• Σχόλιο του χρήστη 'Αϊβαλιώτης Αριστοτέλης' | 24 Δεκεμβρίου 2009, 19:52

    Η φορολογία των μερισμάτων με τις γενικές διατάξεις είναι μέτρο εξορθολογισμού και δικαιοσύνης. Αρκεί να ισχύσουν οι κατωτέρω δύο προϋποθέσεις: 1) Να μπούν όλα τα εισοδήματα, πάσης φύσεως, (π.χ. υπεραξίες πωλήσεως ακινήτων, κλπ) στην ίδια λογική. 2) Να μειωθούν οι φορολογικοί συντελεστές που επιβαρύνουν την εργασία, όπως είναι και η διακηρυγμένη θέση του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος. Είναι αυταπόδεικτο ότι η επιχειρηματική δράση είναι μία (και ίσως η πλέον ηθικά σημαντική) μορφή εργασίας. Παράλληλα πρέπει να γίνει πρώτη προτεραιότητα μία νέα αναπτυξιακή ορμή που θα παράξει νέο πλούτο, που θα δώσει ελπίδα στις νέες γενιές της χώρας, που θα αποκαταστήσει μακροπρόθεσμα την δημοσιονομική μας ισορροπία. Μόνο η επιχειρηματική δράση είναι ο δρόμος για αυτό το νέο μέλλον, και πρέπει επειγόντως να ενισχυθεί. Πολλά λέγονται για άρση των αντικινήτρων στην επιχειρηματικότητα. Τα περισσότερα (έμφαση στην Παιδεία και την έρευνα, "πράσινες" πολιτικές, μείωση της γραφειοκρατίας και της διαφθοράς κλπ) θέλουν πολλά χρόνια για να αποδώσουν, αν δεν μείνουν στο στάδιο των προθέσεων και μόνο. Αλλά χρειαζόμαστε μέσα αμέσου αποδόσεως, σήμερα. Μόνο η φορολογική πολιτική προσφέρεται για άμεσα μέτρα. Για τα μη διανεμόμενα κέρδη των επιχειρήσεων η συνιστώμενη πολιτική είναι η μείωση των συντελεστών φορολόγησης κοντά στα χαμηλότερα επίπεδα που ισχύουν σε άλλα Ευρωπαϊκά κράτη. Η Κύπρος έχει συντελεστή 10%, η Ρουμανία 16% κλπ. Ένας συντελεστής 15% θα είχε γρήγορα αναπτυξιακά αποτελέσματα.