• Σχόλιο του χρήστη 'Γεωργία' | 23 Μαρτίου 2021, 10:29

    Σε μια κοινωνία με αυξανόμενα περιστατικά ενδοοικογενειακής, έμφυλης βίας, σωματική ή συναισθηματική ή ψυχολογική ή οικονομική, με τις δημόσιες δομές στήριξης να υπολειτουργούν, αστελέχωτες, με ραντεβού σε βάθος μηνών, με μηδενική δωρεάν νομική βοήθεια, για όσες καταφέρνουμε να απεμπλακούμε από μια καθημερινότητα μέσα στον φόβο, έρχεται αυτό το νομοσχέδιο να μας ζητήσει να διευκολύνουμε επιπλέον την επικοινωνία του παιδιού μας με τον άλλο γονέα που έχει ελάχιστη συμμετοχή στην ανατροφή του παιδιού, να το μοιράσουμε στα δύο ως άλλη Σολομώντεια λύση. Κυοφορούμε τα παιδιά μας, γεννάμε τα παιδιά μας, αναθρέφουμε στην πλειοψηφία μόνες τα παιδιά μας, προσαρμόζουμε συνειδητά την ζωή μας επάνω σε αυτά, παλεύουμε μέσα σε μια κοινωνία που δεν δίνει ίσες ευκαιρίες σε μια μητέρα, στην εργασία, κάνουμε υπομονή μέσα σε γάμους που μας προκαλούν φόβο για εμάς και τα παιδιά μας, γιατί δεν έχουμε πού να πάμε, πού να απευθυνθούμε, την οικονομική δυνατότητα να κινηθούμε νομικά, γιατί είμαστε βασικοί φροντιστές παιδιών ΑΜΕΑ, παιδιών με αναπτυξιακές διαταραχές, παιδιών που γίνονται αποδέκτες απαξιωτικών σχολίων από συγγενείς και οικείους του άλλου γονέα, δεχόμενες την λοιδορία ότι είναι δικό μας σφάλμα η αναπηρία του παιδιού μας, ανεχόμενες εργοδότες που μας απολύουν στην εγκυμοσύνη, που δεν μας προσλαμβάνουν γιατί αυτό το παιδί θα μας ΄΄κρατά δέσμιες΄΄ σε επιπλέον υποχρεώσεις, γονικές άδειες κτλ και έρχεται τώρα αυτό το νομοσχέδιο που ουσιαστικά μας υποχρεώνει να μείνουμε στις κακοποιητικές εστίες και να πούμε ναι στην έμφυλη βία, ώστε να γινόμαστε εμείς αποδέκτες της και όχι τα παιδιά μας. Η αμετάκλητη καταδίκη, στην περίπτωση που μια γυναίκα καταφέρει να καταφύγει στην δικαιοσύνη, με προσωπικό κόστος κοινωνικά, οικονομικά και συναισθηματικά, μπορεί να χρειαστεί έως και 10 χρόνια, ενώ στο διάστημα αυτό το νέο νομοσχέδιο προβλέπει την υποχρέωση μας στην παρότρυνση επικοινωνίας του παιδιού μας με τον υπόδικο κακοποιητή μας, την ίδια στιγμή που παιδοψυχολόγοι και ψυχολόγοι μας παροτρύνουν να μην ΄΄χρύσωνουμε το χάπι΄΄ στα παιδιά μας, ακυρώνοντας το βίωμα τους και την επιθυμία τους. Λέμε όχι στην υποχρεωτικότητα της συνεπιμέλειας, λέμε όχι στην καταπάτηση διεθνών συμβάσεων για τα δικαιώματα και την προστασία της γυναίκας και του παιδιού, λέμε ναι στην συναινετική συνεπιμέλεια, που προβλέπεται ήδη από το υπάρχον νομοσχέδιο και προύποθέτει καλή συνεργασία των γονέων. Ζητάμε να μην λαμβάνετε υπόψιν σας μόνο τα δικαιώματα των γονέων επάνω στο παιδί, αλλά και την επιθυμία του ίδιου του παιδιού, καθώς και την στελέχωση των δημοσίων δομών με αρμόδιους επαγγελματίες που θα βοηθούν ιις γυναίκες και τα παιδιά να απεμπλακούν γρήγορα και εύκολα από την βία πίσω από τις πόρτες του σπιτιού τους. Δεχόμαστε ήδη απειλές, ύβρεις από τους πατεράδες ων παιδιών μας και φοβόμαστε για το τι μέλει γενέσθαι, αν αυτό το αναχρονιστικό νομοσχέδιο δεν καταψηφιστεί.