Αρχική Σχέδιο νέου Κώδικα Ποινικής ΔικονομίαςΠΡΩΤΟ ΒΙΒΛΙΟ – ΤΡΙΤΟ ΤΜΗΜΑ – ΠΡΩΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Νομιμοποίηση – αρμοδιότηταΣχόλιο του χρήστη Ελευθέριος Μοίρας | 10 Απριλίου 2019, 16:40
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ελευθέριος Μοίρας' | 10 Απριλίου 2019, 16:40

    Για το άρθρο 67 παρ 1. Ποιος ο λόγος να μην επιτρέπουμε την παράσταση του παρισταμένου προς υποστήριξη της κατηγορίας και σε κάθε, για οποιονδήποτε λόγο! άρα και για κρείσσονες αποδείξεις, αναβολή της δίκης όπως ρητά ισχύει σήμερα με το 68 παρ 2 και όπως δέχεται η πάγια νομολογία?. Ο νομοθέτης επιτρέπει την παράσταση και σε κάθε μετ’ αναβολή για οποιονδήποτε λόγο διότι α) όταν αναβάλλεται η δίκη, ακόμα και για κρείσσονες αποδείξεις ξεκινάει από την αρχή β) δεν προκαλείται οποιαδήποτε βλάβη στην διαδικασία με την είσοδο του πολιτικώς ενάγοντα και γ) ο πολιτικώς ενάγων είναι αυτός που τις περισσότερες φορές έχει βιώσει στο πετσί του την αδικία και έτσι μπορεί να ενημερώσει καλύτερα από κάθε άλλο για τα συμβάντα. το δικαστήριο. Για αυτό τον λόγο επιτρέπεται ο πολιτικώς ενάγων να μπορεί να παρασταθεί και σε κάθε μετ’ αναβολή δίκη διότι όταν είναι διάδικος στο ακροατήριο ήτοι όταν παρίσταται με συνήγορο υπάρχουν πολύ μεγαλύτερες πιθανότητες και δυνατότητες να αποκαλυφθεί η αλήθεια. Να γιατί πρέπει να υπάρχει - και υπάρχει - διαφορετική ρύθμιση με την ακυρότητα του κλητηρίου θεσπίσματος. Οι λύσεις του ισχύοντα κώδικα είναι ορθότερες και λογικά και δογματικά. Γιατί τα αλλάζουμε? Δείτε και τα σχόλια μου για τα άρθρα 175 και 502