Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημα13) Προτείνεται η σταδιακή κατάργηση του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων και η ενσωμάτωση των απαραίτητων διατάξεων στη φορολογία εισοδήματος.Σχόλιο του χρήστη Διπλ. Οικ. Μιχάλης Κακαρούχας τ. Επιμελητής Πανεπιστημίου Oldenburg Γερμανίας | 26 Δεκεμβρίου 2009, 20:39
  • Σχόλιο του χρήστη 'Διπλ. Οικ. Μιχάλης Κακαρούχας τ. Επιμελητής Πανεπιστημίου Oldenburg Γερμανίας' | 26 Δεκεμβρίου 2009, 20:39

    Διπλ. Οικ. Μιχάλης Κακαρούχας τ. Επιμελητής Πανεπιστημίου Oldenburg Γερμανίας genialis@otenet.gr Αξιότιμοι Νομοθέτες, Θεωρώ ότι η διαβουλευτική συνταγή πάσης νομοθετικής πρόθεσης της νε-οεκλεγείσας κυβέρνησης, ακροβατεί επικίνδυνα ανάμεσα, σε μία ηθικοφα-νή χειρονομία, άνευ ουσιαστικής σημασίας έναντι ενός εκλογικού, λοβοτο-μημένου, σώματος πού χαίρεται με την αίσθηση, ότι γίνεται ισόνομος συ-νομιλητής, συνδιαχειριστής της εξουσίας και συνομοθέτης, αφενός και σε μία σοβαρή έμπρακτη προσπάθεια να μετουσιώσει τον ιδεολογικό πυρήνα, της αληθινής επικοινωνίας με τον εξουσιαζόμενο, που δεν θα υποκρύπτει την έμμεση υφαρπαγή της αποδοχής του τελικού κειμένου, προς ψήφιση, κάθε νομοθετήματος με το άλλοθι ότι διαβουλεύτηκε με τον συνομιλητή λαό, αφετέρου. Κατά την, εξοργιστικά ταπεινή μου, άποψη, σε πλήρη φυσικά αντίθεση με την ηρωική, γενναία και εν γένει μεγαλειώδη σε ωριμότητα πράξη, κοινω-νικής, πολιτικής και κοινωνικής διαβούλευσης, λαϊκής ηθικής συναυτουρ-γίας στις 4 Οκτωβρίου 2009, βρισκόμαστε σε ένα απολύτως λάθος δρόμο, να συζητάμε, να διαβουλευόμαστε και τελικά να αναπαράγουμε όλοι μαζί την διανοητική μας ασυνέπεια. Για να μην κουράζω και μην εκμεταλλεύομαι το, της διαβούλευσης, δι-καίωμα, καταθέτω τα εξής : Πριν διαβουλευθούμε όλοι οι συμμετέχοντας μήπως θα ήταν προτιμότερο να συμφωνήσουμε στους όρους και τους κανόνες αυτής της ανοικτής και τίμιας επικοινωνίας μεταξύ Κυβέρνησης και λαού; Με ποίο τρόπο κωδικοποιούνται οι διαφορετικές απόψεις που διατυπώνο-νται, υπάρχει περίπτωση να ενταχθούν σε μία διαδικασία ουσιαστικότερης διαχείρισης αυτών δηλ. ψηφοφορίας ή χρησιμοποιούνται για άλλοθι προ-κειμένου απλά και μόνο να ικανοποιηθεί η βασική αρχή της δημοσιότητας; Οι συμμετέχοντες χαρακτηρίζονται ως ¨ενεργοί πολίτες¨ στην ουσία της έννοιας ; ή πρέπει να είναι κομπάρσοι σε μία σκηνοθετημένη, άνευ ουσια-στικού αποτελέσματος, πολυλογία με τον λαό, προκειμένου να ξεφουσκώ-σει η ¨ λαϊκή οργή ¨; Πριν μπούμε στην διαβούλευση οποιουδήποτε Νομοθετήματος μήπως θα ήταν σημαντικότατο αφού ξεκαθαρίσουμε τι θέλουμε, να συμφωνήσουμε την ευθεία ισχύ κάθε νόμου, έναντι όλων των υποκειμένων ισόνομα και ξε-κάθαρα, καταργώντας επιτέλους τερτίπια, βυζαντινής αντίληψης διοικη-τικής διαδικασίας, που καταδυναστεύει κάθε πολίτη, δηλ. το καθεστώς ύπαρξης Εγκυκλίων, έντονο φαινόμενο που παρατηρείται σε περιοχές με βαρύ κλίμα διαφθοράς κατά τόπους με συνεχείς έντονες καταιγίδες δια-πλοκής, εκβιασμών, και κατά παραγγελία επεξηγήσεων και διαστρεβλώ-σεων νόμων, πάντα με το αζημίωτο, από ανειδίκευτους επιστημονικά συμ-βούλους ( ΔΕ ) με έντονα χαρακτηριστικά ¨του ακαταλόγιστου¨, έτοιμους να διεκπεραιώσουν την επιθυμία κάθε ασυνείδητου κοινωνικά αλλά συνει-δητού υποκειμενικά, (με το αζημίωτο), πολιτικού εντολέα; Προσωπική μου άποψη : 1. Το κάθε Νομοθέτημα να είναι ειδικό, συγκεκριμένο και απόλυτα κατα-νοητό για τον κάθε πολίτη οποιουδήποτε επιπέδου μορφώσεως. ( όπως π.