• Σχόλιο του χρήστη 'Μαρία Κ.' | 12 Ιανουαρίου 2021, 12:21

    Το σύστημα μοριοδότησης για τις θέσεις ευθύνης μόνο ως πρωταπριλιάτικο αστείο μπορεί να εκληφθεί...και αυτό στην καλύτερη περίπτωση. Γιατί στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για αστείο, αλλά για το ότι για μια ακόμη φορά η κυβέρνηση φαινεται να υποκύπτει σε συνδικαλιστικές πιέσεις. Κακός συνδικαλισμός, κακή πολιτική. Πάλι και πάλι. Δηλαδή, ένας υπάλληλος που έχει βασικές, μεταπτυχιακές και διδακτορικές σπουδές μπορεί να βρεθεί να αξιολογηθεί λιγότερο από έναν υπάλληλο ΔΕ που έκανε κάνα δυο εξ' αποστάσεως (και δια ζώσης να το έκανε δεν αλλάζει τίποτα, βέβαια)επιμορφωτικά σεμινάρια. Πόσο γέλιο μπορεί να προκαλέσει αυτό; (Γιατί εκτός από γέλια χαράς, υπάρχουν και γέλια απόγνωσης...) Να και κάτι πιο αστείο. Ένας υπάλληλος με διδακτορικό μπορεί, λόγω του επιστημονικού του αντικειμένου, να δύναται να διδάξει σε κάποιο από αυτά τα επιμορφωτικά σεμινάρια, αλλά για να αναλάβει θέση προϊσταμένου στην υπηρεσία του, θα πρέπει να το παρακολουθήσει ως "φοιτητής" ούτως ειπείν...Και δεν είναι θεωρητικό το παράδειγμα, αλλά πραγματικό. Και πάμε και στο ουσιαστικό μέρος. Γίνεται το περιεχόμενο των γνώσεων και δεξιοτήτων όλων αυτών των σπουδών να συγκριθεί με το περιεχόμενο των "γνώσεων" και "δεξιοτήτων" που κάποιος "αποκομίζει" από αυτά τα σεμινάρια; Τα εισαγωγικά μπήκαν επίτηδες...Όποιος γνωρίζει τι ακριβώς συμβαίνει με όλα αυτά τα σεμινάρια, πώς γίνονται, ποια είναι τα πραγματικά κριτήρια αξιολόγησης αυτών που παρακολουθούν, κλπ. θα ξέρει ότι πρόκειται περί κακοπαιγμένης κωμωδίας. Πρόκειται απλώς για μια αυτοαναπαραγωγή ενός συστήματος του τίποτα. Επιμορφωτικά προγράμματα, όπως γίνονται έως τώρα τουλάχιστον, σημαίνει χρήματα (εξτραδάκια) για κάποιους (γνωστοί στην ακαδημαϊκή πιάτσα ως "προγραμματάκηδες"), οι δραστηριότητες και τα κριτήρια αξιολόγησης είναι για παιδάκια του δημοτικού και το Δημόσιο κατ' άλλα αναβαθμίζει γνωστικά το προσωπικό του...Αλήθεια υπάρχει καμία έρευνα ως προς την αποτελεσματικότητα όλων αυτών των προγραμμάτων που έχουν τρέξει όλα αυτά τα χρόνια ή απλώς υπάρχουν για να υπάρχουν; Ή υπάρχουν για να έχουν δουλειά κάποιοι; Κύριε υπουργέ, αλήθεια, αν τα παιδιά σας (δεν ξέρω αν έχετε) είχαν κάνει τόσο κόπο για να σπουδάσουν και τα βλέπατε στον εργασιακό τους βίο να παραγκωνίζονται από κάποιον χωρίς σπουδές, μόνο και μόνο γιατί αυτός παρακολούθησε δυο σεμινάρια της πλάκας, θα τους λέγατε ότι αντιμετωπίζονται ακριβοδίκαια; Και είμαι σίγουρη ότι και στους Δ.