• Σχόλιο του χρήστη 'Ερμηνειοσθένης' | 27 Φεβρουαρίου 2011, 14:03

    Ξεκινάμε από το δεύτερο σκέλος, την εξωτερίκευση : Ως προς την εξωτερίκευση, ούτε το μίσος σκέτο, ούτε η αντιπαλότητα. Το μίσος σκέτο είναι μισητο-πάθεια και η αντιπαλότητα σκέτη είναι αντιπαλο-πάθεια. Σωστοπαθής ; Ο συνδυασμός μισητο-πάθειας και αντιπαλο-πάθειας, που ευρίσκεται είτε σε στάδιο εξωτερίκευσης (σκέψης, μορφασμού, μουγκρίσματος, ψηφοφορίας, προσπάθεια ανάγνωσης, εκτύπωση με σκοπό την αφισοκόλληση), είτε σε στάδιο πράξεων (εκτεταμένη χρήση κινήτρων με σκοπό τη διαβίωση), καλό θα είναι να ερμηνεύεται και ως εχθρο-παθισμική ή εχθρο-παθογόννος, ανάλογα με τις συντρέχουσες προϋποθέσεις. Η δε καλλιέργεια, που αφορά στο πρώτο σκέλος προϋποθέσεων τέλεσης (η εχθρο-παθογονισμού επί τω προκειμένω) προϋποθέτει παράλληλα και έναν εχθρο-παθογονισμικο-παθή (τουλάχιστον ένα δεύτερο άτομο). Δεν θα μπλέξουμε με πολλούς όρους ; Ο εχθρο-παθητικός αυτουργός θα αποτελέσει αντικείμενο νεώτερης ρύθμισης ;