• Σχόλιο του χρήστη 'Χρυσάνθη Κ.' | 7 Σεπτεμβρίου 2020, 22:06

    πρέπει να οριστεί ρητά και πιο ξεκάθαρα η μη αναδρομική ισχύς της διάταξης, αλλιώς θα έχουμε το φαινόμενο πλημμελήματα που μετατρέπονται σε πταίσματα (με χρόνο τέλεσης προ της 1.7.2019) και παύει η δίωξη επειδή είναι ανέγκλητα (λόγω κατάργησης με νέο ΠΚ- πχ φθορά που μετατρέπεται σε ελαφρά με χρόνο τέλεσης προ νέου ΠΚ) να επανέρχονται με βεβαιώσεις παραβάσεων και επιβολή κυρώσεων, χωρίς να μπορεί να γίνει σύγκριση των διατάξεων (ποιοτικά διαφορετικές συνέπειες: μία ποινική και μία διοικητική) για να βρεθεί η ευμενέστερη (δηλαδή πως θα απαντήσουμε στο ερώτημα "ποιος νόμος οδηγεί στην ηπιότερη μεταχείριση του δράστη";το ποινικό δικαστήριο θα απόσχει και τελικά ο φερόμενος ως "δράστης" μπορεί να φορτωθεί ένα πρόστιμο που ενδεχομένως να είναι και υψηλότερο από αυτό που θα του επέβαλε ένα ποινικό δικαστήριο). Για το λόγο αυτό στην παράγραφο 1 και μετά την λέξη "διαπράττει" να προστεθεί η φράση "μετά τη δημοσίευση του παρόντος νόμου" Επίσης, μου διαφεύγει ίσως κάτι περί χρόνου παραγραφής; Υπάρχει πρόβλεψη; όταν χαρακτηρίζονταν οι πράξεις ως πταίσματα η παραγραφή προβλεπόταν στον ΠΚ. Τώρα;