• Σχόλιο του χρήστη 'Παναγιώτα Χ.Τ.' | 11 Ιουνίου 2017, 18:12

    Εάν εγώ έφτιαξα με τη φαντασία, τη σκέψη και τα συναισθήματά μου έναν εαυτό που μόνη μου τον αισθάνομαι,τον τρέφω, τον υποστηρίζω,ενώ οι γύρω μου βλέπουν κάτι άλλο σε μένα,για πιό λόγο πρέπει να θεωρηθεί σωστό το μυαλό μου κι όχι αυτό που μαρτυρούν τα αντικειμένικά δεδομένα; Όλα δηλαδή νομίζω πως είναι λάθος πάνω μου.Λάθος τα χρωμοσώματα σε κάθε μου κύτταρο,λάθος τα γεννητικά μου όργανα,,λάθος και δυσλειτουργικοί οι αδένες μου,λάθος τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της φύσης μου(όσο τα έχω) και σωστό μόνο αυτό που μου λέει ο νούς μου.Κι άν είναι κι αυτός όμως λάθος; και άν κάνω κάτι τώρα που θα το πληρώσω ακριβά σε 5,10,30,χρόνια,πώς θα το ξέρω; Αν η ορμονοθεραπεία αποβεί καρκινογόνος ή μου φέρει οστεοπώρωση ή ή θρομβοεμβολικά επεισόδεια ή σάκχαρο;Αν μου πέσουν τα μαλλιά από τα ανδρογόνα ή κάνω καρδιακή ανεπάρκεια στη φάση του ορμονικού αποκλεισμού;Αν στη φάση που κάνω ψυχοθεραπεία για να ενταχθώ καλύτερα συνειδητοποιήσω πως τα πράγματα δεν ήταν όπως τα φανταζόταν το μυαλό των 15 χρόνων μου;Αν συνειδητοποήσω πως δεν έπρεπε και ως γονιός να βιαστώ, γιατί με τα χρόνια έρχεται η ωριμότητα στον άνθρωπο-παιδί μου- και δεν κατακλύζεται πλέον ο νέος από τη σεξουαλικότητά του αλλά η προσωπικότητά του ολοκληρώνεται και βρίσκει αναγνωριση με πολλούς και ποικίλους τρόπους;Πώς θα γυρίσω πίσω; Είναι βέβαιο οτι σε ένα παιδί που για κάποιο λόγο υπάρχει ασυμφωνία μεταξύ αυτού που είναι πραγματικά και αυτού που αισθάνεται υπάρχει θέμα προς αντιμετώπιση.Η αντιμετώπιση όμως δεν μπορεί να είναι αυτό που σκωπτικά λέγεται "είπε ο γιατρός να λέμε σε όλα ναι" ,μόνο και μόνο για να του κάνουμε τα χατήρια και να μή γκρινιάζει.¨Οπως έχει ανάγκη βοηθείας αυτός που έχει λανθασμένη αντίληψη για τη κοινωνική πραγματικότητα,για την υγεία του,για τη διατροφή του κτλπ, και τον βοηθούμε να αντιληφθεί την αλήθεια των πραγμάτων, έτσι πρέπει με διάθεση αγάπης, κατανόησης να βοηθήσουμε τα παιδιά και τις οικογένειες όσο γίνεται να υπάρξει ρεαλιστική προσέγγιση ανάμεσα στις σκέψεις και τα αισθήματα που έχουν και στην πραγματικότητα.Είναι βασικό στοχείο ωριμότητας στον άνθρωπο να μή χαλιναγωγείται από τις παρορμήσεις του όποιου τύπου κι άν είναι. Οι άλλοι όποιοι χειρισμοί του θέματος έχουν θολά κίνητρα.Στο όνομα της αγάπης και της αποδοχής θα γίνουν ακρωτηριαστικές επεμβάσεις,μακροχρόνιες ψυχοθεραπείες από κάποιους που θα επαγγέλονται τους σωτήρες.Θα γίνουν ορμονοθεραπείες ,προσθετικές επεμβάσεις ,πλαστικά χειρουργεία,από αυτούς που ανήκουν στα κυκλώματα που φτιαχνουν ψεύτικους ανθρώπους, με σοβαρές απώτερες συνέπειες υγείας,ενώ τέλος η περιπόθητη,αγάπη,αποδοχή,αναγνωριση, δεν θα έλθει γιατί άν ήταν να ερχόταν με τους νόμους και τις αναγνωρίσεις,τόσοι νόμοι και διατάξεις που αφορούν τη κοινωνία μας θα εξασφάλιζαν την ευτυχία μας. Θα πάρουν κάποιοι ψήφους,πολιτική αναγνώριση,θα χαρακτηρισθουν άνθρωποι σύγχρονοι πουλώντας ψεύτικες βεβαιώσεις άντρα,γυναίκας,γονιού,καταπατώντας και βεβηλώνοντας τις πιό λατρευτές και όμορφες λέξεις, μάνα και πατέρας,παλλικαριού και κοπέλλας και θα επιτρέψουν πλάσματα πονεμένα που μεγαλώνουν σε ένα απρόσωπο ίδρυμα αφημένα από τους φυσικούς τους γονείς,να δοκιμαστούν άλλη μιά φορά με την "γονεική φροντίδα" ανθρώπων που ενώ προσπαθούν να χτίσουν οι ίδιοι τη ταυτότητα και τη προσωπικότητά τους από την αρχή, φιλοδοξούν να αυτοεπιβεβαιωθουν ως συζυγοι και γονείς. Το αντίστοιχο νομοσχέδιο θα δημιουργήσει πάρα πολλά και απρόβλεπτα προβλήματα.Η βουλή σκέπτεται σαν το γονιό που το παιδί του μέσα στη νεανική του παρόρμηση του ζητά πράγματα τρελλά που ούτε και το ωφελούν,κι αυτός του κάνει το χατήρι για να μήν του προκαλέσει τάχα ψυχολογικά προβλήματα.Στο τέλος όμως το καταστρέφει και κλαίει κι ο ιδιος.