Υπουργείο Δικαιοσύνης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Ελευθέριος Μοίρας' | 10 Απριλίου 2019, 16:52

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Για το άρθρο 175. Η ακυρότητα της κλήσης, κυρίως του κλητήριου θεσπίσματος και των επιδόσεων τους είναι ορθότερο να μπορεί να προταθεί μέχρι την ουσιαστική έναρξη της συζήτησης ήτοι μέχρι την απαγγελία της κατηγορίας από τον εισαγγελέα και όχι μέχρι την έναρξη της αποδεικτικής διαδικασία! Γνωρίζω ότι η νομολογία αναφέρει και την ουσιαστική έναρξη της συζήτησης και την έναρξη της αποδεικτική διαδικασία, ότι στην πράξη - πλην ΜΟΔ - δεν γίνεται ανάπτυξη της κατηγορίας από τον εισαγγελέα όμως ως φάση διαδικαστική είναι υπαρκτή και αναφέρεται πάντα στα πρακτικά. Και είναι ορθότερο απώτερο όριο να είναι η ουσιαστική έναρξη της συζήτησης διότι ο νομοθέτης «καίγεται» να ολοκληρωθεί η εκκρεμότητα με την τυχόν ακυρότητα του κλητηρίου θεσπίσματος αφού το κλητήριο θέσπισμα και η επίδοσή του α) επιφέρουν αναστολή της παραγραφής, β) καθορίζουν την καθ’ ύλην αρμοδιότητα του δικαστηρίου αφού περιέχει την κατηγορία γ) από το κλητήριο θέσπισμα που αναφέρει την κατηγορία προκύπτει ποιος δικαιούται να παρασταθεί ως πολιτικώς ενάγων κλπ Ουσιαστικά το κλητήριο θέσπισμα και η επίδοσή του είναι τα θεμέλια της διαδικασίας στο ακροατήριο. Να γιατί καίγεται ο νομοθέτης να τελειώνει με αυτή την εκκρεμότητα και να το γιατί υπάρχει και διαφορετική ρύθμιση με το μέχρι πότε δικαιούται να παρασταθεί ο πολιτικώς ενάγων (το πρώτο πρέπει να τελειώνει αμέσως και πρώτα! ως εκκρεμότητα, αυτό κρίνει τα πάντα! ενώ το δεύτερο δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα και να καθυστερήσει) Να και γιατί η νομολογία παγίως ανέφερε ότι οι ειδικοί λόγοι έφεσης – κυρίως η ακυρότητα του κλητηρίου θεσπίσματος η ακυρότητα της κλήσης και των επιδόσεων τους – έπρεπε να αναπτυχθούν μέχρι την απαγγελία των λόγων εφέσεως από τον εισαγγελέα. Οι λύσεις του ισχύοντα κώδικα είναι ορθότερες και λογικά και δογματικά. Γιατί τα αλλάζουμε? Δείτε και τα σχόλια μου στα άρθρα 67 και 502