• Άρθρο 4 Σαφέστατα το παρόν σχέδιο νόμου κάνει μια σημαντική προσπάθεια προς την κατεύθυνση προστασίας του περιβάλλοντος, εισάγοντας τις έννοιες του «προστατευόμενου αιγιαλού και παραλίας» (παράγραφος 1) και «αιγιαλού και παραλίας υψηλής προστασίας» (παράγραφος 2). Επί της ουσίας όμως το άρθρο 4 δεν προσδίδει κάτι στην ουσιαστική προστασία του προστατευόμενου αιγιαλού και παραλίας, παρά αρκείται στο να επαναλάβει τις προβλέψεις του ν. 1650/1986 (προβλέψεις που υπάρχουν εδώ και δεκαετίες), δηλ. ότι στις κανονιστικές πράξεις (Προεδρικά Διατάγματα, Σχέδια Διαχείρισης) που θα εκδοθούν για την προστασία των περιοχών που είναι ενταγμένες στο Δίκτυο Natura 2000, είναι δυνατόν να περιέχονται ειδικοί όροι για τις παραχωρήσεις απλής χρήσης, να υπάρχουν περιορισμοί ή και απαγορεύσεις. Στο σημείο αυτό αξίζει να τονίσουμε πως, η ουσιαστική προστασία και σωστή διαχείριση των περιοχών του Δικτύου Natura 2000 θα συμβεί με την επίσπευση από το ΥΠΕΝ της διαδικασίας έκδοσης των Προεδρικών Διαταγμάτων και των Σχεδίων Διαχείρισης, μέσω της ολοκλήρωσης των ΕΠΜ, ώστε να συμμορφωθεί η χώρα μας με τις Ευρωπαϊκές Οδηγίες 92/43/ΕΚ και 2009/147/ΕΕ (και την απόφαση του Δικαστηρίου της ΕΕ C-849/18). Θεωρούμε πως σε κάθε περίπτωση αιγιαλού και παραλίας, περιοχών που είναι ενταγμένες στο Δίκτυο Natura 2000, θα πρέπει πριν την παραχώρηση απλής χρήσης να ζητείται γνωμοδότηση του Οργανισμού Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής (ΟΦΥΠΕΚΑ). Ο ΟΦΥΠΕΚΑ, μέσω των κατά τόπους Μονάδων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών (ΜΔΠΠ), είναι σε θέση να γνωρίζει τις επιπτώσεις που είχαν στο παρελθόν παραχωρήσεις απλής χρήσης αιγιαλού στα προστατευόμενα οικοσυστήματα, δηλ. αν μέσω της κάθε παραχώρησης επήλθε ή όχι διατάραξη των οικολογικών λειτουργιών της προστατευόμενης περιοχής. Σε περίπτωση αρνητικής γνωμοδότησης εκ μέρους του ΟΦΥΠΕΚΑ, θα πρέπει να μην επιτρέπεται η παραχώρηση απλής χρήσης. Βεβαίως η αρνητική γνωμοδότηση θα πρέπει να είναι πλήρως αιτιολογημένη, δηλ. να αναφέρει ειδικά και συγκεκριμένα πώς η παραχώρηση απλής χρήσης έθεσε σε κίνδυνο την ακεραιότητα του προστατευόμενου αιγιαλού, δηλ. σε ποια είδη και τύπους οικοτόπων επήλθε όχληση, τι είδους ήταν η όχληση κλπ. Εφόσον με την παραχώρηση χρήσης επιτρέπονται σειρά επεμβάσεων (τοποθέτηση ομπρελών, οικίσκοι, καντίνες, ξαπλώστρες, αυξημένη επισκεψιμότητα από κόσμο και οχήματα, λειτουργία μουσικής, θαλάσσια σπορ, συσσώρευση αποβλήτων κλπ) στο περιβάλλον προστατευόμενων αιγιαλών και παραλιών (όπως θα καθορίζονται δυνάμει του άρθρου αυτού, σε συνδ. με το άρθρο 22 του παρόντος), θα έπρεπε να απαιτείται προηγούμενη δέουσα εκτίμηση (άρθρο 6 παρ. 3 οδηγίας 92/43/ΕΚ) και τήρηση της διαδικασίας περιβαλλοντικής αδειοδότησης στην έκταση και στον βαθμό που οι ανθρώπινες αυτές επεμβάσεις επιτρέπονται από το παρόν νομοσχέδιο σε περιοχές και ζώνες προστασίας της φύσης κατά την περιβαλλοντική νομοθεσία, κάτι που είναι σοβαρότατη παράλειψη του νομοσχεδίου.