• Το συμφέρον του παιδιού είναι η ισόχρονη και ισότιμη συμμετοχή των δύο γονέων στην ανατροφή του, και πρέπει να υπάρξει ρητή αναφορά του νόμου στην ισόχρονη συμμετοχή. Η απλή αναφορά σε ουσιαστική συμμετοχή δεν είναι αρκετή. Ο δικαστής όταν αποφασίζει για τα θέματα άσκησης της γονικής μέριμνας θα αποβλέπει στο συμφέρον του παιδιού που εξυπηρετείται από την ισόχρονη συμμετοχή και των δύο γονέων. Απαιτείται ειδική μνεια για την αποφυγή της γονικής αποξένωσης Επίσης, όταν ζητείται η γνώμη το τέκνου πρέπει να υπάρξει ρητή πρόβλεψη σε δικαιοσύνη φιλική προς τα παιδιά, όπως επανειλημμένα έχει προτείνει ο ΓΟΝ.ΙΣ, πρέπει να απαλλαγούν τα παιδιά από το βάρος να διαλέγουν γονέα και να εξασφαλισθεί ότι η ακρόαση με το δικαστήριο θα γίνεται σε καλές για την ψυχολογία των παιδιών συνθήκες. ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΟΝ.ΙΣ. Η παράγραφος 2 να τεθεί ως εξής: «Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη, ισότιμη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν κατά τις διατάξεις του νόμου, το δικαστήριο αποφασίζει σχετικά με τον τρόπο άσκησής της γονικής μέριμνας. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου, την συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και την συμμόρφωσή του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.» ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΟΝ.ΙΣ. Η παραγραφος 4 να τεθεί ως εξής: “Ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του, αφού εξασφαλιστούν κατάλληλες συνθηκες για την ομαλή ψυχοσυναισθηματική του κατάσταση και χωρις να εξαναγκαζεται σε επιλογή γονέα πριν από κάθε απόφαση σχετική με τη γονική μέριμνα και τα συμφέροντά του, εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής.» (Ο Δικαστής εξιδικεύει ούτως ή άλλως την αόριστη νομική έννοια συμφέρον του παιδιού στην καθε περίπτωση,ακολουθεί όμως τα κριτηρια του νομοθετη ο οποίος ακολουθεί τις επιταγες της ΔΣΔΠ του ΟΗΕ , τις οδηγιες του Ευρωπαϊκού συμβουλίου και της ΕΕ καθώς και το Άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου - Δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής.Ετσι γινεται στις δημοκρατίες. Περαν αυτού υπάρχουν οι ειδικοί επιστήμονες ψυχολόγοι κλπ αλλά και η κοινή λογική. Τα παιδιά χρειάζονται δύο γονείς στην καθημερινότητα ανεξάρτητα απο την οικογενειακή κατάσταση που οι γονεις βρισκονται ως ζευγάρι. Σε σχεση με το παιδί είναι αναγκαίοι και οι δυο γονείς. Ετσι γινεται στο πολιτισμενο κόσμο.)