Αρχική Αναστολή προθεσμιών και εργασιών του Διοικητικού Πρωτοδικείου και του Διοικητικού Εφετείου ΑθηνώνΆρθρο πρώτοΣχόλιο του χρήστη Ευάγγελος Πετρόπουλος | 13 Φεβρουαρίου 2011, 09:12
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ευάγγελος Πετρόπουλος' | 13 Φεβρουαρίου 2011, 09:12

    Επισημαίνω το μείζον ερμηνευτικό ζήτημα που προέκυψε ήδη κατά την εφαρμογή της ως άνω διατάξεως: Με την παράγραφο 1 του άρθρου 1 ετέθη ο κανόνας της αναστολής των νόμιμων και δικαστικών προθεσμιών για τη διενέργεια διαδικαστικών πράξεων και άλλων ενεργειών ενώπιον των υπηρεσιών του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών. Αφού η αναστολή τίθεται ως κανόνας για τους λόγους της αδυναμίας άσκησης των σχετικών διαδικαστικών πράξεων ένεκα της τρομοκρατικής ενέργειας, είναι αυτονόητο ότι πρέπει να καταλαμβάνει τις πλείονες περιπτώσεις, οι δε εισαγόμενες εξαιρέσεις πρέπει ακριβώς να έχουν εξαιρετικό χαρακτήρα. Με την παράγραφο 2 του αυτού άρθρου εισήχθησαν, όμως, εξαιρέσεις στον ως άνω κανόνα. Με το στοιχείο γ της παραγράφου αυτής εισήχθη ειδικότερα η εξαίρεση της μη αναστολής της προθεσμίας άσκησης προσφυγών και ανακοπών κατά διοικητικών πράξεων, όταν η εκτέλεση των πράξεων αυτών δεν αναστέλλεται εκ του νόμου, καθώς και η μη αναστολή της προθεσμίας για την άσκηση των σχετικών αιτήσεων αναστολής κατ’ άρθρ. 200 Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας και την εξέταση συναφών αιτημάτων για έκδοση προσωρινής διαταγής. Η διάταξη αυτή είναι ασαφής και δύναται να ερμηνευθεί ως εξής: Δεν ισχύει η προβλεπόμενη στην προηγούμενη παράγραφο αναστολή για την άσκηση προσφυγών και ανακοπών κατά διοικητικών πράξεων, όταν η εκτέλεση των πράξεων αυτών δεν αναστέλλεται εκ του νόμου μετά την άσκηση προσφυγής (είναι ελάχιστες οι περιπτώσεις που η εκτέλεση διοικητικής πράξεως αναστέλλεται εκ του νόμου χωρίς την προηγούμενη άσκηση προσφυγής). Με την εν λόγω εξαίρεση, επομένως, ερμηνευόμενη ως ανωτέρω, περιορίζεται ουσιωδώς (κατ' ουσίαν εκμηδενίζεται) το πεδίο εφαρμογής του θεσπιζόμενου κανόνα που έγκειται στην αναστολή των προθεσμιών άσκησης των προσφυγών και των λοιπών ενδίκων βοηθημάτων. Τούτο επειδή, στην συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων, η εκτέλεση των προσβαλλομενων πράξεων δεν αναστέλλεται εκ του νόμου χωρίς την άσκηση προσφυγής ενώπιον του αρμόδιου δικαστηρίου, αλλά απαιτείται η προηγούμενη άσκηση προσφυγής και αιτήσεως αναστολής ενώπιον του αρμοδίου Δικαστηρίου. Τίθεται, επομένως, εκτός του πεδίου εφαρμογής του θεσπιζόμενου κανόνα η συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων ως προς τις οποίες εμποδίστηκε η άσκηση του ενδίκου βοηθήματος από την εκ της τρομοκρατικής πειθέσεως ζημία στις εγκαταστάσεις του Διοικητικού Πρωτοδικείου. Τούτο δεν μπορεί να ηθελήθη από λογικό νομοθέτη. Αντιστρατεύεται, επίσης προδήλως, στο δικαίωμα παροχής δικαστικής προστασίας. Πρέπει, επομένως, να διευκρινισθεί με μια πρόσθετη ερμηνευτική διάταξη στην κύρωση της ως άνω νομοθετικής πράξης, ότι η προθεσμία για την άσκηση προσφυγών κατά διοικητικών πράξεων (η εκτέλεση των οποίων δεν αναστέλλεται εκ του νομου ανεξαρτήτως της προηγούμενης ασκήσεως προσφυγής), ανεστάλη σε κάθε περίπτωση.