Αρχική Ρατσισμός και ξενοφοβίαΆρθρο 3Σχόλιο του χρήστη K. D. Mortopoulos | 23 Φεβρουαρίου 2011, 15:51
  • Σχόλιο του χρήστη 'K. D. Mortopoulos' | 23 Φεβρουαρίου 2011, 15:51

    [Σημειώνεται για τους σχολιαστές ότι το παρόν Σ/Ν δεν εισάγει κάποιο καινούριο σύστημα δικαίου, αλλά εναρμονίζει την Ελληνική νομοθεσία με διεθνείς συμβάσεις που ήδη έχει κυρώσει η Ελλάς και οι οποίες έχουν υπερνομοθετική ισχύ Τα σχόλιά μου δεν αφορούν το εάν πρέπει ή δεν πρέπει να υπάρξει το Σ/Ν αλλά μόνον τη ΝΟΜΟΤΥΠΙΚΗ του μορφή] H έκφραση «βιαιοπραγίες … κατά πραγμάτων» είναι νομικά αδόκιμη. Επίσης η έκφραση «όποιος διεγείρει σε βιαιοπραγίες … κατά τρόπο που μπορεί να εκθέσει σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη …» είναι εξ ίσου νομικά αδόκιμη. Νομοτυπικά είναι προτιμητέο το «με πρόθεση» προκειμένου για εγκλήματα που απαιτούν υποκειμενική υπόσταση δόλου, παρά το «από πρόθεση». Ο ΠΚ χρησιμοποιεί ορθά το «με πρόθεση» σε κάθε έγκλημα δόλου πλην ενδεχομένου. Ως προς το ουσιαστικό ποινικό μέρος, κατά τη γνώμη μας, δεν είναι αναγκαίο αυτό το σύστημα εγκλήματος δυνητικής διακινδύνευσης (παρ. 1) και συμπλήρωση με έγκλημα που επαμφοτερίζει μεταξύ του εκ του αποτελέσματος και της ηθικής αυτουργίας (παρ. 2), ιδίως αν αναλογισθούμε την πολυπλοκότητα που προκαλείται στις περιπτώσεις συμμετοχής και απόπειρας. Η απλότητα του νομικού κειμένου δείχνει τη νομοτυπική ικανότητα του νομοθέτη και όχι η περιπλοκότητα λεκτικών σχημάτων και δυσνόητων όρων (αυτό αναφέρεται ως προσωπική πρόταση του γράφοντος). Αντί να προτιμάται το πολύπλοκο σχήμα με τις πέντε διαζεύξεις, ας προτιμηθεί η ορθή νομοτυπική μορφή και η απλότητα του Αρ. 184 ΠΚ που διδάσκει ότι «Όποιος δημόσια με οποιονδήποτε τρόπο…». Το Αρ. 184 ΠΚ είναι και αυτό που καθιστά και το παρόν άρθρο του Σ/Ν μερικώς ατελέσφορο. «Όποιος δημόσια με οποιονδήποτε τρόπο προκαλεί ή διεγείρει σε διάπραξη κακουργήματος ή πλημμελήματος τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι τριών ετών». Εάν τα μόνα στοιχεία που επιθυμεί να προσθέσει ο συντάκτης του παρόντος Σ/Ν είναι η ρατσιστική επιχειρηματολογία της διέγερσης (που καθιστά το έγκλημα «απρόκλητο») και η ρύθμιση του ελαχίστου των έξι μηνών συν το πρόστιμο, τότε μιλούμε απλά για μία διακεκριμένη μορφή διέγερσης και η πολυνομία οφείλει να αποφευχθεί. Ένα τελευταίο σχόλιο αφορά και την επιλογή του συντάκτη του Σ/Ν να περιορίσει τις συνέπειες της διέγερσης μόνο στις βιαιοπραγίες και την «εχθροπάθεια», αντίθετα με τα Αρ. 183-186 ΠΚ που μιλούν για κάθε πλημμέλημα ή κακούργημα. Έτσι, εάν κάποιος προτείνει, φερ’ ειπείν, την κλοπή πραγμάτων μίας συγκεκριμένης ομάδος ανθρώπων, διαφεύγει του γράμματος του Αρ. 3. Η τελική μορφή του άρθρου που προτείνεται είναι η εξής: «Προστίθεται ως Αρ. 185Α στον ΠΚ όπως ισχύει σήμερα η εξής διάταξη: 1. Αν οι πράξεις των Αρ. 183, 184 και 185 του παρόντος νόμου γίνονται με πρόφαση την φυλή, την εθνότητα, τη θρησκεία ή το γενετήσιο προσανατολισμό του προσώπου ή της ομάδος κατά του οποίου στρέφονται, επιβάλλεται ποινή φυλάκισης τουλάχιστον έξι μηνών έως τριών ετών και χρηματική ποινή χιλίων έως πέντε χιλιάδων ευρώ. 2. Εάν η πράξη της παραπάνω παραγράφου είχε ως αποτέλεσμα την διάπραξη εγκλήματος από τρίτους, επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους και χρηματική ποινή τριών έως δέκα χιλιάδων ευρώ, αν ο υπαίτιος προκάλεσε σε άλλους την απόφαση να εκτελέσουν συγκεκριμένη άδικη πράξη, και με φυλάκιση τουλάχιστον εννέα μηνών και χρηματική ποινή τριών έως δέκα χιλιάδων ευρώ σε κάθε άλλη περίπτωση.» Σημ.: Αξίζει να προσεχθεί η διαφοροποίηση μεταξύ των περιπτώσεων ηθικής αυτουργίας (Αρ. 46 παρ. 1α) και απλής διέγερσης που δεν υπαγορεύει συγκεκριμένη συμπεριφορά σε συγκεκριμένο χρόνο και τόπο.