• Σχόλιο του χρήστη 'KΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΒΟΖΙΚΗ' | 31 Ιανουαρίου 2023, 13:44

    Καταρχάς συμμετέχω στην διαβούλευση αυτή σαν απλός πολίτης χωρίς εξειδικευμένες γνώσεις. Το θέμα του σχολίου μου δεν αφορά αυτόν τον νόμο ή το άρθρο και ζητώ συγνώμη για την κατάχρηση στον χώρο αυτό. Θέλω να κάνω ένα συγκριτικό σχόλιο για τον νόμο για τα καταπατημένα και το θέμα των δασωθέντων αγρών που με αφορά. Ο προς ψήφιση νόμος για τα καταπατημένα, αυτός καθαυτός δεν με αφορά και δεν δηλώνω αντίθεση σε αυτόν. Υποβάλλω στους υπευθύνους τον εξής προβληματισμό : Μία έκταση έχει χαρακτηριστεί επισήμως ΑΔ (δασικές υπηρεσίες, κτηματολόγια κλπ.) αλλά έχει νομίμως αγοραστεί από το Κράτος, με συμβόλαια και χαρτιά, πριν το 1946 με συνεχή κατοχή νόμιμων τίτλων μέχρι σήμερα. Σύμφωνα με τους πρόσφατους νόμους και τροπολογίες καλύπτεται από την τροπολογία ΥΠΕΝ/ΔΠΔ/78221/4436/27.7.2022 του Ν. 4915.2022 (63A), άρθρο 93, όπου πολύς κόσμος, και εμείς, χάρηκε γιατί πίστεψε ότι δόθηκε λύση, όταν ανακοινώθηκε, γιατί μιλάμε για ένα άλλο χρονίζον πρόβλημα. Όμως, στα ψιλά γράμματα, η ιδιοκτησία, όπου εφόσον το Δημόσιο δεν θεμελιώνει δικαιώματα κυριότητας βάσει τίτλου, λύνεται, βρίσκεσαι αντιμέτωπος με το θέμα της χρήσης. Θα με συγχωρήσετε που δεν μπορώ με την δική μου κοινή λογική να διαχωρίσω τη ιδιοκτησία από την χρήση και τα θεωρώ ένα και το αυτό. Διαφορετικά η ιδιοκτησία είναι πρόσχημα και καταργείται. Σύμφωνα με την τροπολογία αυτή, απευθύνεσαι στο Δασαρχείο να αποφανθεί αν η « ιδιοκτησία» σου είναι Δάσος ή Δασική έκταση. Στην πρώτη περίπτωση, έχεις δικαίωμα μόνον να την καλλιεργήσεις, είσαι δεν είσαι αγρότης. Να επισημάνουμε ότι έχουν παρέλθει 86 χρόνια από την αγορά της γης και οι απόγονοι εκείνων των αγοραστών, δεν είναι αγρότες πλέον. Στην δεύτερη περίπτωση, σου αποδίδεται η γη ελεύθερη από τις διεκδικήσεις της Δασικής Νομοθεσίας. Για την δεύτερη περίπτωση, πρέπει να έχεις παρανομήσει και να έχεις καθαρίσει την έκταση που το Κράτος διαχρονικά σου απαγορεύει να το κάνεις με την απειλή της Αναδάσωσης, που όλοι ξέρουμε ότι αν μπλέξεις δεν ξεμπλέκεις σε αυτή την ζωή. Δεν είναι αυτή μία ξεκάθαρη αντίφαση; Μου λες , για πάνω από 40 χρόνια, « σου απαγορεύω να καθαρίσεις την γη », και μετά έρχεσαι και μου λες « την εγκατέλειψες ». Πρόσφατα, άκουσα τον ίδιο τον υφυπουργό , σε μία συζήτηση για το Τατόι, να λέει « αν το αφήσεις το δάσος θα ορμήσει». Και έχει δίκιο. Οπότε, ο « ιδιοκτήτης » της γης, σε αυτή την συγκυρία, οφείλει να τρέχει σε δικηγόρους και μηχανικούς για νομοτεχνικές μελέτες και ό,τι δει και να επαφίεται στην καλή θέληση της κάθε δασικής επιτροπής. Αντιλαμβάνομαι, ότι έχετε να αντιμετωπίσετε τους κάθε λογής δασολόγους, οικολόγους, « ευαίσθητους αντιπροσώπους κομμάτων » κλπ. στους οποίους θα συνιστούσα να πάψουν να παίζουν με τις ζωές των ανθρώπων και να αναζητήσουν το πεδίο δράσης τους έξω από την ζωή των ανθρώπων, που πιθανόν να προσπαθούν να διασώσουν το μοναδικό περιουσιακό τους στοιχείο. Στο δια ταύτα : Πιστεύω ότι δεν υπάρχει ισονομία και δικαιοσύνη, όταν αυτός που καταπάτησε μπορεί να βρει λύση και αυτός που κατέχει τίτλους να κάνει συνέχεια κύκλους με προσχηματικούς, δήθεν νόμους, που για χρόνια επαναλαμβάνονται κρατώντας τον στην ίδια κατάσταση. Το ζητούμενο μου δεν είναι να μην βρει λύση αυτός που καταπάτησε αλλά να βρεθεί μια δίκαιη λύση και για την δική μου περίπτωση. Ζητώ συγνώμη, αν το περιεχόμενο της επιστολής μου είναι μερικές φορές αιχμηρό, αλλά κάποτε πρέπει να λέμε και τα πράγματα με το όνομα τους, στην προκειμένη περίπτωση από την δική μου οπτική γωνία, που πιστεύω ότι είναι αντικειμενική και πολύ ευγενική σε σχέση με την οργή που με διακατέχει για την ταλαιπωρία που υφίσταται η οικογένεια μου, όλα αυτά τα χρόνια, επειδή μέχρι τώρα, ακολούθησε τον νόμο σε αντίθεση με πολλές άλλες περιπτώσεις. Ευχαριστώ Με εκτίμηση Κ.Β.