• Σχόλιο του χρήστη 'ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΟΥ' | 11 Μαΐου 2017, 10:14

    Πεισθήκαμε ότι το συναίσθημα του έρωτα θα μας ελευθερώσει, θα μας προσφέρει την πολυπόθητη χαρά και ευτυχία και τον ποθήσαμε, τον ονειρευθήκαμε, τον επιδιώξαμε, τον πιστέψαμε. Όμως, μας απογοήτευσε. Μας απογοήτευσαν τα λάθη και τα πάθη, τα δικά μας και των άλλων, η απουσία της αληθινής αγάπης εκεί που την αναζητούσαμε. Στραφήκαμε έπειτα στην ικανοποίηση της σάρκας, της σάρκας και μόνο της σάρκας, ελπίζοντας ότι ίσως καταφέρουμε μέσα από αυτήν να νιώσουμε τη χαρά που διψά η ψυχή και που γι’ αυτήν πλανάται σαν άστεγη στους δρόμους. Μας άφησε ένα απέραντο κενό. Και πάλι απογοητευθήκαμε. Αλλά διψούμε, ποθούμε τη χαρά, την ξεκούραση της ψυχής μας. ΕΙΝΑΙ ΣΤΗ ΦΥΣΗ ΜΑΣ ΑΥΤΟ. Δεχθήκαμε, τότε και αποδεχθήκαμε τη σκέψη: «Η φύση φταίει». Και επιδιδόμαστε τώρα μετά ζήλου στην «αλλαγή» της, θέλουμε την αλλαγή να τη διασφαλίσουμε διά νόμου μάλιστα, μη διδασκόμενοι από την εμπειρία όσων πρωτύτερα από εμάς δοκίμασαν τα ίδια και δεν έφθασαν στην ευτυχία, στην ειρήνη της ψυχής τους, στην καθολικά νοούμενη ευημερία. Δεν θα μας ωφελήσει το νομοσχέδιο αυτό. Ούτε εσάς θα ωφελήσει, που αναμένετε να σας φέρει τη λύτρωση από τα προβλήματά σας, διότι τούτη η λαχτάρα σας είναι το φορτιό σας που πρέπει να αποτινάξετε. Ούτε την κοινωνία θα ωφελήσει, αφού δεν γιατρεύει τα μέλη της που πάσχουν αλλά τους κάνει «το χατήρι», μόνο για να μην την απασχολούν περισσότερο, όπως η μάνα δίνει στο παιδί το τάμπλετ για να το ξεφορτωθεί (για να κάνει τι, η ίδια, άραγε;). Και αυτή, η μάνα - κοινωνία, έχει το μεγαλύτερο κρίμα. Υπάρχει και ένας ακόμη Δρόμος, που όχι, δεν τον δοκιμάσατε ακόμη, κι ας λέτε ότι τον γνωρίσατε. Και τον απορρίπτετε άκριτα, σε βάρος της χαράς που ποθείτε. Ψάξτε τον ειλικρινά. Και τότε σίγουρα θα Τον βρείτε, θα σας φανερωθεί Αυτός που είναι η Οδός, η Αλήθεια και η Ζωή.