χ. το δικαίωμα ψήφου. ) 2. Επειδή βασική Αρχή του Διοικητικού Δικαίου είναι ότι ο κάθε πολίτης δύναται να πράττει ότι δεν απαγορεύεται, σε αντίθεση με το κράτος που δύναται να πράττει ότι επιτρέπεται, επιμένω στην άποψη μου ότι, εάν πράγματι αυτή η ανοικτή Διαβούλευση διέπεται από ειλικρινείς προθέσεις, τότε κάθε Νομοθέτημα που αναρτάται προς Διαβούλευση, πρέπει να είναι διατυπωμένο ακριβώς, πλήρως, ολοκληρωμένο, ώστε να αντιλαμβανόμα-στε εμείς οι πολίτες απλά, τι επιτρέπεται να πράττει το κράτος και τι επι-τρέπεται να πράττουμε εμείς αφού δεν απαγορεύεται. 3. Αφού λοιπόν, το ολοκληρωμένο πλέον προς ψήφιση Νομοθέτημα, τεθεί προς ανοικτή διαβούλευση, τότε όσοι ενεργοί πολίτες, έχουν την πολυτέ-λεια της πρόσβασης στο συγκεκριμένο ηλεκτρονικό μέσο, αφού το μελετή-σουν, κατανοήσουν τις προθέσεις του Νομοθέτη, το αναλύσουν, να μπο-ρούν να καταγράψουν την κριτική τους και να καταθέσουν ενδεχομένως αντιπροτάσεις συγκεκριμένες και επίσης απολύτως τεκμηριωμένες. 4. Οι παρατηρήσεις και προτάσεις των ενεργών πολιτών θα πρέπει, με μία μεθοδολογία, να κωδικοποιούνται ώστε, να μπορούμε να διαπιστώνουμε μετά την ψήφιση του Νομοθετήματος στην Βουλή, πόσες από αυτές ελή-φθησαν υπόψη και οδήγησαν σε όποιες πραγματικές και ουσιώδεις τροπο-λογίες σε σχέση, με το πρωτεύον κείμενο του προτεινόμενου Νομοθετήμα-τος, που τέθηκε σε Ανοικτή Διαβούλευση. 5. Ο κάθε Νόμος θα πρέπει να είναι επακριβής, πλήρης, σε γλώσσα απλή, κατανοητή για τον κάθε ¨βλάκα¨ πολίτη και όχι όπλο στα χέρια των ταγμά-των της γραφειοκρατίας κατά του λαού ¨λάφυρο¨ δικαιολογώντας την ύ-παρξη τους, στις διερμηνεύτηκες Εγκυκλίους νομοθετικού και πολλάκις δικαστικού περιεχομένου, υπερβαίνοντας της αρμοδιότητες τους, αφού χαίρουν συντεχνιακής, συνδικαλιστικής, πολιτικής, κοινωνικής, ηθικής και ιδιαιτέρως οικονομικοφορολογικής ασυλίας. (πόθεν έσχες) 6. Μέσα στην απόλυτη αφέλεια μου, σκέπτομαι γιατί άραγε θα ήταν ουτο-πία να ζητούσα σαν ¨ενεργός πολίτης¨, πριν την κατάθεση του τελικού Κειμένου κάθε Νομοθετήματος στην Εθνική Αντιπροσωπία, ως ακροτε-λεύτιο βήμα της ειλικρινούς πρόθεσης μίας Ανοιχτής Διαβούλευσης με τον λαό, να γίνεται μία δικτυακή δημοψηφισματική γιορτή ¨άλματος επί κο-ντώ¨, προκειμένου να δοκιμάσουμε να πηδήξουμε όλοι μαζί, λαός, κυβέρ-νηση, αντιπολίτευση τον πήχη, που έβαλε τόσο ψηλά ο πρωθυπουργός, α-ποδεικνύοντας έτσι έμπρακτα, ανεξαρτήτως αποτελέσματος, ότι, μέσα στον ενθουσιασμό μας επί της νίκης κατά της διαφθοράς και υπέρ της Διαφάνειας και της καινούργιας, άλλου επιπέδου, διακυβέρνησης, δεν κα-ταλάβαμε ότι, θέλουμε όλοι μαζί να περάσουμε από κάτω ; Εν τέλει, αν όλα τα παραπάνω θεωρηθούν ιλαροτραγικά, δηλώνω ότι δέ-χομαι όποια κρητική καλοπροαίρετη ή κακοπροαίρετη, μόνο ως προς την αφέλεια μου, ότι όντως υλοποιείται εκ μέρους της Κυβέρνησης Ουσιαστι-κή Διαβούλευση, γιατί ως προς τον ορθολογισμό μου είναι πλάνη, όταν η οποιαδήποτε Εξουσία που έχει την αρμοδιότητα να νομοθετεί, ξεκινά πρώ-τα περιγράφοντας αφηρημένα το περίγραμμα του τι βουλεύεται, θέτει ερωτήματα του τι θα μας άρεσε, τι μας ενοχλεί, προσκαλεί τους πολίτες να εκτονωθούν σε γενικολογίες ( καλή ώρα σαν και μένα ), αντιλαμβανόμενη έτσι έμμεσα ( με μεθόδους έρευνας αγοράς ), τα ανώτατα επιτρεπτά όρια αντοχής, ανοχής και αποδοχής ενός Νομοσχεδίου προκειμένου να καταθέ-σει στην συνέχεια ένα, αποδεκτοφανές εκ μέρους του λαού, τελικό κείμενο, διατυπωμένο ακριβώς, πλήρως, ολοκληρωμένο, προς ψήφιση, επιχειρημα-τολογώντας στην συναυτουργία όσων πήραν μέρος στην Διαβούλευ-ση, ¨αφηρημένως διατυπωμένων βουλήσεων προθέσεων του, εκ αρμοδιό-τητος, Νομοθέτη.¨ Με εκτίμηση Ενεργός Πολίτης Διπλ. Οικ. Μιχάλης Κακαρούχας