• Σχόλιο του χρήστη 'Ειρήνη Συμεωνίδου' | 10 Μαΐου 2017, 09:51

    Δυστυχώς, στον τόπο που γέννησε κάποτε την Δημοκρατία, η άγνοια, η μισαλλοδοξία, η ομοφοβία/τρανσφοβία και ο κοινωνικός ρατσισμός καλά κρατούν και μας θυμίζουν...μεσαίωνα και κυνήγια μαγισσών εν έτι 2017.Ας επαναλάβω λοιπόν κάποιες επιστημονικά τεκμηριωμένες πληροφορίες που εγραψα και στο αρθρο 2, για όσους δεν γνωρίζουν και θέλουν να μάθουν τι ισχύει στην πραγματικότητα σχετικά με την ανθρώπινη ταυτότητα φύλου: Για όσους σχολιαστές επιμένουν στην άγνοια τους (πως τάχα υπάρχουν «μόνο ΧΥ άντρες και ΧΧ γυναίκες») να ενημερώσω ότι οι πληροφορίες τους δεν ευσταθούν επιστημονικά από την στιγμή που οι βιολόγοι χαρτογράφησαν το ανθρώπινο DNA και οι κοινωνιολόγοι/ψυχολόγοι/ανθρωπογεωγράφοι μελέτησαν το ανθρώπινο κοινωνικό φύλο. Εδώ και λίγες δεκαετίες γνωρίζουμε ότι αντικειμενικά γεννιούνται άνθρωποι με ποικιλόμορφα χρωμοσώματα φύλου και ποικιλόμορφη ανατομία ή ορμονικά προφίλ επίσης (πχ οι iuntersex άνθρωποι ΧΧΥ, ΧΥΥ, ΧΧΧ, Χ0, ΧΧΥΥ, ή ακόμα γυναίκες με χρωμοσώματα ΧΥ και άντρες με ΧΧ. Που σημαίνει πως πλέον μιλάμε για ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ ΦΑΣΜΑ) Η ανθρώπινη ποικιλομορφία είναι μεγάλη και δεν εξαντλείται φυσικά «μόνο» στα χρωμοσώματα μας, ούτε «μόνο» στην ανατομία μας, ούτε «μόνο» στο ορμονικό προφίλ του καθενός μας. Η αίσθηση δε της ταυτότητας φύλου (που την αντιλαμβανόμαστε στα πολύ πρώτα(2-3) χρόνια της ζωής και καμιά σχέση δεν έχει με τον ερωτικό μας προσδιορισμό που εμφανίζεται προς την εφηβεία -και κακώς ακόμα κάποιοι τα μπερδεύουν αυτά), δηλαδή το πως βιώνει ο κάθε άνθρωπος το φύλο του προκύπτει ως αποτέλεσμα: α) της φύσης (nature), δηλαδή του μοναδικού για κάθε άνθρωπο συνδυασμού όλων των παραπάνω βιολογικών χαρακτηριστικών (εγκέφαλος, χρωμοσώματα, ορμόνες, ανατομικά όργανα) β) της ανατροφής που έλαβε ως παιδί (nurture) και γ) της κουλτούρας εντός της οποίας μεγάλωσε και ζει. Όλα τα παραπάνω μαζί δημιουργούν την ταυτότητα φύλου (gender) στα παιδιά. Που σημαίνει πως πλέον μιλάμε και για ένα πολυποίκιλο ΦΑΣΜΑ ΕΜΦΥΛΩΝ ΤΑΥΤΟΤΗΤΩΝ. Αυτό το φάσμα από έμφυλες ταυτότητες, αλλά και το βιολογικό έμφυλο φάσμα καλείται (επιτέλους) να αναγνωρίσει ο νομοθέτης στο παρόν νομοσχέδιο, αποκαθιστώντας έτσι τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα μια σεβαστής μερίδας του πληθυσμού και των συνανθρώπων μας. Με δεδομένο δε, ότι μόνο οι intersex άνθρωποι αντιστοιχούν περίπου στο 1,7% του γενικού πληθυσμού, σημαίνει πως στην Ελλάδα υπάρχουν τουλάχιστον 170 χιλιάδες συνάνθρωποι, για τους οποίους είναι (επιστημονικά και κοινωνικά αποδεδειγμένα) πολύ λογικό και φυσικό να ταυτοποιούνται ως άντρες, ή ως γυναίκες, ή ως το αντίθετο από το ανατομικό φύλο που τους αποδόθηκε στη γέννηση (τρανς), ή ως θηλυπρεπείς άντρες, ή ως αρρενωπές γυναίκες, ή ως άτομα με ρευστό φύλο, ή με αίσθηση φύλου «κάπου ενδιάμεσα», ή και ως άφυλα άτομα κλπ. Οι άνθρωποι επίσης εκφράζουν το φύλο τους μέσα από ένα ακόμη φάσμα συμπεριφορών (συμπεριφορών αρρενωπότητας, θηλυκότητας, ανδρογυνισμού ή όπως τους αρέσει) Από πλευράς ερωτικού προσδιορισμού, μεγαλώνοντας οι άνθρωποι (και ανάλογα με το για ποια άτομα νιώθουν έλξη) γνωρίζουμε ήδη πως διακρίνονται ετερόφυλους, ομοφυλόφιλους, αμφίφυλους, κλπ. Δηλαδή οι διάφοροι ερωτικοί προσδιορισμοί που