Ε. υπαλλήλους, που ενδεχομένως θεωρούν ότι θίγονται από την άποψη που διατυπώνω, μια τέτοια πρακτική θα προκαλούσε την αγανάκτησή τους εάν επρόκειτο για τα παιδιά τους. Αλλά, πώς να το κάνουμε; Δεν μπορούμε να έχουμε αλά καρτ κριτήρια, κατά πώς μας βολεύει κάθε φορά... Επιπλέον, όλα αυτά τα καινούρια παιδιά που μπήκαν στα δικαστήρια με την 1Κ/2017, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων είναι κάτοχοι μεταπτυχιακών και διδακτορικών, μπήκαν με όρεξη να δουλέψουν και με ιδέες για να βελτιώσουν την παραγωγικότητα, αλλά και με δεξιότητες που παλιοί υπάλληλοι δεν έχουν. Και αυτό είναι κάτι που το λένε και οι ίδιοι οι παλιοί συνάδελφοι. Με το νομοσχέδιο που προωθείτε, το μόνο που θα καταφέρετε είναι να δώσετε σε αυτά τα παιδιά την αίσθηση ότι όλες οι προσπάθειές τους ακυρώνονται, ότι υποτιμούνται, ότι δεν ανταμείβονται. Γιατί να έχουν κίνητρα να συνεχίσουν να είναι παραγωγικοί και αποτελεσματικοί; Το μόνο που θα καταφέρετε είναι η αναπαραγωγή της κακής δημοσιοϋπαλληλικής νοοτροπίας, από την οποία νοσεί η λειτουργία του Δημοσίου. Αντί να βρείτε τρόπους να αξιοποιήσετε ένα τόσο μορφωμένο δυναμικό, να δώσετε τη δυνατότητα συνεργασίας με παλιούς συναδέλφους,κλπ. το μόνο που θα κάνετε είναι να υπάρξει διχασμός μεταξύ των διαφόρων κατηγοριών υπαλλήλων και απαξία για την εργασία. Δεύτερο ζήτημα αποτελεί η κινητικότητα των δικαστικών υπαλλήλων. Δεν είναι αρκούντος κατανοητό, γιατί οι δικαστικοί υπάλληλοι αποκλείονται από αυτή. Εάν συμβαίνει αυτό, γιατί αποτελούν ειδική κατηγορία υπαλλήλων, τότε αυτό δεν μπορεί να ισχύει μόνο κατ' όνομα, αλλά θα πρέπει να υπάρχει και επί της ουσίας διαφοροποίηση. Το να ονομάσουμε, με άλλα λόγια, το κρέας ψάρι, δεν κάνουμε το κρέας λιγότερο κρέας...Ποια είναι η επί της ουσίας διαφοροποίηση, λοιπόν, που υπάρχει; Εάν δεν υπάρχει, τότε δεν μπορεί παρά ο αποκλεισμός αυτός να είναι απλώς αυθαίρετος. Έαν οι λόγοι είναι εργαλειακοί και δεν έχουν να κάνουν με την ουσία, όπως π.χ. ότι σε περίπτωση κινητικότητας θα υπάρξει μεγάλη διαφυγή υπαλλήλων από έναν χώρο που ήδη έχει πολλές ελλείψεις, τότε θα πρέπει να εξετάσετε, γιατί ισχύει κάτι τέτοιο. Έλλειψη κινήτρων στους δικαστικούς υπαλλήλους (έλλειψη που θα επιταθεί και με τον προωθούμενο τρόπο μοριοδότησης...), σκληρές συνθήκες εργασίας (πχ. στα ποινικά οι υπάλληλοι μπορεί να αποχωρήσουν από την δουλειά τους και στις 10 η ώρα το βράδυ ή και σε ορισμένες περιπτώσεις πιο αργά...), κλπ.; Με άλλα λόγια, αν κάποιος είναι άρρωστος δεν τον απομονώνουμε στη Σπιναλόγκα, βρίσκουμε τη θεραπεία. Και στην περίπτωση αυτή, δεν χρειάζεται καν να την βρείτε, απλώς να την εφαρμόσετε, γιατί η θεραπεία υπάρχει... Ελπίζω να έχετε την σωφροσύνη να επανεξετάσετε τα ζητήματα αυτά (ίσως και άλλα), εστιάζοντας στα πραγματικά δεδομένα. Πραγματικά πρόκειται για ζητήματα που παραβιάζουν την κοινή λογική. Η κριτική μου είναι καλοπροαίρετη, θεωρώντας καλή τη πίστη ότι και εσείς ενδιαφέρεστε για την ποιοτική αναβάθμιση του έργου των δικαστηρίων και όχι για μικροπολιτικές συνδιαλλαγές.