• Σχόλιο του χρήστη 'Βασίλης Σωτηρόπουλος' | 26 Φεβρουαρίου 2011, 12:09

    Θα πρέπει πράγματι ο Ν.927/1979 να αντικατασταθεί από ένα πληρέστερο νομοθέτημα, το οποίο θα περιέχει σαφέστερους όρους. Προς την κατεύθυνση αυτή κινείται και η Απόφαση - Πλαίσιο, αφήνοντας ένα ευρύ πεδίο στον εθνικό νομοθέτη, ώστε να επιλέξει από την ποινικοποίηση των πιο απλών προσβολών έως μόνο τις πιο δύσκολες και σοβαρές πράξεις που θέτουν σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη. Το συμπέρασμα είναι ότι το νομοσχέδιο επιλέγει να ποινικοποιήσει μόνο τις ακραίες περιπτώσεις, όχι τις απλές προσβολές ή την ρητορική μίσους. Σε επίπεδο hate speech καλύπτει μόνο την άρνηση ή τον εγκωμιασμό των γενοκτονιών. Σε επίπεδο βιαιοπραγιών, το νομοσχέδιο επιλέγει να γίνει χρήση και της προϋπόθεσης της επικινδυνότητας της "δημόσιας τάξης", όρου ασαφούς και φυσικά εξαιρετικά δυσαπόδεικτου. Συνεπώς, το νομοσχέδιο ακολουθεί την πιο ήπια αντιμετώπιση των ρατσιστών, ποινικοποιώντας μόνο ορισμένες ακραίες εκφάνσει του φαινομένου και αποποινικοποιώντας τον μισαλλόδοξο λόγο, όπως αυτός τιμωρείται ήδη από τον Ν.927. Σαν "αντιστάθμισμα", προστίθενται νέοι λόγοι διακρίσεων, όπως ο "γενετήσιος" προσανατολισμός, διευρύνοντας έτσι το πεδίο εφαρμογής σε σχέση με τον 927, αλλά η διεύρυνση αυτή είναι μόνο οριζόντια, ενώ επί της ουσίας το νομοθέτημα καθίσταται μονομερώς αβαθές. Κατ' αποτέλεσμα, το νομοσχέδιο αποτυγχάνει να διασφαλίσει ένα επίπεδο προστασίας παράλληλο προς εκείνο του ν.927, με αποτέλεσμα να θίγεται το θεσμικό κεκτημένο που συγκροτείται με τον ν.927 κατά το μέρος που ο νόμος αυτός εξειδικεύει το συνταγματικό δικαίωμα του άρθρου 5 παρ. 2 του Συντάγματος για προστασία της τιμής καθενός που βρίσκεται στην Ελλάδα ασχέτως φυλής, γλώσσας, εθνικότητας κλπ. Εφόσον ο ν.927 διασφαλίζει ένα επίπεδο Α στην προστασία αυτου του δικαιώματος, ενώ το νομοσχέδιο υποβαθμίζει αυτή την προστασία σε ένα επίπεδο -Α, βρίσκεται σαφώς σε αντίθεση με το άρθρο 5 παρ. 2 του Συντάγματος (βλ. απόφαση Αρείου Πάγου 40/1998).