• Σχόλιο του χρήστη 'ΤΔΔ' | 23 Οκτωβρίου 2016, 17:16

    1. παρ.1.. Να προστεθεί .. [ ΑΠΟ 1.1.2011 ] μέχρι 31.12.2014, δεδομένου ότι για τις προ 1.1.2011 εκκρεμείς αιτήσεις ακύρωσης έχει ήδη υποβληθεί δήλωση συνέχισης με βάση τις διατάξεις των αρ.8παρ.6 του ν.4198/2013 και αρ.19παρ.10 ν.4267/2014. Δεν είναι "κομψό" να ζητείται από τον ίδιο διάδικο εντός διετίας δεύτερη δήλωση συνέχισης . 2.παρ.3 Να τροποποιηθεί ...έχει {ΗΔΗ} οριστεί [ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΝΟΜΟΥ ] δηλ.οποτεδήποτε έχει οριστεί δεν απαιτείται δήλωση, διότι λόγω της μακράς αποχής των δικηγόρων σχετικές υποθέσεις έχουν ήδη προσδιοριστεί ή αναβληθεί και μετά από την εξάμηνη προθεσμία που προβλέπει ο νόμος. Δεν είναι σωστό να ζητείται δήλωση συνέχισης για υποθέσεις που έχουν ήδη εγγραφεί στο πινάκιο 3.προτείνεται Η ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΠΑΡ.4 με το εξής περιεχόμενο¨ "Με απόφαση του αρμόδιου Τμήματος με τριμελή σύνθεση (σε συμβούλιο)μπορεί να ανακληθεί η σχετική καταργητική απόφαση, αν συντρέχουν λόγοι ανωτέρας βίας που εμπόδισαν τον διάδικο αλλοδαπό να υποβάλει εμπρόθεσμη δήλωση συνέχισης της δίκης ή αν η καταργητική απόφαση είναι εσφαλμένη, μετά από σχετική αίτηση που υποβάλλεται εντός εξήντα ημερών από την έκδοση της καταργητικής απόφασης." {μπορεί να ζητηθεί και παράβολο για την παραπάνω αίτηση] Είναι αναγκαίο να υπάρχει μια συγκεκριμένη διαδικασία επανεξέτασης της καταργητικής απόφασης στην περίπτωση που έχει γίνει λάθος(π.χ.από παραδρομή δεν μπήκε στη δικογραφία η δήλωση συνέχισης και επομένως εκδόθηκε λανθασμένη καταργητική απόφαση κλπ)καθώς και στην περίπτωση που ο διάδικος εμποδίστηκε από ανωτέρα βία να υποβάλει ΄δήλωση, ώστε να υπάρχει ομοιόμορφη αντιμετώπισή τους από τα τδδ. ΤΟ ΚΕΝΟ ΑΥΤΟ ΔΙΚΑΙΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΣΟΒΑΡΑ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