• Σχόλιο του χρήστη 'Δώρα Κουτσανέλλου' | 10 Ιουνίου 2017, 10:56

    Αν και πρόκειται για μία θετική πρωτοβουλία προς την αυστηροποίηση του ΚΟΚ αφήνει τεράστια κενά και εξακολουθεί να αντιμετωπίζει με άδικη (για τα θύματα τροχαίων ) επιείκεια τους δράστες. Αναπαράγεται έτσι (και σε νομοθετικό και δικαστικό επίπεδο) η νοοτροπία , που επικρατεί σε μεγάλο βαθμό και στην κοινωνία, ότι οι δράστες των τροχαίων που είναι σοβαροι παράβατες του ΚΟΚ (είτε εξαιτίας κατάχρησης ουσιών είτε εξαιτίας υιοθέτησης συστηματικά επικίνδυνης οδηγικής συμπεριφοράς κλπ) είναι και "θύματα" (της "κακιάς στιγμής" , των ευάλωτων χρηστών του οδικού δικτύου που "τολμούν και κινούνται" σε αυτό κλπ κλπ). Αδικαιολόγητη επιείκεια για τους δράστες , και αδιαφορία για τα θύματα. Συγκεκριμένα δεν θίγεται καθόλου το ζήτημα των οδηγών που είναι υπο την επήρεια ναρκωτικών ουσιών (εκτός αλκοόλ) που εμπλέκονται σε τροχαία. Γίνεται αναφορά μονο σε θανατηφόρα τροχαία και όχι σε τροχαία που έχουν προκαλέσει σοβαρές αναπηρίες π.χ. Δεν διασφαλίζεται (ήδη από το νόμο) ότι η όποια ποινή δεν θα "εξανεμιστεί" από τα "παράθυρα" στην δαιδαλώδη διαδρομή από το συμβάν μέχρι την δικαστική απόφαση. Εξακολουθεί να αντιμετωπίζει με υπερβολική επιείκεια αυτούς που εγκαταλείπουν τα θύματα τους. Το λιγότερο που θα μπορούσε να επιβάλει ο νόμος στους δράστες τροχαίων αυτών των περιπτώσεων στις οποίες αναφέρεται ο νόμος, επιπλέον των ποινών αφαίρεσης αδειών κλπ , θα ήταν , ενδεικτικά, η υποχρεωτική επανεκπαίδευση τους, η παρακολούθηση προγραμμάτων απεξάρτησης, η έκτιση εναλλακτικής και εξατομικευμένης ποινής με κοινωφελή εργασία π.χ. σε κέντρα αποκατάστασης κλπ.