• Σχόλιο του χρήστη 'Σωκράτης Καββαδίας' | 31 Ιανουαρίου 2023, 09:59

    Υπάρχουν πολλά σχόλια επί του άρθρου 3 παρ. 1 εδ. β περ. βα για το εάν είναι δίκαιο ή ορθό να τίθεται ως προϋπόθεση εξαγοράς η ύπαρξη κτίσματος εντός του δημοσίου κτήματος το οποίο να αποτελεί την κύρια / μοναδική κατοικία του αιτούντος. Κατ’ αρχήν η διατύπωση είναι ατελής (ασκεί κατοχή αδιαλείπτως για τουλάχιστον σαράντα (40) έτη επί δημοσίου ακινήτου, το οποίο έχει εγερθεί έως την 31η.12.1981) και φαίνεται να λείπει ένα τμήμα της πρότασης που υπάρχει στο εδ. α οπότε η πλήρης διατύπωση πρέπει να είναι (ασκεί κατοχή αδιαλείπτως για τουλάχιστον σαράντα (40) έτη επί δημοσίου ακινήτου και, στην περίπτωση που εντός του δημοσίου ακινήτου υφίσταται κτίσμα, αυτό έχει ανεγερθεί το αργότερο έως την 31η.12.1981). Εκτός αυτού είναι ορθότερο η ύπαρξη ή ανυπαρξία κτίσματος να μην αποτελεί κώλυμα ή προϋπόθεση για το δικαίωμα εξαγοράς. Εάν δηλαδή ασκώ κατοχή αδιαλείπτως επί 40 και πλέον έτη χωρίς να έχω χτίσει πληρώ τις προϋποθέσεις, ο γείτονάς μου όμως που παρομοίως ασκεί κατοχή αδιαλείπτως επί 40 και πλέον έτη αλλά έχτισε μετά το 1981 δεν τις πληροί. Γιατί να υπάρχει αυτή η διάκριση;. Το σημαντικό είναι να αποδεικνύεται η κατοχή επί 40 έτη.