• Σχόλιο του χρήστη 'ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ' | 23 Μαρτίου 2021, 14:23

    Ίσως θα είναι καλό να ξεκαθαριστεί πως το τεκμήριο χρόνου επικοινωνίας κατά 1/3 με φυσική παρουσία, αφορά και πάλι την αυτόνομη επικοινωνία εκτός της οικίας του γονέα επιμέλειας, με διαμονή στην οικία του γονέα επικοινωνίας. Αν και αυτή η διαμονή στη δεύτερη κατοικία διατυπώνεται πιο πριν ως αρχή, επειδή παρεμβαίνει και μία φράση για καθημερινή επικοινωνία, προφανώς χωρίς φυσική παρουσία και με ηλεκτρονικά μέσα, και επανέρχεται το κείμενο στη φυσική επικοινωνία, φοβούμαι μήπως δημιουργείται κάποτε σύγχυση. Τη σύγχυση μπορεί να την εκμεταλλευτούν κάποιοι Δικαστές και να ξεπερνούν το σημείο με το τεκμήριο του 1/3, δίνοντας μεν επικοινωνία κατά 1/3 στο συγκεκριμένο γονέα, αλλά κατανέμοντας αυτήν αυθαίρετα και χωρίς σοβαρούς λόγους σε επικοινωνία κατά 1/6 με διαμονή στην οικία του γονέα επικοινωνίας και 1/6 σε επισκέψεις στην οικία του γονέα επιμέλειας, δηλ. υπό την επιτήρηση του γονέα επιμέλειας και παρενοχλώντας και τον τελευταίο στην προσωπική ζωή του. Άλλωστε υπάρχει και η αόριστη φράση «εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου». Φοβούμαι πάλι πως κάποιοι Δικαστές θα κάνουν εύκολα επίκληση σε αυτήν την αίρεση, ακόμη και όταν οι δύο κατοικίες θα έχουν γεωγραφική εγγύτητα, και θα καταλήξουμε η εξαίρεση να μετατραπεί σε κανόνα. Καλό θα είναι να ξεκαθαριστεί πως στις περιπτώσεις αμετάκλητης καταδίκης για τις χειρότερες μορφές βίας, επιβάλλεται αποκλεισμός (αφαίρεση) και όχι απλώς περιορισμός του δικαιώματος για επικοινωνία. Καλό θα είναι να γίνει αναφορά και σε ευέλικτους τρόπους παράδοσης-παραλαβής του τέκνου σε τρίτους χώρους, ακόμη και χωρίς φυσική επαφή των δύο γονέων, ώστε να αποφεύγονται οι μεταξύ τους προστριβές και να περιορίζεται η φυσική δυνατότητα για παραβίαση δικαστικών αποφάσεων και συμφωνιών. Πχ μπορεί ο ένας γονέας να παραδίδει το τέκνο στο Σχολείο το πρωί και ο άλλος να το παραλαμβάνει το μεσημέρι.