αναπτύσσει ο καθένας μας δημιουργούν ένα ακόμα φάσμα προτιμήσεων. Ο παρόν νόμος (πρέπει να) σχετίζεται άμεσα με τα δυο πρώτα φάσματα: το έμφυλο βιολογικό φάσμα και το έμφυλο κοινωνικό φάσμα. Ο νομοθέτης οφείλει να τα αναγνωρίσει αμφότερα, ως διακριτά, δομικά συστατικά της ανθρώπινης ανάπτυξης, της ανθρώπινης υπόστασης και της ανθρώπινης προσωπικότητας και να διασφαλίσει και προστατεύσει τα δικαιώματα που απορρέουν από αυτά, χωρίς να καταστρατηγεί ταυτόχρονα τα άλλα βασικά τους δικαιώματα (όπως της εκπαίδευσης, της γονεϊκότητας, ή της συντροφικότητας/γάμου/οικογένειας, της εργασίας, της αυτοδιάθεσης κλπ) Ειδικότερα για τα intersex και τα τρανς παιδιά, ο νομοθέτης οφείλει να νομοθετεί προσεκτικά και πάντα προς το συμφέρον τους και σύμφωνα με την χάρτα δικαιωμάτων τους που προβλέπει την ελεύθερη έκφραση και ανάπτυξη της προσωπικότητας τους. Που πρακτικά σημαίνει ότι πρέπει να μεριμνήσει τα ιντερσεξ και τρανς παιδιά να έχουν τον χρόνο τους, ελεύθερα από διακρίσεις και στερεοτυπικές αντιλήψεις να ανακαλύψουν/δημιουργήσουν την ταυτότητα φύλου τους προς την κατεύθυνση που νιώθουν από νήπια, ακόμα κι αν αυτό που νιώθουν για τον εαυτό τους αντιβαίνει στις τρέχουσες νοοτροπίες. Γιατί η ευζωία, η ασφάλεια και η ευτυχία των παιδιών είναι σημαντικότερη από την παρωχημένη «γνώση» της γιαγιάς μας ή των όποιων θεολογικών νοοτροπιών. Έχει επίσης αποδειχθεί πως η πίεση στα παιδιά να «συμμορφωθούν» με το ανατομικό τους φύλο, όταν για Χ λόγους δεν ταυτίζονται με αυτό, είναι εν δυνάμει κακοποιητική και μπορεί να τους προκαλέσει από δυσφορία φύλου και κατάθλιψη, μέχρι εθισμούς, τάσεις αυτοκαταστροφής και αυτοκτονίας. Για όλους τους παραπάνω λόγους, είναι απαραίτητη η θεσμική πρόβλεψη ώστε οι ανήλικοι μέσω των γονέων τους να μπορούν να αιτηθούν την αναγραφή του φύλου που νιώθουν στα επίσημα έγγραφα τους. Η έστω να υπάρχει η επιλογή μιας τρίτης γενικής καταχώρησης φύλου, όπως «άλλο» ή «μη προσδιορισμένο» ή κενό, τουλάχιστον μέχρι την εφηβεία τους. Την πρακτική αυτή ως τώρα την έχει ήδη υιοθετήσει η Μάλτα, με απόλυτο σεβασμό για αυτά τα παιδιά, στον αντίστοιχο νόμο της τον οποίο και σας καταθέτω, μια και αποτελεί παγκοσμίως τον πιο ολοκληρωμένο νόμο για την ταυτότητα φύλου και καλύπτει απόλυτα τα τρανς και ιντερσεξ παιδιά και ενήλικες: http://justiceservices.gov.mt/DownloadDocument.aspx?app=lom&itemid=12312&l=1 Τέλος σας καταθέτω την πρόσφατη (Μαρτιος 2017) και ολοκληρωμένη Διακήρυξη των intersex ατόμων που περιέχει όλα τα ανωτέρω https://oii.org.au/wp-content/uploads/key/Darlington-Statement.pdf Με την ελπίδα (των ιντερσεξ και τρανς παιδιών και ενηλίκων) πως ο νομοθέτης θα τα μελετήσει και θα τα συμπεριλάβει αμφότερα τα έγγραφα. Στην Ελλάδα οι intersex και τρανς άνθρωποι και οι γονείς τους έχουμε ταλαιπωρηθεί ήδη πάρα πολύ από την έλλειψη υποστηρικτικής δικαιωματικής νομοθεσίας σε όλα τα επίπεδα: της πολιτειότητας, της ισότητας, της εκπαίδευσης, της υγείας, της κοινωνικής αποδοχής, της εργασίας και της ψυχοσωματικής υγείας μας. Χαιρετίζουμε αυτό το νομοσχέδιο, με την ελπίδα να ψηφιστεί συμπληρωμένο άρτια, ώστε να λύσει προβλήματα, χωρίς να δημιουργήσει νέα. Ώστε να χτίσει γέφυρες στην ελληνική κοινωνία, γέφυρες αποδοχής και συμπερίληψης, χωρίς άλλον κοινωνικό ρατσισμό, στιγματισμό, φοβικότητα και βία. Σας ευχαριστώ.