• Σχόλιο του χρήστη 'Γρηγόριος Γιάκας, Δικαστικός Πληρεξούσιος Α' Νομικού Συμβουλίου του Κράτους' | 2 Μαΐου 2017, 23:28

    Η διάταξη του άρθρου 3 παρ. 3 που ορίζει ότι προϋπόθεση για τη διόρθωση του καταχωρισμένου φύλου είναι το πρόσωπο που αιτείται τη διόρθωση να μην είναι έγγαμο αντίκειται προδήλως στη διάταξη του άρθρου 8 της ΕΣΔΑ. Οι λόγοι είναι οι εξής : Το τρανς άτομο εξαναγκάζεται να επιλέξει μεταξύ δύο θεμελιωδών δικαιωμάτων που αναγνωρίζονται από τη Σύμβαση, και συγκεκριμένα, το δικαίωμά του σε αυτοπροσδιορισμό φύλου και το δικαίωμά του στο γάμο. Η ratio legis προφανώς του νομοθέτη αποσκοπεί στην πρόληψη δημιουργίας γάμων μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου, που θα προέκυπταν εάν ο ένας εκ των δύο αρχικώς ετερόφυλων συζύγων προέβαινε σε διόρθωση του καταχωρισμένου φύλου του. Με τη διάταξη αυτή, το τρανς άτομο εξαναγκάζεται να επιλέξει μεταξύ της συνέχισης του γάμου του, που εμπίπτει στην έννοια της «οικογενειακής ζωής» για τους σκοπούς του άρθρου 8, και της νομικής αναγνώρισης της ταυτότητας 5 φύλου του, που εμπίπτει εντός της έννοιας της «ιδιωτικής ζωής» για τους σκοπούς του άρθρου 8. Η προϋπόθεση της μη ύπαρξης γάμου που ορίζεται από την εν λόγω διάταξη αποτελεί μια μη αναγκαία και δυσανάλογη παραβίαση των δικαιωμάτων των τρανς ατόμων. Η Αρχή 3 των Αρχών της Yogyakarta (International Commission of Jurists, Yogyakarta Principles on the Application of International Human Rights Law in Relation to Sexual Orientation and Gender Identity, Μάρτιος 2007, διαθέσιμο στο http://www.yogyakartaprinciples.org/principles_en.htm. Principle 3, που αφορά το δικαίωμα αναγνώρισης ενώπιον του νόμου), αναφέρει μεταξύ άλλων : «Καμίας κατάστασης, όπως ο γάμος ή η γονεϊκότητα, δε μπορεί να γίνεται επίκληση ώστε να παρεμποδίζεται η νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου ενός ατόμου» και πρόσφατες αποφάσεις των Συνταγματικών Δικαστηρίων της Αυστρίας, Γερμανίας και Ιταλίας, τα οποία και τα τρία έχουν ανατρέψει αποφάσεις που αξίωναν τη διάλυση προϋφιστάμενων γάμων ως προϋπόθεση για τη νομική αναγνώριση του αποκτηθέντος φύλου (Συνταγματικό Δικαστήριο της Αυστρίας, V 4/06-7, 8 Ιουνίου 2006, at IV.2, Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο της Γερμανίας, 1 BvL 10/05, 27 Μαΐου 2008, § 49, Συνταγματικό Δικαστήριο της Ιταλίας, no. 170/2014, 11 Ιουνίου 2014 (βλ. ορθή άποψη μειοψηφίας στη Hämäläinen v. Finland).