• Σχόλιο του χρήστη 'Α.Α' | 11 Απριλίου 2019, 12:38

    Το έγκλημα της αναγκαστικής εξαφάνισης εισήχθη στον ισχύοντα ΠΚ, ως ξεχωριστό έγκλημα στα άρθρα 322 Α, Β ,Γ, εν όψει σχετικής υποχρέωσης της χώρας μας , κατόπιν κύρωσης της σχετικής Διεθνούς Σύμβασης του ΟΗΕ της 20.12.2006, με το νόμο 4268/2014, που ως γνωστόν έχει αυξημένη τυπική ισχύ (άρθρο 28 παρ.1 Σ). Στα ως άνω ισχύοντα άρθρα του ΠΚ, λόγω της διεθνούς αυτής υποχρέωσης της χώρας μας, έγινε πιστή μεταφορά της Δ. Σύμβασης αυτής με προσαρμογή στο ελληνικό νομικό σύστημα, ενώ πρότυπο αποτέλεσε η αντίστοιχη μεταφορά της Δ.Σύμβασης αυτής στον Γαλλικό Π.Κ. Η θεώρηση του εγκλήματος της αναγκαστικής εξαφάνισης στο σχέδιο ΠΚ στο άρθρο 322 ως υποπερίπτωση της αρπαγής (καθώς και η απάλειψη ή η αλλαγή κάποιων ρυθμίσεων των σε ισχύ άρθρων 322 Α,Β,Γ ΠΚ) είναι προδήλως εσφαλμένη και εκτός των διεθνών υποχρεώσεων της χώρας μας, η οποία για την εφαρμογή της Διεθνούς Σύμβασης αυτής ελέγχεται τακτικά από ειδική επιτροπή του ΟΗΕ (των άρθρων 26 επ. της Σύμβασης αυτής) που συντάσσει και σχετική έκθεση. Επομένως, είναι επιβεβλημένη η αλλαγή των ρυθμίσεων αυτών του σχεδίου ΠΚ για την αναγκαστική εξαφάνιση και η διατήρηση των ρυθμίσεων των εν ισχύ άρθρων 322 Α, Β, Γ ΠΚ .