• Σχόλιο του χρήστη 'ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΤΣΕΛΙΟΥ' | 30 Δεκεμβρίου 2017, 17:02

    Η αρχή της εμπιστευτικότητας είναι θεμελιώδης αρχή της διαδικασίας της διαμεσολάβησης, συνυφασμένη με την έννοια και την φύση της. Αλλωστε η εμπιστευτικότητα αναφέρεται ρητά ως βασικό χαρακτηριστικό της διαμεσολάβησης στο άρθρο 2 παράγραφος 2 του Νόμου. Δεν επιτρέπεται η τήρηση της εμπιστευτικότητας να εξαρτάται από την διακριτική ευχέρεια των μερών, διότι τίθεται σε αμφισβήτηση και δημιουργεί ανασφάλεια στα μέρη - ή έστω, στο ένα από αυτά -, που επιλέγουν να προσέλθουν στην διαδικασία για να μην δημοσιοποιηθεί η διαφορά τους, ούτε όσα θα διαμοιφθούν κατά την διάρκεια αυτής. Επίσης δεν πρέπει να τηρούντια πρακτικά, σε καμια περίπτωση! Κανένας νόμος δνε επιτρέπεται "να τινάξει στο αέρα" τους ακρογωνιαίους λίθους της διαμεσολάβησης. Με βάση τα παραπάνω: Θα πρέπει στην παράγραφο 4 του άρθρου αυτού να απαλειφθεί η φράση "εκτός αν τα μέρη συμφωνήσουν διαφορετικά". Επίσης να απαλειφθεί από την παράγραφο 5 η φράση "πριν την έναρξη της διαδικασίας τα μέρη συμφωνούν εγγράφως περί του εμπιστευτικού ή μη χαρακτήρα της διαμεσολάβησης". Στην συμφωνία υπαγωγής της διαφοράς στην διαμεσολάβηση που συντάσσουμε μέχρι σήμερα, περιλαμβάνεται πάντα η ρήτρα εμπιστευτικότητας και έτσι πρέπει να εξακολουθήσει να γίνεται και όχι να είναι δυνατή και ρήτρα μη εμπιστευτικότητας.