληνική Οικονομία χρειάζεται ένα παραδοσιακό προϊόν νόμιμο, ελεγμένο και προσιτό στον καταναλωτή, το οποίο να διατίθεται εμπορικά επί ίσοις όροις με τα υπόλοιπα εμπορικά/βιομηχανικά προϊόντα και να συμβάλλει τόσο στα έσοδα του δημοσίου όσο και στην επιβίωση των αγροτών αμπελουργών που το παράγουν. Η επίθεση που δέχεται ο κλάδος μας δεν δικαιολογείται από κανένα ειδικό και σημαντικό συμφέρον της Ελληνικής Πολιτείας ή του Νομοθέτη. Ένας δυναμικός κλάδος της αγροτικής οικονομίας που απολαμβάνει την προτίμηση και την αναγνώριση του καταναλωτικού κοινού δεν είναι εχθρός που πρέπει να πολεμηθεί αλλά πολύτιμος σύμμαχος που πρέπει να υποστηριχθεί.