• Σχόλιο του χρήστη 'A.A' | 11 Απριλίου 2019, 12:12

    Ορθές οι διατάξεις του Σχεδίου ΚΠΔ για την κύρια ανάκριση και ιδίως η σύνταξη κατηγορητηρίου από τον εισαγγελέα που ασκεί την ποινική δίωξη, διότι έχει στην πράξη παρατηρηθεί το φαινόμενο, ιδίως λόγω μετάθεσης ή προαγωγής του εισαγγελέα που άσκησε την ποινική δίωξη, ο ανακριτής που θα αναλάβει να γράψει το κατηγορητήριο στην υπόθεση, συχνά μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα, να μη μπορεί να αντιληφθεί το νόημα της ποινικής δίωξης και να μη μπορεί να το συντάξει ορθά, αλλά και να βοηθηθεί σχετικά. Περαιτέρω, σημαντικό πρόβλημα που παρατηρείται στην πράξη είναι ο περιορισμός του κατηγορουμένου στο στάδιο από την άσκηση της ποινικής δίωξης έως την απολογία του στον τακτικό ανακριτή, όταν υπάρχει βάσιμος κίνδυνος φυγής του και δεν μπορεί να εκδοθεί κατ΄ αυτού ένταλμα σύλληψης. Η μόνη δυνατότητα για την περίπτωση αυτή είναι, δυνάμει του άρθρου 2 περ.β Ν. 2475/1920 (όπως ισχύει μετά την τροποποίηση του με το άρθρο 4 Ν. 1128/1981), να απαγορευτεί η αποδημία του κατηγορουμένου στο εξωτερικό από την άσκηση της ποινικής δίωξης έως την απολογία του στον ανακριτή, με διάταξη του εισαγγελέα που επικυρώνεται από το συμβούλιο πλημ/κων εντός 15 ημερών (με προηγούμενη κλήση του κατ/νου) και με δικαίωμα έφεσης. Η ρύθμιση αυτή πρέπει να ενταχθεί συστηματικά στο νέο ΚΠΔ και να συμπληρωθεί με τη δυνατότητα επιβολής ή/και του όρου της εμφάνισης στο Α.Τ του τόπου κατοικίας του.