Αρχική Σχέδιο νέου Ποινικού ΚώδικαΠΡΩΤΟ ΒΙΒΛΙΟ – ΤΕΤΑΡΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ – ΠΟΙΝΕΣ, ΜΕΤΡΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ, ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗΣχόλιο του χρήστη ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ | 31 Μαρτίου 2019, 13:47
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ' | 31 Μαρτίου 2019, 13:47

    Η χρηματική ποινή (άρθρο 57 παρ. γ) που επιβάλλεται παράλληλα με τη στερητική της ελευθερίας ποινή αποτελεί μια κατάφωρα εκδικητική πράξη, και του κράτους και του νομοθέτη, καθώς καταδικάζει με διπλή ποινή τον κατηγορούμενο, τιμωρώντας τη φτώχεια, την ανέχεια και τη μετανάστευση και πρέπει να καταργηθεί. Είναι ποινή τιμωρητική που ποινικοποιεί τη φτώχεια, και έχει τελείως αντίθετα αποτελέσματα τόσο για την επανένταξη όσο και για την αποσυμφόρηση των φυλακών παρά τις εξαγγελίες του Υπουργείου. Με την αποφυλάκισή τους οι περισσότεροι κρατούμενοι βρίσκονται αντιμέτωποι με ένα δυσθεώρητο χρέος προς το δημόσιο καθώς η χρηματική ποινή προσαυξάνεται 110% (κράτος τοκογλύφος) που είναι αδύνατον να εξοφληθεί. Επιπλέον είναι αδύνατη η έκδοση φορολογικής ενημερότητας αν θέλουν να ανοίξουν δική τους δουλειά κι έτσι να επανενταχτούν με κάποιον τρόπο, ζώντας ελεύθεροι και αξιοπρεπώς. Κατά συνέπεια ως οφειλέτες του δημοσίου επανέρχονται στις φυλακές. Όσο για το σύστημα των ημερήσιων μονάδων, αφήνει πάρα πολλά περιθώρια δικαστικής αυθαιρεσίας ενώ συνεχίζει να αγνοεί τις εξωφρενικές προσαυξήσεις του 110% οι οποίες σε κάθε περίπτωση πρέπει επίσης να καταργηθούν.