• Σχόλιο του χρήστη 'Γιάννης Γεωργίου' | 15 Νοεμβρίου 2023, 15:23

    Θέμα : Τρόπος υλοποίησης των προτάσεων που αναφέρονται στον ν. 4224/2014, ως τροποποιηθείς ισχύει (Κώδικας Δεοντολογίας των Τραπεζών) και στην υπ’αριθμ. 392/1/31.5.2021 απόφαση της Επιτροπής Πιστωτικών και Ασφαλιστικών Θεμάτων της Τράπεζας της Ελλάδος (ΦΕΚ Β΄ 2411/2021). Το πρόβλημα : Στο Παράρτημα ΙΙ, τιτλοφορούμενο «ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΥΠΩΝ ΛΥΣΕΩΝ» της υπ’αριθμ. 392/1/31.5.2021 απόφασης της Επιτροπής Πιστωτικών και Ασφαλιστικών Θεμάτων της Τράπεζας της Ελλάδος (ΦΕΚ Β΄ 2411/2021) αναφέρονται οι πλέον συνήθεις στη διεθνή πρακτική τύποι ρυθμίσεων και οριστικών διευθετήσεων για δανειολήπτη, οποίος έχει περιέλθει σε δυσχερή οικονομική κατάσταση και αδυνατεί να ανταποκριθεί στους υφιστάμενους όρους πιστοδότησης. Ειδικότερα, στο Τμήμα ΙΙΙ του ανωτέρω Παραρτήματος υπό τον τίτλο «Λύσεις Οριστικής Διευθέτησης», η οποία (λύση) ορίζεται ως οποιαδήποτε μεταβολή του είδους της συμβατικής σχέσης μεταξύ ιδρύματος και δανειολήπτη ή ο τερματισμός αυτής, με στόχο την οριστική τακτοποίηση της απαίτησης του πιστωτικού ιδρύματος έναντι του δανειολήπτη, προτείνονται, μεταξύ άλλων, υπό στοιχείο δ) : “Εθελοντική Εκποίηση Ενυπόθηκου Ακινήτου ("Voluntary Sale of Property") : O δανειολήπτης προβαίνει οικειοθελώς σε πώληση του υπέγγυου ακινήτου σε τρίτο με τη σύμφωνη γνώμη του ιδρύματος. Στην περίπτωση που το τίμημα της πώλησης υπολείπεται του συνόλου της οφειλής, το ίδρυμα προβαίνει σε διαγραφή της εναπομένουσας οφειλής. Η εν λόγω λύση μπορεί να αφορά οικιστικό ακίνητο ή επαγγελματική στέγη” και υπό στοιχείο ζ) : “Ολική Διαγραφή Οφειλής ("Full Debt Write off"): To ίδρυμα αποφασίζει τη διαγραφή του συνόλου της οφειλής εφόσον δεν υπάρχουν ρευστοποιήσιμα στοιχεία και δεν αναμένεται περαιτέρω ανάκτηση.” Οι προαναφερόμενες προτάσεις, όπως και οι λοιπές ενδεικτικά αναφερόμενες στο ανωτέρω παράρτημα, στοχεύουν ορθά στην επανένταξη του συνεργάσιμου οφειλέτη / δανειολήπτη στην οικονομική και επιχειρηματική ζωή, αφού προηγουμένως εξαντληθεί κάθε δυνατότητα ικανοποίησης της απαίτησης του δανειστή από το σύνολο της περιουσίας του οφειλέτη / δανειολήπτη. Στην πράξη όμως, παραμένουν σε επίπεδο «ευχής» και εντελώς ανεφάρμοστες από τα πιστωτικά ιδρύματα και τους services (funds), παρά το γεγονός ότι πολλές φορές τις υπόσχονται στους δανειολήπτες. Και ακόμη περισσότερο, όχι μόνον δεν τις υλοποιούν αν και συντρέχουν οι προϋποθέσεις εφαρμογής τους, αλλά συνεχίζουν να ενοχλούν ιδιαίτερα τους μικροοφειλέτες, με έντονο και ανοίκειο πολλές φορές τρόπο και ανεξαρτήτου, αν και γνωρίζουν ότι οι τελευταίοι έχουν εξαντλήσει κάθε οικονομική δυνατότητα τους να ανταποκριθούν στις δανειακές τους υποχρεώσεις. Από την άλλη, ο μικροεπιχειρηματίας ή ο αυτοαπασχολούμενος, ο οποίες έχει προηγουμένως εκποιήσει οικειοθελώς την περιουσία του προκειμένου να ικανοποιήσει τους πιστωτές του και δεν έχει άλλη εναπομένουσα περιουσία, είναι αναγκασμένος, προκειμένου να απαλλαγεί από την εναπομένουσα οφειλή του, να προσφύγει στις διατάξεις του πτωχευτικού κώδικα, με τις εντεύθεν δυσμενείς συνέπειες που συνεπάγεται η προσφυγή του αυτή, τόσον για τον ίδιο, όσον και για την ίδια την οικονομία της χώρας, αφού θα απωλέσει την όποια επιχειρηματική του δραστηριότητα για χρονικό διάστημα τουλάχιστον τριών (3) ετών (άρθρα 192 και 195 του ν. 4738/2020). Προτεινόμενη λύση (ως προσθήκη στο άρθρο 37 του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου) : Ο συνεργάσιμος δανειολήπτης, ο οποίος προηγουμένως εκποίησε την κινητή ή ακίνητη περιουσία του προς ικανοποίηση των πιστωτών του, να δύναται υπό τις κάτωθι προϋποθέσεις α) της παρέλευσης τριών (3) ετών από το χρόνο εκποίησης της περιουσίας του προς ικανοποίηση των δανειστών του, β) εφόσον, στο μεσοδιάστημα αυτό, δεν απέκτησε άλλη κινητή ή ακίνητη περιουσία και γ) εφόσον το εισόδημα του δεν υπερβαίνει το ελάχιστο εύλογο κόστος διαβίωσης, όπως αυτό προκύπτει από τις εκάστοτε ανακοινώσεις της ΕΛΣΤΑΤ, να ζητήσει από το πιστωτικό ίδρυμα ή τον εκδοχέα του την διαγραφή της εναπομένουσας οφειλής του. Σε περίπτωση δε, αρνήσεως του πιστωτή να ικανοποιήσει το αίτημα του, ο δανειολήπτης να έχει τη δυνατότητα προσφυγής στα αρμόδια δικαστήρια, τα οποία θα κρίνουν αν πληρούνται τα ανωτέρω κριτήρια και σε περίπτωση καταφατικής απάντησης, εάν η άρνηση του πιστωτή να διαγράψει την εναπομένουσα οφειλή είναι αδικαιολόγητη ή καταχρηστική, οπότε η δικαστική απόφαση θα υποκαθιστά την συναίνεση του πιστωτή για τη διαγραφή της.